Μαρίνα Σάττι: «Στεναχωριόμουν με τα ρατσιστικά σχόλια, ήμουν μικρή και ευαίσθητη»
"Πρόσφατα ο Γιάννης Αντετοκούνμπο πήρε το πρωτάθλημα του NBA και είμαστε όλοι περήφανοι και χαρούμενοι που έφτασε στην κορυφή. Και μένα με συγκινεί και με εμπνέει αυτός ο άνθρωπος. Αναρωτιέμαι όμως γιατί πρέπει να φτάσει κάποιος στην κορυφή, στην όποια κορυφή, για να νιώσουμε έτσι;" αναρωτιέται η Μαρίνα Σάττι.
Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε η Μαρίνα Σάττι στο Gala και τον δημοσιογράφο Κώστα Μπουρούση. Μέσα σε όλα, η νεαρή καλλιτέχνιδα αναφέρθηκε στα ρατσιστικά σχόλια που είχε δεχθεί στο παρελθόν λόγω της καταγωγής της.
Πρόσφατα μιλήσατε για τα ρατσιστικά σχόλια που δεχόσασταν μικρή λόγω της καταγωγής σας. Γιατί;
Δεν έχω ακούσει περισσότερα σχόλια για την καταγωγή μου απ’ όσα έχω ακούσει για το γεγονός ότι φόραγα σιδεράκια στα δόντια ή γυαλιά. Πράγματα που μπορεί να έχω ακούσει τώρα, σε μεγαλύτερη ηλικία, μπορεί να είναι πιο έντονα από εκείνα που άκουγα μικρή. Ας είμαστε ειλικρινείς. Τώρα που έχω παραπάνω έκθεση έχω ακούσει και έχω διαβάσει πολύ πιο σκληρά σχόλια, παρά όταν ήμουν μικρή. Τότε στεναχωριόμουν γιατί ήμουν μικρή και ευαίσθητη, όπως τα περισσότερα παιδιά, τώρα που είμαι μεγάλη και τα ακούω αυτά δεν στεναχωριέμαι, αλλά προβληματίζομαι. Πρόσφατα ο Γιάννης Αντετοκούνμπο πήρε το πρωτάθλημα του NBA και είμαστε όλοι περήφανοι και χαρούμενοι που έφτασε στην κορυφή. Και μένα με συγκινεί και με εμπνέει αυτός ο άνθρωπος. Αναρωτιέμαι όμως γιατί πρέπει να φτάσει κάποιος στην κορυφή, στην όποια κορυφή, για να νιώσουμε έτσι; Πρέπει να είμαστε πάντα περήφανοι για τους ανθρώπους.
Σε ανθρώπινο επίπεδο πως διαχειρίζεστε κάποιο επιτιμητικό σχόλιο που μπορεί να διαβάσετε για σας, λόγου χάρη στα κοινωνικά δίκτυα;
Παλαιότερα τα έπαιρνα όλα πολύ προσωπικά και νόμιζα ότι ήταν προσωπικό. Ότι κάτι δεν έχω κάνει καλά, ότι δεν είμαι αρκετά καλή στη μουσική, ότι δεν με συμπαθεί ο κόσμος, ότι δεν με αγαπούν. Έπρεπε να μάθω να διαχειρίζομαι ότι θα μιλήσουν για μένα άνθρωποι οι οποίοι τις περισσότερες φορές δεν με γνώριζαν. Τώρα πια έχω μάθει ότι δεν είναι προσωπικό. Ο Φοίβος Δεληβοριάς μού είχε πει κάποια στιγμή να εστιάζω στα θετικά, τα μηνύματα αγάπης, τους ανθρώπους που έρχονται στις συναυλίες. Τώρα προστατεύω τον εαυτό μου, δεν διαβάζω ούτε τα κακά ούτε τα καλά και νιώθω ότι σιγά – σιγά χτίζεται και η σχέση μου με το κοινό, όπως χτίζοται όλες οι σχέσεις στη ζωή. Σιγά – σιγά θα γνωριστούμε κι άλλο.