Ο Άγγελος Παπαδημητρίου για την τοποθέτησή του για τους gay

Άγγελος Παπαδημητρίου

"'Ετσι και σήμερα ο «ματσό» λόγος του Ερντογάν, του Τραμπ -για παράδειγμα- αφήνει απ’ έξω και αποκλείει τους σεμνούς ανθρώπους, τους λογικούς, τους διακριτικούς, τους ρομαντικούς, τους πιο “λεπτούς” ομοφυλόφιλους άντρες, τρομοκρατώντας τους με την έξωση από τον “αντρικό παράδεισο της εξουσίας” δήλωσε ο Άγγελος Παπαδημητρίου.

Στο Backstage24 και στον Γιάννη Μαυρίδη παραχώρησε συνέντευξη ο γνωστός ηθοποιός Άγγελος Παπαδημητρίου, ο οποίος αναφέρθηκε στην καλλιτεχνική του πορεία και το πως ξεκίνησε να ασχολείται με την υποκριτική ενώ εξέφρασε και την άποψή του για τον ρατσισμό που δέχονται οι ομοφυλόφιλοι.

Αποκαλύψατε ότι την περίοδο μετά το σχολείο, δώσατε στα ψέματα στην Ιατρική, για χάρη του πατέρα σας. Σε ποια ηλικία αποφασίσατε να ακολουθήσατε το δικό σας μονοπάτι και να μην επηρεάζεστε από στόχους, που είχαν άλλοι για εσάς;

Εδώ έχουμε να κάνουμε μ’ ένα κωμικοτραγικό γεγονός… Κατ’ αρχάς ποτέ δεν ακολούθησα μια ιδέα για χατίρι κανενός…είχα πάντα τις δικές μου…Ήμουν αποφασισμένος να γίνω καλλιτέχνης και αυτό δεν θα το άλλαζα με τίποτα…Όπως ήμουν σίγουρος ότι δεν έχω καμία ελπίδα επιτυχίας, ξέροντας πόσο δύσκολος ήταν ο δρόμος του Καλλιτέχνη…Όμως αγαπούσα πολύ και τους γονείς μου, που με το δίκιο τους ήθελαν το παιδί τους να ακολουθήσει έναν πιο σίγουρο δρόμο στη ζωή !!! Από την άλλη ήταν τόσο ντελικάτοι και οι δυο που μου είχε μπει στο κεφάλι η βλακώδης ιδέα πως θα πέθαιναν νέοι (έζησαν υγιείς μέχρι τα γεράματα)… Έτσι σκέφτηκα ότι αφού θα πεθάνουν και δεν θα προλάβουν να δουν την σίγουρη αποτυχία μου ας τους πω ένα ψεματάκι ότι θα γίνω γιατρός…Το γεγονός είναι ότι μεγαλώσαμε και ζήσαμε πολλά χρόνια μαζί… Όλοι ευχαριστημένοι και πιο πολύ αυτοί, μόνο και μόνο που εγώ ήμουν ένας ευτυχισμένος άνθρωπος.

Το ευρύ κοινό, σας γνώρισε -και σας αγάπησε αργότερα- μέσα από την Τηλεόραση. Πριν από λίγο καιρό μάλιστα, σας είδαμε ως guest στην “Τούρτα της Μαμάς» στο ρόλο του Χόφμαν, τον οποίο οι νεαρές ηλικίες έχουν λατρέψει από τους «Στάβλους της Εριέτας Ζαΐμη». Τι ξεχωριστό -πιστεύετε- έχει αυτός ο ρόλος και απέκτησε τόσο μεγάλη ανταπόκριση;

Ο ρόλος του Ντίμη Τσιμισκή Χόφμαν “έμεινε” γιατί είναι προϊόν μιας υπέροχης συνεργασίας, του δίδυμου Ρήγα Αποστόλου και της δικής μου ιδιοσυγκρασίας και σαν καλλιτέχνη και σαν ανθρώπου…Αν και με τον καιρό αυτά έχουν γίνει ένα…

Έρωτας: Σύμφωνα με την δική σας ματιά, πόσο έχει αλλοιωθεί αυτό το συναίσθημα στις μέρες μας, εξαιτίας των social media; Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που είναι ρομαντικοί και δεν έχουν ως κεντρικό γνώμονα -μόνο- την σεξουαλική επαφή;

Ο Έρωτας είναι πάντα ίδιος σε όλες τις εποχές !!!! Ρομαντισμό μπορείς να βρεις παντού !!!Ο ρομαντισμός μεταμορφώνει τα πάντα σε χρυσάφι, τους βατράχους σε πρίγκιπες, τους κοντούς σε ψηλούς…μόνο τους φτωχούς δεν μπορεί να κάνει πλούσιους…

Πρόσφατα στο Facebook αναφέρατε το εξής: “Σχεδόν κάθε φορά που κάποιος διατυμπανίζει πόσο εναντίον των γκέι είναι, είναι κάποιος που μισεί τον εαυτό του”. Πως (και γιατί) δημιουργείται αυτός ο ρατσισμός για τους ομοφυλόφιλους και αν ποτέ μπορεί να εξαλειφθεί.

Αυτά είναι πολύ σοβαρά θέματα όσο και γελοία…Είναι πολύ εύκολο εσείς οι νεότεροι να κατανοήσετε το πρόβλημα αν στη θέση του ομοφυλόφιλου ανθρώπου βάλετε τον Μαύρο της Αμερικής του προηγούμενου αιώνα…το να είναι κατώτερος ο Μαύρος, ο Έγχρωμος, έμοιαζε φυσικό για τους λευκούς…μέχρι που ξεσηκώθηκαν οι Μαύροι και τους πήρε ο διάολος…έτσι και σήμερα ο «ματσό» λόγος του Ερντογάν, του Τραμπ -για παράδειγμα- αφήνει απ’ έξω και αποκλείει τους σεμνούς ανθρώπους, τους λογικούς, τους διακριτικούς, τους ρομαντικούς, τους πιο “λεπτούς” ομοφυλόφιλους άντρες, τρομοκρατώντας τους με την έξωση από τον “αντρικό παράδεισο της εξουσίας”…Πολλοί δεν μασάνε και συνεχίζουν την ζωή τους σύμφωνα με την καρδιά τους…Είναι όμως κι άλλοι που αναγκάζονται να υποδυθούν έντρομοι το κλισέ έτσι όπως τους το επιβάλλουν ως φυσικό…και γίνονται “βασιλικότεροι του Βασιλέως”…κι εκεί αρχίζει το δράμα τους…κάποτε καταλαβαίνουν πως δεν είναι φυσικό να ζεις και να κοιμάσαι με ανθρώπους που δεν τους αγαπάς, πως τίποτα δεν είναι ανώτερο από την βασική ερωτική μας διάθεση που αενάως μας τροφοδοτεί με δύναμη ζωής και χαράς.