Ο Σόλων Τσούνης είναι από εκείνους τους ηθοποιούς που επιλέγουν να ξεχωρίσουν μέσα από την τέχνη και όχι μέσα από τον “θόρυβο”. Ειλικρινής, ώριμος, με μια βαθιά ανθρώπινη ευαισθησία, ήρθε στο στούντιο του zappit και εξομολογήθηκε για όλα…
Η δουλειά του, η ζωή του και όσα τον έχουν διαμορφώσει μέχρι σήμερα. Ένας ηθοποιός που μεγαλώνει μαζί με τους ρόλους του, αλλά –κυρίως– μαζί με τις εμπειρίες του. Από τη συγκίνηση της επιστροφής στο “Σόι σου”, μέχρι την σκληρή πραγματικότητα του ανταγωνισμού και τις λεπτές ισορροπίες που απαιτεί το επάγγελμα. Η αγάπη του για τη ζωγραφική, το φλερτ, η χαρά που αντλεί από τη μοναχικότητα, η ανάγκη του για επαφή με τις ρίζες του και τη φύση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Με ευγένεια, μετριοφροσύνη και μια ήρεμη δύναμη που δεν επιδιώκει να εντυπωσιάσει αλλά να μοιραστεί, ο Σόλων Τσούνης φωτίζει τη διαδρομή του και μας αφηγείται… The Full Story της ζωής του.
«Ήταν πολύ συγκινητικό, από την πρώτη ανάγνωση που κάναμε υπήρχε πολύ μεγάλη χαρά, συγκίνηση. Το πρώτο γύρισμα ήταν λίγο σαν όνειρο, ήταν λίγο σουρεαλιστικό. Επειδή αλλάξαμε σκηνικά, αλλάξαμε στούντιο, ξαναχτίστηκε με αποτέλεσμα να είναι πανομοιότυπα, αλλά να μην είναι ακριβώς τα ίδια. Την πρώτη φορά που πήγα και γύρισα σκηνή, ενώ παίζαμε κανονικά, το μάτι μου έφευγε λίγο και πήγαινε σε ένα κάδρο που έμοιαζε με το παλιό, αλλά δεν ήταν το παλιό, οπότε ήταν λίγο περίεργο.
Δεν το περίμενα τότε να σου πω την αλήθεια, την απόφαση αυτή που είχαν πάρει… στενοχωρήθηκα πάρα πολύ. Ήταν ένα μικρό πένθος βρε παιδί μου όλο αυτό, γιατί ξέρεις ότι σε αυτή τη δουλειά όσο και αγαπημένος και κοντά να είσαι με τους συναδέλφους χάνεσαι, χανόμαστε, πάντα, οπότε ήταν ένα μικρό πένθος. Έπεσα σε μια θλίψη για ένα διάστημα, στενοχωρήθηκα, αλλά επειδή ήμασταν κουρασμένοι υπήρχε και το… εντάξει, ίσως είναι για καλό».
«Έστειλε ο Μελέτης Ηλίας τα νούμερα τηλεθέασης, ήμουν αγουροξυπνημένος και έπαθα σοκ»
«Το Σόι σου είναι για όλη την οικογένεια, μπορούν να το δουν άνετα παιδιά από 5 χρονών μέχρι άνθρωποι μεγάλοι σε ηλικία, ταυτίζονται με τους χαρακτήρες και νομίζω το πιο καθοριστικό είναι η χημεία που έχουμε μεταξύ μας. Δηλαδή βγαίνει όλο πολύ πραγματικό.
Ο λόγος που δεν βλέπουμε τα τελευταία χρόνια πολλές κωμωδίες νομίζω ότι είναι η εικόνα και η μόδα σε εισαγωγικά που δημιουργείται από τις τηλεθεάσεις. Δηλαδή γίνεται μια μεγάλη επιτυχία, π.χ. οι Μέλισσες που ήταν δραματικό, που ήταν εποχής και σκέφτηκαν όλοι ωραία, οπότε από τη στιγμή που πήγε καλά αυτό θα κάνουμε παρόμοια πράγματα.
Το πολιτικά ορθό δυσκολεύει λίγο τα όρια. Ξέρεις γιατί; Η κωμωδία πρέπει να είναι και καυστική, οπότε πάντα όταν έχεις στο μυαλό σου πως θα πετάξεις κάτι, μια ατάκα ή πως θα αναφέρεις μια κατηγορία ανθρώπων, μπορεί να ακουστεί ρατσιστικό ή σκληρό, αλλά από την άλλη είναι και χρήσιμο γιατί τα παλιότερα χρόνια περνάγανε πολύ μεγάλες χοντράδες, που ήταν στα όρια του ρατσισμού, οπότε πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία.
