Νένα Χρονοπούλου: «Του είχα ξυπνήσει ένα μεγάλο πόνο που είχε βαθιά θαμμένο…»

Η Νένα Χρονοπούλου μιλά στο Down Town Κύπρου και στον Αλέξανδρο Πρίφτη για τον σύζυγο της Τάσο Μητρόπουλο και το γιό της Χρήστο και εξομολογείται γιατί δεν έκανε δεύτερο παιδί.

Τι διαφοροποιεί τον Τάσο από όσους άντρες είχαν περάσει απ’ τη ζωή σου μέχρι τότε;

Εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις, εγώ υπήρξα τυχερή γιατί έδινα χρόνο στις επιλογές μου και γι’ αυτό είχαν και διάρκεια. Πιστεύω πως είναι λάθος να συγκρίνεις τον Τάσο Μητρόπουλο με το παρελθόν για ένα και μόνο λόγο, εάν ο πρώτος άνδρας που θα συναντούσα στη ζωή μου θα ήταν ο Τάσος Μητρόπουλος δεν θα είχα παρελθόν!

Ποιο στοιχείο του χαρακτήρα σου θα ήθελες να μεταλαμπαδεύσεις στον γιο σου, Χρήστο;

Το σεβασμό στους μεγαλύτερους του.

Λόγω των προβλημάτων που αντιμετώπισε ο μικρός απ’ τη γέννησή του (σ.σ. ο γιος της γεννήθηκε 5,5 μηνών, 850 γραμμάρια), έχεις γίνει πλέον υπερπροστατευτική μαμά;

Έχει μια μαμά που προτιμάει να του δείχνει ό,τι πρέπει να μάθει με ηρεμία και δίχως φόβους και υστερίες από το να τον μεγαλώνει μια κοπέλα που απλά κάνει babyparking. Έτσι δεν χρειάζεται να είμαι πια υπερπροστατευτική, γιατί και ο ίδιος από πολύ μικρός έχει μάθει τους κινδύνους και τους διαχειρίζεται. Όσο μεγαλώνει, βέβαια, οι κίνδυνοι ποικίλουν, αλλά γι’ αυτό είμαστε και οι δυο κοντά του για να διώχνουμε τα σύννεφα και να τον μάθουμε να τα διώχνει και μόνος του.
Είναι εκδηλωτικό παιδί, ως προς τα συναισθήματά του;

Είναι τρυφερός, χωρίς ίχνος επιθετικότητας, γλυκομίλητος, ευγενικός, πολύ καθαρός, κοινωνικός με πολύ χιούμορ, εξαιρετικός κολυμβητής και γυναικάς.

Θα ήθελες να είχες και δεύτερο παιδί;

Όταν ήταν στην αρχή η σχέση μου με τον Τάσο τού το πρότεινα, γιατί σκέφτηκα πως ήταν πολύ άδικο για εκείνον να μεγαλώσει δεύτερο παιδί που δεν είναι «βιολογικά» δικό του. Ο Τάσος, όμως, δεν ήταν έτοιμος εκείνη τη δεδομένη στιγμή να ακούσει κάτι τέτοιο, γιατί τόσα χρόνια είχε «κοιμίσει» αυτή του την επιθυμία, κάνοντας ουσιαστικά μια τεράστια θυσία. Όταν αργότερα το ξανασυζητήσαμε μου είπε πως είχε μετανιώσει που δεν με άκουσε τότε, και πως τον έπιασα εξ’ απροόπτου γιατί είχε παλέψει κι εκείνος πολύ να βγάλει αυτή του την ανάγκη από το μυαλό του. Άθελά μου του είχα ξυπνήσει ένα μεγάλο πόνο που είχε βαθιά θαμμένο μία ολόκληρη ζωή.