The Surfer: Ο Nicolas Cage επιστρέφει στις cult ρίζες του και τα βάζει με την τοξική αρρενωπότητα στην COSMOTE TV

Το The Surfer του Lorcan Finnegan κάνει κάτι απλό αλλά θεαματικό: παίρνει έναν μεσήλικα άντρα με όνειρο να καβαλήσει ένα κύμα και τον ρίχνει κατακούτελα πάνω στους πιο θρασύτατους bullies της αυστραλιανής ακτογραμμής. 

Ο Nicolas Cage υποδύεται έναν Αμερικανό, μεγαλωμένο στην Αυστραλία, που θέλει απλώς να πάρει το γιο του για surf στα νερά που μεγάλωσε ο πατέρας του. Θέλει να του δείξει το παλιό σπίτι, να του δείξει την παιδική του ηλικία και να χτίσει αναμνήσεις μαζί του.

Μόνο που η παραλία είναι “Locals Only” και οι τοπικοί surfers -μια συμμορία που θυμίζει πραγματικούς «Surf Nazis»- τον εξευτελίζουν μπροστά στο παιδί του. Εκεί, το The Surfer αλλάζει τόνο.

Μια από τις πιο επώδυνες ερμηνείες που έχουν αποτυπωθεί στη μεγάλη οθόνη

Οι ντόπιοι surfers, με αρχηγό τον Scally (Julian McMahon), είναι εχθρικοί, επιθετικοί, πρόθυμοι να ταπεινώσουν όποιον δεν «ανήκει» στην παραλία τους.

Η σκηνή όπου εξευτελίζουν τον Cage μπροστά στον γιο του είναι το σημείο όπου η ιστορία παίρνει φωτιά. Από εκεί και έπειτα, ο ήρωας βυθίζεται σε σωματική εξάντληση, θερμοπληξία, απανωτές ταπεινώσεις, ψυχολογική κατάρρευση.

Ο Nicolas Cage μπορεί να μην είναι εκρηκτικός, αλλά δείχνει επικίνδυνα εύθραυστος. Ένας συνηθισμένος άνθρωπος που αποσυνδέεται με την πραγματικότητα. Ναι, έχει σκηνές παραλογισμού αφού πίνει μπύρα από μία λακκούβα ή βάζει έναν νεκρό αρουραίο στην τσέπη του. Αλλά δεν είναι αστείο, είναι απόγνωση.

Όταν μαζί με τον πρωταγωνιστή καταρρέει και η ψευδαίσθηση της ισχύος

Στην πραγματικότητα το The Surfer δεν είναι μια ιστορία για surf αλλά μία ιστορία για την αποδόμηση της αντρικής ταυτότητας και την επιβολή της εξουσίας.

Καθώς περνά η ώρα, συνειδητοποιείς ότι δεν παρακολουθείς μόνο την κατάρρευση ενός άντρα αλλά την κατάρρευση ολόκληρης της ιδέας περί αρρενωπότητας, ελέγχου και εξουσίας. Η παραλία λειτουργεί σαν μικρογραφία μιας κοινωνίας που έχει εκπαιδευτεί να αντιμετωπίζει την ευαλωτότητα ως αδυναμία κι ως κάτι που πρέπει να συντριβεί.

Οι ντόπιοι surfers δεν μένουν μόνο στην υπεράσπιση της παραλίας αλλά υπερασπίζονται το δικαίωμα να ορίζουν ποιος επιτρέπεται να ανήκει, ποιος αξίζει σεβασμό και ποιος πρέπει να «σπάσει» για να μάθει ποια είναι η θέση του.

Και εκεί, μέσα στην παράνοια και τον παραλογισμό, ο Cage γίνεται κάτι περισσότερο από χαρακτήρας: γίνεται το σύμβολο του άνδρα που πέφτει κάτω από το βάρος των κανόνων του ίδιου του τού φύλου.

Κάθε του βήμα προς την παρακμή είναι ένας καθρέφτης για το πόσο εύθραυστο είναι αυτό το πρότυπο «δύναμης» όταν εκτεθεί στο φως της πραγματικότητας – ή, στην περίπτωση της ταινίας, στο ανελέητο φως του αυστραλιανού ήλιου. Κι έτσι, η ταινία καταλήγει να μιλά όχι μόνο για τον ήρωά της, αλλά για μια ολόκληρη κουλτούρα που μαθαίνει από πρώτο χέρι ότι η σωματική υπεροχή δεν είναι τίποτα χωρίς ακεραιότητα, δικαιοσύνη και συναισθηματική νοημοσύνη.

Και η ταινία τελικά είναι πιο αληθινή απ’ όσο θέλεις να παραδεχτείς.

Η ταινία προβάλλεται από την COSMOTE TV.

credits φωτογραφιών: COSMOTE TV.