Thanksgiving Day: 5 ταινίες τρόμου γύρω από το τραπέζι των Ευχαριστιών που «βάφτηκαν» με αίμα

Η Ημέρα των Ευχαριστιών (Thanksgiving Day) είναι για πολλούς μία από τις πιο “ζεστές” και οικείες στιγμές του χρόνου: οικογένεια, φίλοι, ένα τραπέζι γεμάτο πλούσια φαγητά και μία διάχυτη διάθεση για ευγνωμοσύνη απέναντι στους ανθρώπους που αγαπάμε.

Όμως, στον κόσμο του κινηματογράφου, αυτή η θαλπωρή μπορεί εύκολα να κρύβει σκοτεινά μυστικά, συγκρούσεις ή ακόμη και βίαιες ανατροπές. Παρακάτω θα βρεις πέντε ταινίες -όλες διαθέσιμες σε streaming πλατφόρμες- όπου το ιδανικό οικογενειακό δείπνο γίνεται πεδίο ρήξεων, παρεξηγήσεων και, συχνά, αιματοβαμμένων φονικών.

Thanksgiving (2023) – Netflix

Η πιο φρέσκια και -κατά πολλούς- πιο “καθαρή” ταινία slasher με θέμα το Thanksgiving είναι η ομώνυμη του Έλι Ροθ, η οποία αυτή τη στιγμή είναι διαθέσιμη στο Netflix.

Η υπόθεση ξεκινά έναν χρόνο μετά από μια τραγωδία που συνέβη κατά τη διάρκεια μιας Black Friday: ένας δολοφόνος ντυμένος σαν καθιερωμένος προσκυνητής (Pilgrim) αρχίζει να κυνηγά τους κατοίκους της πόλης Plymouth στη Μασαχουσέτη, με τρόπο ύπουλο και βίαιο.

Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι η δημοφιλής γιορτή λαμβάνεται συμβολικά ως αφορμή για έναν σαρκαστικό σχολιασμό απέναντι στον άμετρο καταναλωτισμό. Η βία είναι άμεση και ανατρεπτική: μαχαιρώματα γύρω από τη γαλοπούλα, εργαλεία κουζίνας ή ακόμα και αντικείμενα που παραπέμπουν στο τραπέζι της γιορτής να εκσφενδονίζονται και να καρφώνονται στα σώματα των πρωταγωνιστών.

Η ταινία λειτουργεί ως ένας υβριδικός σχολιασμός του τρόμου και της καταναλωτικής κουλτούρας. Το τραπέζι των Ευχαριστιών δεν αποτελεί απλά φόντο αλλά εργαλείο αφήγησης: οι “θύτες” έχουν συμμετοχή στην τραγωδία και ο δολοφόνος χρησιμοποιεί την εορταστική αισθητική με μακάβριο τρόπο.

Παράλληλα, η χρήση ενός μασκαρεμένου προσκυνητή δείχνει μια ειρωνική επαναφορά στο παρελθόν, που δεν είναι αθώα αλλά “ποτισμένη” με εκδίκηση.

Pilgrim (2019) – Hulu (σειρά Into the Dark)

Η ταινία Pilgrim, μέρος της σειράς Into the Dark της Hulu, αποτελεί ένα από τα πιο ψυχολογικά και βασανιστικά παραδείγματα τρόμου Thanksgiving.

Η ιστορία αφορά μια οικογένεια που προσκαλεί reenactors -αναπαραστάτες προσκυνητών (Pilgrims)- στο σπίτι της για τη γιορτή. Αλλά οι “ηθοποιοί” δεν θέλουν να βγουν από το χαρακτήρα τους: παραμένουν ντυμένοι με τις αυθεντικές ενδυμασίες της εποχής και συμπεριφέρονται σαν να είναι πραγματικοί προσκυνητές. Σύντομα η κατάσταση εκτρέπεται σε βία και ψυχολογική ένταση.

Αυτό που κάνει το Pilgrim πιο διαπεραστικό είναι η ιδέα της “ζωντανής αναπαράστασης” που δεν διαχωρίζεται πια από την αλήθεια. Δεν έχουμε έναν σαρκαστικό δολοφόνο ή φανταστικά τέρατα, αλλά ανθρώπους που παίζουν ρόλους, και η παράδοση γίνεται εργαλείο χειραγώγησης. Είναι ένας τρόμος που παίζει με την ταυτότητα, την οικογενειακή συνοχή και την ιστορική μνήμη.

