Ιωάννα Ασημακοπούλου: «Με ρωτούσε θα παντρευτείς, θα κάνεις παιδί; Δεν ήξερα τι απάντηση να δώσω»
"Αλλά έπρεπε να δώσω μία απάντηση κι εκείνη τη στιγμή μου σκάνε όλες αυτές οι φράσεις κι όλη αυτή η «επιθετικότητα» που δέχεται μία γυναίκα από πολύ μικρή ηλικία" ανέφερε η Ιωάννα Ασημακοπούλου.
Με αφορμή την προβολή της σειράς «Είμαι η Τζο» στον ΑΝΤ1+ η Ιωάννα Ασημακοπούλου μίλησε στο Ladylike.gr και στην Λία Παπαϊωάννου. Η γνωστή ηθοποιός μίλησε για το πως της δημιουργήθηκε η ιδέα για αυτήν τη σειρά και τα μηνύματα που θέλει να περάσει.
Πώς σου ήρθε αυτή η ιδέα και πήρε 8 χρόνια για να γίνει;
Όλα αυτά τα χρόνια, όπως όλοι μας, άκουγα με διάφορες αφορμές γύρω μου φράσεις για γυναίκες που δεν είχαν κάνει οικογένεια και παιδιά που έλεγαν για παράδειγμα «Πάει το έχασε το τρένο» ή «αυτή θα μείνει στο ράφι». Φράσεις που δείχνουν ότι αντιμετώπιζαν τις γυναίκες με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι τους άντρες.
Και μεγαλώνοντας μέσα σε αυτό το κοινωνικό πλαίσιο έρχεται μία μέρα πριν από αρκετά χρόνια μία συμπαθέστατη κυρία και αρχίζει και μου κάνει απανωτές ερωτήσεις (μάλλον ήρθε και η δική μου σειρά! -γέλια): «Θα παντρευτείς; Θα κάνεις παιδί; Τι σκοπό έχεις στη ζωή σου; Θα κάνεις καριέρα»; Κι έπρεπε να δώσω μία απάντηση, αλλά δεν ήξερα τι απάντηση να δώσω. Υπάρχει κι ο κόσμος που μπορεί να είναι το όνειρό του και να πληγώνεται, αλλά εγώ δεν έχω μεγαλώσει σε αυτό το πλαίσιο.
Αλλά έπρεπε να δώσω μία απάντηση κι εκείνη τη στιγμή μου σκάνε όλες αυτές οι φράσεις κι όλη αυτή η «επιθετικότητα» που δέχεται μία γυναίκα από πολύ μικρή ηλικία. Είναι σαν να μας έχουν προγραμματίσει για μία συγκεκριμένη ζωή κι αν φύγεις από αυτό το πλαίσιο κάτι κακό συμβαίνει με εσένα. Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε μέσα μου η ανάγκη να κάνω αυτή τη δουλειά.
Αλλάζει αυτό πιστεύεις;
Φυσικά αυτό αλλάζει, γιατί δεν είμαστε στην εποχή της μαμάς μου ή της γιαγιάς μου. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι στα γυρίσματα έρχονταν και άντρες από το συνεργείο και μου έλεγαν «Είμαι κι εγώ σαν τη Τζο, γιατί κι εγώ έχω φτάσει 50 – 55 και με πιέζει η οικογένειά μου για το τι θα κάνω στη ζωή μου». Αυτή την κοινωνική πίεση την νιώθουμε όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτου φύλου, και χαίρομαι πολύ που οι άνθρωποι πατούν σιγά σιγά στα πόδια τους και διεκδικούν τη ζωή που θέλουν να ζήσουν με τον τρόπο που θέλουν να την ζήσουν.
Απαντάς στον σεξισμό, όταν σου λένε π.χ. «να πας να πλύνεις κανά πιάτο» στο δρόμο;
Όταν δέχομαι ένα αρνητικό σχόλιο φυσικά και απαντάω. Όταν ήμουν νέα οδηγός μπορεί να αναρωτιόμουν μήπως δεν οδηγώ καλά και το έπαιρνα πιο προσωπικά. Αλλά τώρα είμαι σε θέση να διαχωρίσω ένα σχόλιο για ένα ίσως λάθος που έκανα ως άνθρωπος, από ένα σχόλιο που το δέχομαι καθαρά γιατί είμαι γυναίκα.