Μεγαλώνουμε μαζί με τους ρόλους μας. Ο Διονύσης ξεκίνησε σαν ρόλος, ήταν 28, εγώ ήμουν 34 και χρόνο με τον χρόνο μεγάλωνα μαζί με τον Διονύση, δηλαδή μεγάλωνε ο Σόλωνας, μεγάλωνε και ο Διονύσης. Δεν έκανα κάποια προσπάθεια. Όπως έχω εξελιχθεί και έχω ωριμάσει στη ζωή μου, έτσι αντιμετωπίζω και τον ρόλο μου ανάλογα με αυτά που μου γράφουν. Δηλαδή πλέον είναι πατέρας, είδαμε στα επεισόδια τα πρώτα, τον Βαγγελάκη, το παιδί που μου φέρανε να κάνει, τον γιο μου, το οποίο είναι υπέροχο πλάσμα και πολύ ταλαντούχο, οπότε αυτόματα ο ρόλος εκφράζεται και σκέφτεται διαφορετικά, σαν πατέρας πια».
Είναι το θέατρο ένα μεγάλο κρεβάτι;
Από το 2004 που μπήκα στη σχολή δεν έχω αντιμετωπίσει ποτέ κάτι τέτοιο. Θεωρώ αυτή τη δήλωση και αυτή την αντίληψη λανθασμένη. Καταλαβαίνω γιατί με ρωτάτε, κι εσύ, με έχουν ξαναρωτήσει και άλλοι συνάδελφοί σου. Μάλλον γιατί πουλάει στη δουλειά μας αυτό το πράγμα, αυτή η ερώτηση. Επειδή υπάρχει αυτή η δημοφιλία, η αναγνωρισιμότητα, τα φώτα είναι λίγο πιο ιντριγκαδόρικη ερώτηση. Είναι μια κλειδαρότρυπα, αλλά δεν ισχύει. Όσο δηλαδή ισχύει για τις άλλες δουλειές, ισχύει και για τη δική μας δουλειά.
«Για κάποια άτομα δεν είχα πέσει από τα σύννεφα…»
«…αλλά δεν είχε τύχει ποτέ σε μένα κάτι τέτοιο μπροστά μου τέτοιο. Εννοείται πως βοήθησε το metoo γιατί ξέρεις τι γίνεται; Επειδή αυτή η δουλειά μας φέρνει κοντά, θέλω να πω ότι χωρίς να σε γνωρίζω πρέπει να σε αγγίξω γιατί ο ρόλος είναι γραμμένος να είμαστε φιλαράκια ή με κάποια κοπέλα να είμαστε ζευγάρι… Ξέρεις καμιά φορά όταν έρχεσαι κοντά σωματικά είναι πιο εύκολο να χάσεις τα όρια. Ή ας πούμε όταν ένας σκηνοθέτης θέλει να σου περάσει κάτι και υπάρχει άγχος ή δεν υπάρχει πολύς χρόνος, μπορεί να σου μιλήσει πιο σκληρά σε προσωπικό επίπεδο. Γιατί εμείς αυτό που φέρουμε στη σκηνή είναι ο εαυτός μας, είναι το σώμα μας, η φωνή μας, η προσωπικότητά μας, οπότε είναι πολύ εύκολο να χαθούν όρια. Το metoo ήταν πάρα πολύ χρήσιμο γιατί επανατοποθέτησε τα όρια που πρέπει να υπάρχουν στη δουλειά. Η αξιοπρέπεια, ο σεβασμός που πρέπει να υπάρχει μεταξύ μας.
Είναι ένα άκρως ανταγωνιστικό επάγγελμα, οπότε έχω νιώσει πολλές φορές ανταγωνισμό, αλλά το έχω συνηθίσει. Μου είχαν βάλει τρικλοποδιές. Έχω ακούσει δηλαδή κακά πράγματα για μένα που δεν ισχύουν σε καμία περίπτωση. Μπορεί να είναι και ένα απλό βλέμμα, μια ενέργεια που μπορεί να υπάρξει, μία κατά λάθος κίνηση στο πλάνο το δικό σου, στο κοντινό σου που δεν είναι κατά λάθος, αλλά είναι πράγματα που έχω μάθει να τα διαχειρίζομαι και τα έχω συνηθίσει».
