Μάκης Δελαπόρτας: «Ο θάνατος της είναι μια πληγή που δεν έκλεισε ποτέ, ζω ακόμα μαζί της»

Μάκης Δελαπόρτας

"Ήταν σοκαριστικός για μένα ο θάνατος της, είναι φάρος στη ζωή μου και θα είναι για πάντα" ομολογεί ο Μάκης Δελαπόρτας.

Ο Μάκης Δελαπόρτας παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην εφημερίδα On Time Σαββατοκύριακο και τη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου. Μέσα σε όλα, μάλιστα, ο γνωστός καλλιτέχνης μίλησε για τις δύσκολες στιγμές στην προσωπική του ζωή και τον θάνατο της Αλίκης Βουγιουκλάκη που τον σημάδεψε μέχρι σήμερα.

Όλα αυτά τα χρόνια ποια νομίζεις ότι ήταν η πιο δύσκολη προσωπική σου στιγμή, εκείνη που έκλαψες; 

Οι αποχωρισμοί ήταν σοκαριστικοί για μένα. Του πατέρα μου και της μάνας μου, αλλά και της Αλίκης, της Βλαχοπούλου, της Καραγιάννη, της Χρονοπούλου. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν η οικογένεια μου, εγώ δεν ξεχώριζα αυτούς τους ανθρώπους από το «αίμα» μου. Αισθανόμουν ότι έφευγε κι ένα μέλος από το σώμα μου. Την ορφάνια της έζησα μέσα από τις «απώλειες» αυτών των πολύ σπουδαίων ανθρώπων.

Ποιος «αποχωρισμός» σε πόνεσε περισσότερο;

Ο θάνατος της Αλίκης ήταν σοκαριστικός για μένα. Θεωρώ ότι είναι μια πληγή που δεν έκλεισε ποτέ, ζω μαζί της ακόμα, δηλαδή, είναι φάρος στη ζωή μου και θα είναι για πάντα, γιατί ήταν η πρώτη που γνώρισα στον καλλιτεχνικό χώρο. Σε εκείνη χρωστάω το ξεκίνημα μου, με πίστευε πιο πολύ απ’ όλους, με στήριξε, με έβαλε μαζί της στα εξώφυλλα των περιοδικών, με έβγαλε στα κανάλια και μιλούσε για μένα με πολύ ωραία λόγια, που αυτά είναι «προίκα» για μένα.

Ο θάνατος της ήταν σοκαριστικός για μένα, όπως και για όλη την Ελλάδα. Όταν «έφυγε» η Αλίκη, πιστέψαμε πως όλοι είμαστε τρωτοί, ευάλωτοι και δεν είμαστε αθάνατοι. Γιατί στο πρόσωπο της βλέπαμε την αθανασία. Βλέπαμε την αιώνια νιότη.