The Last Thanksgiving (2020) – Amazon Prime Video / Plex

Μια πιο campy, κωμικο-τρομακτική προσέγγιση βρίσκουμε στο The Last Thanksgiving, το οποίο είναι διαθέσιμο στο Amazon Prime Video.

Η υπόθεση είναι απίθανη αλλά τρομακτική: μια οικογένεια “Pilgrim” –κανιβαλιστική– στοχεύει όσους δεν γιορτάζουν το Thanksgiving. Όταν ένα εστιατόριο μένει ανοιχτό κατά τη διάρκεια της γιορτής, οι Brimston (η οικογένεια) ξεκινούν έναν αιματηρό όλεθρο.

Η ταινία δεν παίρνει τον εαυτό της υπερβολικά σοβαρά και αυτή η αίσθηση μακάβριας φάρσας της προσδίδει μια σατιρική νότα. Το τραπέζι του Thanksgiving χρησιμοποιείται ως συνεκδοχή για την παράδοση και την οικογενειακή βία με έναν τρόμο που μοιάζει τόσο απαίσιος όσο και σουρεαλιστικός.

Kristy (2014) – Amazon Prime Video

Το Kristy είναι ένας ψυχολογικό θρίλερ, διαθέσιμο στο Amazon Prime Video.

Μια φοιτήτρια μένει μόνη στο πανεπιστημιακό campus κατά τη διάρκεια των διακοπών του Thanksgiving. Όλοι φεύγουν, αλλά εκείνη παραμένει και γρήγορα γίνεται στόχος μιας μυστηριώδους ομάδας τελετουργικών δολοφόνων.

Αν και δεν υπάρχει ακριβώς “τραπέζι οικογενειακού δείπνου”, η απομόνωση της πρωταγωνίστριας κατά τη διάρκεια της γιορτής δημιουργεί μια ατμόσφαιρα αλλοτρίωσης: η ευφορία και η γαλήνη του Thanksgiving αντιπαραβάλλονται με τον φόβο πως δεν είναι τόσο ασφαλής όσο νομίζει. Η τελετουργική βία προσδίδει μια αίσθηση σκοτεινής “συναισθηματικής παρεξήγησης”: το γεγονός ότι είναι μόνη δεν είναι τυχαίο, είναι μέρος ενός σχεδίου.

ThanksKilling (2008) – (διαφορετικές streaming πλατφόρμες/ VOD επιλογές)

Για να κλείσουμε με κάτι πιο παράδοξο και μακάβριο, υπάρχει το ThanksKilling, μια low-budget ανεξάρτητη slasher ταινία όπου ο “δολοφόνος” είναι… μια δαιμονισμένη γαλοπούλα.

Αν και δεν είναι πάντα διαθέσιμη σε μεγάλες πλατφόρμες streaming βασισμένες σε συνδρομή, κυκλοφορεί σε VOD, ανάλογα με την αγορά. 

Το ThanksKilling είναι καθαρή “παρωδία τρόμου”: συνδυάζει κωμικά στοιχεία και υπερβολικό gore με την πιο άμεση αναφορά στο Thanksgiving. Η γιορτή γίνεται το ιδανικό έδαφος για μια σαρκαστική σφαγή: η δαιμονική γαλοπούλα δεν είναι απλά σύμβολο του γεύματος αλλά και του τρόμου.

Παρά τη φαινομενική ζεστασιά του, το Thanksgoving μπορεί λοιπόν να κρύβει πολύ πιο αιχμηρές ιστορίες. Το τραπέζι της οικογενειακής γιορτής δεν είναι απλώς ένα σημείο συνάντησης: σε αυτές τις ταινίες, γίνεται σημείο αναμέτρησης — πολιτικής, ψυχολογικής ή σαρκαστικής.

Τι σημαίνει η ευγνωμοσύνη στην εποχή του καταναλωτισμού; Πόσο καλά γνωρίζουμε τους καλεσμένους μας και την πραγματική τους φύση; Και τελικά, τι είδους “αποφάγια” αφήνουμε, όταν η γιορτή τελειώνει;