«Γίνονται πολλά ευτράπελα στα γυρίσματα»
«Θα σου πω κάτι πολύ πρόσφατο. Από το τρίτο επεισόδιο που φόραγα μια στολή σαλάμι γιατί έπρεπε να κάνω κάποια διαφήμιση τέλος πάντων για να μαζέψω χρήματα να ξεχρεώσουμε ένα χρέος που δημιούργησα εγώ με τον Γιάννη τον Δρακόπουλο. Φόραγα ένα μακρόστενο κλειστό κοστούμι σε σχήμα σαλαμιού και την ώρα που έπρεπε να φύγω να πάω προς τα έξω. Ήταν τόσο στενό κάτω που κάθε φορά που πήγαινα να φύγω τρέχοντας έπεφτα. Οπότε όλοι γελάγανε. Δεν το έκανα επίτηδες. Εκείνη τη στιγμή μου απευθυνόταν η Βάσω και μου έδινε ατάκα, οπότε δεν μπορούσε να πει την ατάκα της. Γέλαγε και ο τρόπος να το αντιμετωπίσει ήταν να μη με κοιτάζει, να κοιτάζει κάπου παραδίπλα, γιατί με το που με κοίταζε, ειδικά μέσα σε αυτή τη στολή, την πιάνουν τα γέλια».
«Μου είχαν κάνει πρόταση για συγκεκριμένη εκπομπή στη δημόσια τηλεόραση»
«Αν ήταν κάτι που να μου ταιριάζει, ναι, θα έκανα εκπομπή στην τηλεόραση. Θυμάμαι μου είχαν κάνει μια πολύ ωραία πρόταση που είχε να κάνει με ταξίδια στην Ελλάδα συνδυασμένα με τέχνη. Εγώ είμαι ζωγράφος, οπότε αυτή η εκπομπή είχε να κάνει με τόπους και με καλλιτέχνες που μένουν σε διάφορους τόπους της Ελλάδας και μάλιστα σε κάθε επεισόδιο τελείωνε με ένα γκράφιτι που έκανε ο παρουσιαστής. Αυτό με είχε ψήσει πάρα πολύ. Τελικά ήταν στην περίοδο του covid, οπότε ακυρώθηκε. Δεν έγινε καθόλου.
Ακόμα ζωγραφίζω, έχω κι ένα στούντιο, ένα εργαστήριο πού πηγαίνω και ζωγραφίζω. Ο σκοπός μου είναι να μαζέψω υλικό για να κάνω μια ατομική έκθεση. Έχω δώσει βέβαια έργα σε συλλέκτες, έχω πουλήσει. Απλώς η ζωγραφική επειδή παίρνει κι αυτή πάρα πολύ χρόνο, γίνεται μόνο όταν έχω παύση από την δουλειά μου σαν ηθοποιός. Οπότε αυτό το διάστημα έχω να πάω στο εργαστήριο ενάμιση μήνα».
«Δεν θα συζητούσα να παρουσιάσω το Big Brother»
«Καλά έκανε ο Πέτρος Λαγούτης και το έκανε, επιλογή του ήταν. Μου έχουν κάνει διάφορες προτάσεις να πάω στο Survivor σε διάφορα τέτοια. Δεν μου ταιριάζουν, οπότε δεν σκέφτομαι καθόλου κάτι τέτοιο. Δεν θα ήθελα να με δει κάποιος πώς θα είμαι όταν πεινάω και δεν έχω ενέργεια ή πώς θα ξυπνήσω ενώ έχω κοιμηθεί ας πούμε, μέσα στην υγρασία, μέσα στο κρύο, πάνω στα σανίδια.
«Θεωρώ ότι δεν χρειάζεται να εκθέτω την προσωπική μου ζωή, δεν είναι κάτι χρήσιμο»
«Εγώ τουλάχιστον σαν θεατής δεν έχω περιέργεια να μάθω αν ο τάδε ηθοποιός έχει αυτή την περίοδο σχέση ή πού μένει ή πώς είναι το σπίτι του. Θεωρώ ότι σε απομακρύνει από την ουσία. Βλέπεις έναν καλλιτέχνη και βλέπεις αυτό είναι ηθοποιός. Δεν με ενδιαφέρει.
Μου αρέσει να είμαι μοναχικός τύπος. Μ αρέσει πολύ. Ναι. Η ζωγραφική είναι άκρως μοναχική τέχνη. Έχω ξεκινήσει και μαθήματα κεραμικής τα τελευταία δύο χρόνια. Εκεί βέβαια είμαστε αρκετά άτομα, είμαστε σε κάθε μάθημα 3 4 άτομα, αλλά όταν δουλεύω μόνος μου είναι πολύ μοναχικό. Μου αρέσει. Ηρεμώ.
Δεν διαχειρίζομαι το φλερτ στα social media. Δεν με αφορά. Δεν το θεωρώ φλερτ αυτό. Τα αφήνω αδιάβαστα. Δεν τα διαβάζω καθόλου. Δεν το θεωρώ φλερτ, το θεωρώ κάτι πάρα πολύ εύκολο, απρόσωπο, μη αληθινό».
«Η δημοσιότητα δεν με κρατά πίσω στο φλερτ»
«Μου αρέσει το φλερτ. Μου αρέσει. Θεωρώ ότι είναι κάτι πολύ όμορφο, πολύ αγνό, πολύ υγιές. Μου αρέσει.
