Γιώργος Κωνσταντίνου: «Μου είπαν πως έχασα τη µητέρα µου λίγο πριν ανέβω στη σκηνή»
"Ετσι είναι η δουλειά των ηθοποιών" ομολογεί ο Γιώργος Κωνσταντίνου.
Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε ο Γιώργος Κωνσταντίνου στα Παραπολιτικά και τη δημοσιογράφο Σάσα Σταμάτη με αφορμή την θεατρική παράσταση «Η Παγίδα». Μέσα σε όλα, ο αγαπημένος μας ηθοποιός αναφέρθηκε την καλλιτεχνική του διαδρομή, την διάθεση να επανέλθει στην τηλεόραση αλλά και την απώλεια της μητέρας του.
Στην τηλεόραση γιατί δεν σας βλέπουµε;
Αυτό δεν µπορώ να σας το απαντήσω εγώ. Ρωτήστε αυτούς που γράφουν τα σενάρια, τους σκηνοθέτες. Εγώ τι να πω;
Εσείς θέλετε να κάνετε τηλεόραση;
Γιατί όχι; Εχω κάνει 25 σίριαλ και ήταν για µένα ένα αγαπηµένο είδος. Αρα, λοιπόν, θα ήθελα να κάνω πάλι τηλεόραση. Το θέµα είναι ότι δεν εξαρτάται από µένα.
Μια ταινία που έχει αγαπήσει ο κόσµος είναι το «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα». Τι θυµάστε από αυτήν;
Η ταινία αυτή ήταν ένας σταθµός για την καριέρα µου. Για µένα ήταν κορυφαία ταινία -όχι ότι δεν αγαπώ τις άλλες που έχω κάνει, γιατί ήταν παιδιά µου- αλλά αυτή φαίνεται ότι υπερέχει όλων των άλλων. Περάσαµε πάρα πολύ όµορφα στην ταινία µε τη Μάρω Κοντού και τον σπουδαίο σκηνοθέτη Γιώργο Τζαβέλλα. Θυµάµαι ότι ήταν µια περίοδος µεγάλης ευτυχίας.
Αλλη µία σκηνή που έχει µείνει χαρακτηριστικά στον κόσµο είναι όταν περιγράφετε το προφιτερόλ στην ταινία «Χτυποκάρδια στο θρανίο».
Αυτό ήταν ένας αυτοσχεδιασµός που έκανα εγώ και ήταν από τις πρώτες ταινίες που έκανα. Μου έδωσε την ευκαιρία ο σκηνοθέτης και συγγραφέας Σακελλάριος και έτσι έγινε η επιτυχία.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγµή της ζωής σας;
Ηταν όταν έχασα τη µητέρα µου, σε ηλικία 69 ετών από καρδιά. Εκείνη την ώρα ήµουν στη σκηνή και έπαιζα στην παράσταση. Βγήκα και µου το είπαν, όµως συνέχισα να παίζω. Ετσι είναι η δουλειά των ηθοποιών, να αντιµετωπίζουν τα χειρότερα, αλλά να πρέπει να συνεχίζουν. Πολλές φορές είσαι άρρωστος µε 40 πυρετό και πηγαίνεις και παίζεις, δεν µπορείς να αναβάλεις την παράσταση.