Κρίστη Παπαδοπούλου: «Έγιναν πολλά μικρά θαύματα την περίοδο που νόσησα από καρκίνο»

Ο ρόλος της Μάγδας που έχει αγαπήσει, αλλά και ο καρκίνος που την καθόρισε βοηθώντας την ν’ ανακαλύψει την ουσία της ζωής. Η Κρίστη Παπαδοπούλου στην πιο προσωπική της εξομολόγηση, στο 7 ΜΕΡΕΣ TV και τον Γιάννη Βίτσα, μιλά με αλήθεια για το πώς οι δυσκολίες «ενταφίασαν» τους φόβους της, επιτρέποντας της να κατανοήσει πώς η ευτυχία κρύβεται στις μικρές, ουσιαστικές στιγμές.

Τι έχεις αγαπήσει στη Μάγδα;

Η Μάγδα είναι πολύ απλή. Έχεις πολλές ξεχωριστές πτυχές. Εμπιστεύεται και αγαπά βαθιά τους ανθρώπους. Στόχος της είναι να κάνει ένα παιδί. Με συγκινεί η ηρωίδα γιατί πλέον οι περισσότεροι άνθρωποι είμαστε καχύποπτοι. Αυτή έχει δεθεί ολοκληρωτικά με τον Αιμίλιο. Τον εμπιστεύεται ουσιαστικά.

Εσύ είσαι αντιστοίχως τόσο δοτική και ανοιχτή με τους ανθρώπους στη ζωή σου;

Είμαι πολύ ανοιχτή. Εμπιστεύομαι τους ανθρώπους. Θεωρώ πώς ο καθένας μας κρύβει μία ιστορία πίσω του η οποία μπορεί να είναι και δύσκολη. Ποτέ δε ξέρουμε ουσιαστικά τι περνά ένας άνθρωπος. Δε μπορούμε να είμαστε από την αρχή μιας γνωριμίας αρνητικά διακείμενοι ή προκατειλημμένοι.

Η Μάγδα ξέρει τα μυστικά που ουσιαστικά στοιχειώνουν τον Αιμίλιο.

Προσπαθεί να τον βοηθήσει. Είναι δίπλα σε ότι συμβαίνει στον Αιμίλιο. Η Μάγδα ήταν δημοσιογράφος. Έχει επιλέξει ουσιαστικά να αφήσει πίσω της αυτή την επαγγελματική δραστηριότητα μόνο και μόνο για να στραφούν τα φώτα της δημοσιότητας απέναντι στον άνδρα της. Κάνει πολλά ουσιαστικά πράγματα για τους άλλους.

Θα την προδώσει ο Αιμίλιος;

Την προδίδει συνεχώς, αλλά η ίδια δεν το καταλαβαίνει. Διαρκώς μαθαίνει πράγματα που έχει κάνει ο Αιμίλιος και αρνείται να τα πιστέψει.

Έρχομαι στην προσωπική σου διαδρομή. Στα δεκατρία σου πέρασες καρκίνο. Τι σε κράτησε δυνατή και σε βοήθησε, αν θες, να προχωρήσεις στη ζωή σου;

Ήταν μία δύσκολη περίοδος. Εξαιτίας αυτής της εμπειρίας αποφάσισα πώς υπάρχουν δύο δρόμοι στη ζωή. Ο πρώτος να είμαι μίζερη και να με αγχώνουν μικροπράγματα και ο δεύτερος να ξεπεράσω τους φόβους μου και να δω με άλλη οπτική τα πράγματα. Ξεκίνησα να χαίρομαι τις απλές και συνάμα ουσιαστικές καθημερινές στιγμές. Επέλεξα να δώσω χώρο στον εαυτό μου να χαρεί τον ήλιο, το φεγγάρι, τη θάλασσα. Προσέχω τους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω μου. Φροντίζω να εκφράζω ανοιχτά τα συναισθήματα μου. Λέω καθημερινά σ’ αγαπώ. Έχω υπομονή και επιμονή. Δεν τσακώνομαι αλλά με κατανόηση προσεγγίζω τον κάθε άνθρωπο. Εμένα θεωρώ ότι σ’ αυτή την στενωπό με βοήθησαν καταλυτικά η οικογένειά μου, οι γιατροί και ο Θεός.

Πιστεύεις ότι έζησες από θαύμα;

Ναι. Το πιστεύω! Έγιναν πολλά μικρά θαύματα την περίοδο που νόσησα από καρκίνο. Θεωρώ επίσης ότι συνέβαλε πολύ η ασθένεια για την ματιά που έχω απέναντι στη ζωή. Δυστυχώς πλέον σε κάθε οικογένεια υπάρχει αυτός  ο …σκατοκαρκίνος. Υπάρχουν άνθρωποι που ακόμη και εάν καταφέρουν να επιβιώσουν αυτής της ασθένειας σκέπτονται πώς ποτέ δε θα καταφέρουν να είναι όπως πριν νοσήσουν.  Αυτές οι σκέψεις μπορεί να τους οδηγήσουν στο να χάσουν τη μπάλα. Το νόημα της ζωής είναι πολύ απλό και περικλείεται στο ότι οφείλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι και με λίγα πράγματα και να έχουμε γύρω μας ανθρώπους που μας αγαπούν και τους αγαπάμε.

Την ευτυχία σου θεωρώ πώς συμπληρώνει και ο σύντροφός σου Μιχάλης που το καλοκαίρι σου έκανε πρόταση γάμου. Εν καιρώ κορονοιού αρραβωνιάστηκες;

Ναι. Ήταν πολύ όμορφο. Η αγάπη μας νίκησε τον κορονοιό.