Γαλανοπούλου: Οι αναμνήσεις με το Νίκο Σεργιανόπουλο!
»Είμαστε 3 αδερφές -αν ο πατέρας μου ήθελε γιο; Όχι, ήθελε κορίτσια. Άλλωστε, όπως λέει και ο Woody Allen: όλοι οι μεγάλοι άντρες, γεννούν κορίτσια.» Επίσης, ζούμε και οι 3 και οι γονείς στην ίδια πολυκατοικία, στην ίδια περιοχή, στο Παγκράτι, από τότε που μεγάλωσα… Από μικρή έβαλα τα όριά μου. Οι Έλληνες γονείς -ιδίως η Ελληνίδα μάνα- είναι πολύ παρεμβατικοί στις ζωές των παιδιών τους, θέλουν να μπλέκονται σε όλα. Εγώ αυτά τα είχα κόψει από νωρίς.»
Μια ιδιαίτερη έκφραση θαυμασμού και το μπέρδεμα με την Άντζελα Δημητρίου
»Ήταν μια μέρα που είχα γύρισμα στις 8 το πρωί -το ταξί για να με πάει στο στούντιο της Παιανίας έπρεπε να είναι σπίτι μου στις 7. Συνήθως οι ταξιτζήδες μου έλεγαν διάφορα για τα σίριαλ – εγώ πάλι το πρωί, δεν μπορώ να μιλήσω σε άνθρωπο αν δεν πιω καφέ. Εκείνη την ημέρα ο ταξιτζής δεν μου είπε κουβέντα. Λέω »αυτός είναι ο άνθρωπός μου, θα του ζητήσω το τηλέφωνο να με πηγαίνει». Όταν φτάσαμε -εγώ εντωμεταξύ ήμουν άβαφη, με μαζεμένα βρεγμένα μαλλιά και γυαλιά ηλίου- τον ρώτησα τι του όφειλα. Και τότε γυρνάει και μου λέει: »Άντζελα, επειδή είσαι η μεγάλη μου καψούρα και έχεις πει γαμάτα το »Φωτιά στα Σαββατόβραδα», σου κάνω δώρο την κούρσα». Κάνω παύση. Δεν ξέρω τι να πω, αλλά δεν θέλω και να χαλάσω και το όνειρό του. Του λέω »Φίλε μου, σε περιμένω στο Μοστρού». Αυτό ήταν και το ωραιότερο κοπλιμέντο που έχω ακούσει.»