Κατερίνα Στικούδη: «Δεν παύει να είναι αδιάκριτο! Kαι αν δεν μπορεί; Και αν δεν θέλει;»

Κατερίνα Στικούδη

«Εξάλλου γιατί πρέπει να κάνουμε όλοι τα ίδια πράγματα σε αυτή τη ζωή; Θες να κάνεις και δεύτερο παιδί; Δεν χρειάζεται να το ακούς όλη την ώρα από τους άλλους», λέει η Κατερίνα Στικούδη.

Συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ και τον Νίκο Γεωργιάδη έδωσαν οι Κατερίνα Στικούδη και Βαγγέλης Σερίφης, οι οποίοι μίλησαν και για τον γιο τους, τον Βύρωνα.

Το παιδί ήρθε με πρόγραμμα;

Βαγγέλης: Την αλήθεια να πεις.

Κατερίνα: Μια φορά χαλαρώσαμε και δες! Αλλιώς θα είχα τώρα 13 παιδιά!

Βαγγέλης: Αυτά τα πράγματα τα καθορίζει η γυναίκα. Αν υποθέσουμε ότι ήθελα από τις αρχές παιδί σαν τρελός και την πίεζα, δεν ξέρεις πώς θα είχε εξελιχθεί αυτό το πράγμα.

Κατερίνα: Ποτέ δεν με πίεσες.

Βαγγέλης: Κάποια στιγμή την είδα να κρατάει τη γάτα μας σαν μωρό. Εκεί άρχισα να καταλαβαίνω ότι το πράγμα πάει αλλιώς. Μια μέρα μού λέει «θέλω να κάνω παιδί».

Οπότε με αυτή την έννοια υπήρξε ένα πρόγραμμα.

Κατερίνα: Ευτυχώς σε μένα ήρθαν όλα γρήγορα. Εύχομαι σε όποιον θέλει να ζήσει τον ερχομό μιας νέας ζωής, να του χαρίσει ο Θεός ένα παιδάκι.

Βαγγέλης: Εγώ δεν θα το κάνω αυτό το πράγμα. Δεν θα γίνω σαν αυτούς που λένε στα ζευγάρια «κάνε ένα παιδί, δεν ξέρεις τι χάνεις». Είναι μια μοναδική εμπειρία, αλλά δεν θα πω σε κανένα ζευγάρι ότι είναι λάθος αν δεν το κάνει.

Κατερίνα: Εξάλλου γιατί πρέπει να κάνουμε όλοι τα ίδια πράγματα σε αυτή τη ζωή; Θες να κάνεις και δεύτερο παιδί; Δεν χρειάζεται να το ακούς όλη την ώρα από τους άλλους.

Σε ενοχλεί που σ’ το λένε;

Κατερίνα: Όχι, γιατί έτσι κι αλλιώς πάντα έχουν κάτι να πουν. Και δεύτερο να κάνεις, θα σου πουν «άντε και στο τρίτο». Για ποιον λόγο πρέπει να λέμε στους γύρω μας πώς πρέπει να ζήσουν τη ζωή τους, ποιον πρέπει να αγαπήσουν, πόσα παιδιά πρέπει να κάνουν;

Δεν το κάνουν όλοι κακοπροαίρετα.

Κατερίνα: Όχι, αλλά δεν παύει να είναι αδιάκριτο. Και αν δεν μπορεί; Και αν δεν θέλει;

Βαγγέλης: Να πούμε και μια αλήθεια εδώ. Το παιδί είναι τεράστια οικονομική επιβάρυνση για μια μέση οικογένεια.

Κατερίνα: Προσωπικά, όταν άρχισα να νιώθω ότι θέλω να φέρω ένα παιδί στον κόσμο, το έκανα πολύ συνειδητά, ήξερα ότι θα ασχοληθώ μαζί του. Σαφώς και η βοήθεια είναι σημαντική όταν δουλεύω, αλλά η υπόλοιπη ζωή μου εξαρτάται πλέον από το πρόγραμμα του Βύρωνα.

Νιώθεις ποτέ ενοχές που τον αφήνεις στο σπίτι;

Κατερίνα: Καθόλου. Είμαστε και οι δύο δίπλα του όσο περισσότερο γίνεται. Αν δεν είσαι όμως χαρούμενος κι εσύ με τη ζωή σου, πώς θα δώσεις χαρά στο παιδάκι σου; Εξάλλου δεν δουλεύουμε μόνο για την προσωπική μας ευχαρίστηση, αλλά και για το παιδί μας. Ποτέ δεν έχω νιώσει τύψεις, ούτε ο Βαγγέλης.Υπάρχει μια πολύ ωραία οργάνωση και επικοινωνία στο σπίτι, όταν λείπω εγώ, είναι εκεί ο μπαμπάς.

Τι θυμάσαι από την πρώτη μέρα στο μαιευτήριο;

Κατερίνα: Πολύ κλάμα. Ήμασταν πολύ συγκινημένοι και οι δύο.

Γέννησες φυσιολογικά;

Κατερίνα: Ναι.

Βαγγέλης: Είχε δύσκολη γέννα, αλλά είναι πολύ δυνατή.

Φοβήθηκες καθόλου, Κατερίνα;

Κατερίνα: Δεν φοβήθηκα, πείσμωσα. Δεν έκανα πίσω στιγμή. Είχα και έναν εξαιρετικό γιατρό, τον Γιάννη Φρουδαράκη. Η ηρεμία του με βοηθούσε και μένα να συγκεντρωθώ. Ήμουν πολύ μάχιμη.

Βαγγέλη, ήσουν μέσα στον τοκετό;

Κατερίνα: Ο άνθρωπος ήταν δίπλα μου, στο αυτί μου, αλλά εγώ δεν το αισθανόμουν με αυτό που ζούσα!

Βαγγέλης: Της είχα μεγάλη εμπιστοσύνη.

Κατερίνα: Όλο είναι μέσα στο μυαλό μας. Πρώτα παίρνουμε πνευματική δύναμη και μετά σωματική.

Βαγγέλης: Και εγώ πνευματικά σκέφτομαι να σηκώνω 200 κιλά στο γυμναστήριο αλλά δεν τα καταφέρνω!