«Έχω σκεφτεί το θέμα γάμος – οικογένεια, αλλά δεν έχω φτάσει κοντά. Έχω μεγαλώσει σε μια οικογένεια, ήμασταν 4, είμαστε δηλαδή 4 αδέρφια, οπότε μιλάμε για μια μεγάλη οικογένεια, πολύ αγαπημένη οικογένεια. Έχω δηλαδή αυτή την εικόνα και αυτό το συναίσθημα μέσα μου της δεμένης μεγάλης οικογένειας, αλλά δεν έχω φτάσει κοντά. Ενώ μ αρέσει, μ αρέσει πάρα πολύ σαν ιδέα.
Δεν με αγχώνει. Άλλά πράγματα με αγχώνουν. Με αγχώνει η ανασφάλεια της δουλειάς μου, πως ένας ελεύθερος επαγγελματίας σε αυτή τη χώρα μπορεί να κάνει οικογένεια; Πόσο εύκολο είναι;
«Με ωρίμασε ο θάνατος του πατέρα μου»
Με ωρίμασε. Νομίζω ότι για τους άντρες που χάνουν τους πατεράδες τους είναι το σημείο, είναι η στιγμή που πραγματικά ανδρώνεσαι. Πατάς στα πόδια σου, Γίνεσαι άντρας. Σίγουρα με άλλαξε. Με έχει κάνει να νιώθω πιο ώριμος, πιο σοβαρός, να σκέφτομαι πιο λογικά. Και είναι μια στιγμή της ζωής που καλώς ή κακώς την ζούμε όλοι. Και είναι σκληρή. Κατά κάποιο τρόπο χάνεις την ασφάλεια που έχεις. Ήταν αυτός πάντα που σε προστάτευε. Που σε πρόσεχε όποτε χάνεις. Αυτό είναι σημαντική στιγμή της ζωής.
Όταν ξεκινούσα την επαγγελματική μου πορεία, το φανταζόμουν ως κάτι πολύ όμορφο, αλλά στην πορεία είδα ότι δεν είναι πάντα δημιουργικό. Δηλαδή υπάρχει περίπτωση να κάνεις δουλειές που δεν είναι τόσο δημιουργικές; Είναι πολύ στενές, Κάνεις πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Σίγουρα δεν το φανταζόμουν τόσο δύσκολο όσο είναι στην πραγματικότητα, αν και όταν βγήκα ήμασταν προ κρίσης, οπότε τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά».
«Μέχρι να βρεις δουλειά σου φεύγει η ψυχή»
«Προ κρίσης, με το που τελείωσα τη σχολή, άρχισα χωρίς να έχω κάνει τίποτα, να χτυπάει το τηλέφωνό μου, γιατί τότε είχαμε πολύ πολλές και σημαντικές ή σημαντικούς art director, που πήγαιναν στη σχολή, έβλεπαν τις εξετάσεις όλων των σχολών και επειδή υπήρχαν πάρα πολλές δουλειές, πολλά σίριαλ, κατευθείαν αυτοί που τους τραβούσαν το βλέμμα ή τους έπειθαν για το ταλέντο τους, είχαν προτάσεις για δουλειές. Εγώ θυμάμαι ότι με το που τελείωσα τη σχολή είχα τέσσερις προτάσεις για τηλεόραση και για θέατρο. Είχα κάνει μια μικρού μήκους την Πυραμίδα που είχαμε πάρει και βραβεία και μέσα από αυτήν είχα και την πρόταση του Χρήστου Δήμα για τη Νήσο. Όλα έγιναν πάρα πολύ γρήγορα και πολύ εύκολα. Αλλά σου λέω ότι είναι σημαντικό ότι ήμασταν στην εποχή προ κρίσης. Μετά άλλαξαν όλα.
«Πώς το έπιασες αυτό; Ότι είμαι του χωριού και της φύσης;»
Μπράβο, χαίρομαι που το βγάζω. Θέλω να είναι κάπου στη μέση τα πράγματα. Θέλω να μπορώ να τα συνδυάζω. Να έχω την άνεση να πηγαίνω και στο χωριό. Να κάθομαι στα πλατάνια. Να πηγαίνω στο ποτάμι, στη λίμνη. Να ηρεμώ στη φύση γενικότερα. Αλλά να κάνω και τα θέατρα μου, να κάνω και τα σίριαλ μου. Θα ήθελα να είναι κάπου στη μέση.
Το χωριό μου είναι το Θέρμο Αιτωλοακαρνανίας; Εγώ είμαι από Αγρίνιο. Τώρα φτιάχνω ένα σπιτάκι εκεί πέρα. Οπότε ο στόχος μου και επιθυμία μου είναι να μπορώ να πηγαίνω τα καλοκαίρια και να ξεκουράζομαι εκεί πέρα».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