Γιάννης Λασπιάς: «Ο έρωτας δεν έχει κανόνες και αρχές»

Σκηνοθέτης με περγαμηνές, ταλαντούχος ηθοποιός, ο Γιάννης Λασπιάς μιλά αποκλειστικά στο zappit για την παραστασή του Ιστορία έρωτα και αναρχίας στο BIOS που έλαβε διθυραμβικές κριτικές κερδίζοντας θεατές και κριτικούς.

Φέτος σας είδαμε ξανά ως ηθοποιό να πρωταγωνιστείτε στη φετινή μεγάλη θεατρική επιτυχία «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε» του Πιραντέλλο σε σκηνοθεσία Νίκου Καμτσή. Είστε χαρούμενος που η επιστροφή σας στο θέατρο αγκαλιάστηκε από το κοινό;

Ποιος ηθοποιός ή σκηνοθέτης δεν είναι χαρούμενος όταν έχει κόσμο στο θέατρό του; Είμαι καταρχάς χαρούμενος για το αξιόλογο αποτέλεσμα, για τη συνεργασία μου με τους συντελεστές αυτής της επιτυχίας και φυσικά για την αποδοχή του κόσμου. Οφείλω πολλά ευχαριστώ στο Νίκο Καμτσή, στην Μίκα Πανάγου, στην Μάνια Παπαδημητρίου και σε όλην την υπέροχη υποκριτική ομάδα του Τόπος Αλλού.

Απολαμβάνετε να παίζετε ή να σκηνοθετείτε;

Απολαμβάνω τόσο να παίζω, όσο και να σκηνοθετώ.

Θα σας ξαναδούμε σύντομα στη σκηνή;

Θα εξαρτηθεί από την όλη πρόταση, το έργο, τον ρόλο, την παραγωγή, τους συντελεστές… Αλλιώς δεν υπάρχει κάποια ανάγκη να παίζω απλώς για να υπάρχω στα πράγματα.

Στην τηλεόραση θα σας δούμε; Η είστε ολοκληρωτικά δοσμένος στο θέατρο;

Κάτι συζητάω… Η αλήθεια είναι ότι φέτος λόγω θεατρικών υποχρεώσεων το πρόγραμμα ήταν αρκετά βεβαρημένο και είπα κάποια όχι. Ωστόσο αν υπάρχει κάποια καλή πρόταση με μεγάλη χαρά να τη δεχτώ. Η τηλεόραση είναι ένας μαγευτικός χώρος, όταν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες και έχει τεράστιο υποκριτικό ενδιαφέρον για τον ηθοποιό.

Ιστορία  «Έρωτα και Αναρχίας»στο BIOS σε διασκευή και σκηνοθεσία δική σας. Ποια είναι ακριβώς η ιστορία;

Είναι μια μοναδική ιστορία έρωτα και επανάστασης.  Ο Τουνίν, ένα απλό αγροτόπαιδο, μαθαίνει ότι ο αναρχικός αδερφικός του φίλος και μέντοράς του, εκτελέστηκε από το φασιστικό καθεστός, μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας εναντίον του δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι. Αποφασίζει λοιπόν ν’ αναλάβει αυτός την ημιτελή αποστολή και να πάει στην Ρώμη για να δολοφονήσει τον Μουσολίνι χωρίς ο ίδιος να είναι ιδεολόγος αναρχικός. Αφήνει λοιπόν πίσω την απλή ζωή του και κρύβεται σ’ έναν γνωστό οίκο ανοχής στη Ρώμη, όπου συνδεσμός του είναι μια ιερόδουλη η Σαλώμη. Συνειδητοποιημένη αναρχική θέλει και εκείνη για τους δικούς της λόγους το θάνατο του Ντούτσε. Η εξοικείωση  όμως με το νέο περιβάλλον θα αποδειχθεί επίπονη για τον νεαρό αγρότη, πόσω μάλλον όταν ερωτεύεται σφόδρα την Τριπολίνα. Και κει ξεκινούν όλα…

Γιατί κάποιος να δει την “Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας”;

Για τη μοναδική υπόθεση του έργου, όπου έρωτας και επανάσταση    μπλέκονται μ’ένα μοναδικό τρόπο, για τα μηνύματα του έργου και γιατί είναι μια παραγωγή με 11 υπέροχους ηθοποιούς και μια μοναδική μουσικό την Ειρήνη Τηνιακού, η οποία ερμηνεύει δικές της συνθέσεις ,αλλά και συνθέσεις του Nino Rota. Ο έρωτας είναι πάντα διαχρονικός και η απειλή του φασισμού πιο επίκαιρη παρά ποτέ λόγω της οικονομικής κρίσης και της όλης πολιτικοκοινωνικής κατάστασης. Είναι μια δουλειά με πολύ αγάπη και προσφέρει συγκίνηση και χιούμορ σε ισόποσες δόσεις.

Μετά το Deathtrap του Ira Levin που σκηνοθετήσατε πέρυσι, με τους Αντώνη Λουδάρο και την Τζένη Μπότση, επιλέγετε πάλι μια κινηματογραφική ταινία. Η θεατρική σκηνοθετική σας ματιά έχει κινηματογραφικό χρώμα;

Το deathtrap σε αντίθεση με το Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας προυπήρχε σαν θεατρικό. Ωστόσο η ταινία ήταν εκείνη που είδα πρώτη και με ώθησε στο να διαβάσω και το θεατρικό έργο. Νομίζω πως ναι έχω κινηματογραφική οπτική αν και αποφεύγω την χρήση κάμερας και προτζέκτορα στις σκηνοθεσίες μου. Ωστόσο υπάρχει το στοιχείο του κινηματογράφου στην αισθητική μου.

Διαμαντής Καραναστάσης, Δώρα Χρυσικού, Ανδρομάχη Μαρκοπούλου, μερικοί από τους πρωταγωνιστές σας. Οι εντυπώσεις σας;

Οι καλύτερες. Ηθοποιοί με μεγάλη εμπειρία και υποκριτικό ταλέντο. Ήταν χαρά η συνεργασία μου μαζί τους, όπως και με τους υπόλοιπους ηθοποιούς του Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας.

Είναι  ρομαντική η ιδέα ενός νέου ανθρώπου που πολεμάει ενάντια στο κατεστημένο;

Είναι απαραίτητη θα ‘λεγα, όχι ρομαντική. Ειδικά όταν αυτό το κατεστημένο έχει φασιστική μορφή.

Ο έρωτας εμπεριέχει την αναρχία;

Ο έρωτας εμπεριέχει τα πάντα. Δεν έχει κανόνες και αρχές, έχει μόνο την αγάπη και το ολοκληρωτικό δόσιμο.