Εύη Ζουρούδη: «Έχουμε τη δύναμη να φτιάξουμε τον κόσμο μας»

Από το 2001 η Εύη Ζουρούδη ξεκίνησε το ατελείωτο ταξίδι στον υπέροχο κόσμο της αναζήτησης, της αλλαγής, της αυτογνωσίας. Ασχολήθηκε σε βάθος με όλα αυτά τα θέματα, παρακολουθώντας πλήθος σεμιναρίων, διαβάζοντας αμέτρητα βιβλία και σπουδάζοντας δίπλα σε σημαντικούς ανθρώπους. Η ίδια η Εύη Ζουρούδη μιλά για την εσωτερική ενδυνάμωση και πώς μπορούμε όλοι να αλλάξουμε τη ζωή μας προς το καλύτερο, και βέβαια, για το βιβλίο της «Σκέψεις και συναισθήματα».

Τι σημαίνει – δασκάλα εσωτερικής ενδυνάμωσης;

Πολλές φορές, το ίδιο αναρωτιέμαι κι εγώ! Κι αυτό γιατί δεν είμαι σίγουρη ότι ένας τίτλος μπορεί να αποτυπώσει όλη αυτήν την υπέροχη Διαδρομή που διανύω μαζί με όλους τους θεραπευόμενους και μαθητές μου ή ακόμα και με τους συμμετέχοντες στα σεμινάριά μου.

Έτσι απλά θα πω ότι βοηθώ/καθοδηγώ τους ανθρώπους να συνδεθούν με την εσωτερική τους δύναμη, να συμφιλιωθούν με τον εαυτό τους, να νιώσουν ολοκληρωμένοι, να ‘πατήσουν στα πόδια τους’, να εμπιστευτούν τον εαυτό τους, να βρουν την αλήθεια τους.

Δεν στέκομαι μόνο στο να νιώσουν καλύτερα, απλώς να ανακουφιστούν σε σχέση με κάποιο θέμα που τους απασχολεί, αλλά βήμα-βήμα πάμε μαζί στη ρίζα και βρίσκουμε σημαντικές αλήθειες καλά κρυμμένες μέσα τους, που πολλές φορές ούτε που φαντάζονταν την ύπαρξή τους. Έτσι μέσα από βαθιές συνειδητοποιήσεις βρίσκουν το αληθινό νόημα.

Πώς ξεκίνησε όλο αυτό το ταξίδι για σας;

Τώρα πια κατανοώ ότι ξεκίνησε από τη στιγμή που γεννήθηκα, για να μην πω ότι για όλους μας, αυτό το ταξίδι δεν αρχίζει και δεν τελειώνει ποτέ. Είμαστε εμείς οι ίδιοι, το ταξίδι! Απλώς κάποια στιγμή το αντιλαμβανόμαστε!

Συνειδητά λοιπόν, για μένα, ξεκίνησε το 2001. Όπου ενώ είχα μια υπέροχη ζωή, μια πανέμορφη οικογένεια, μια επιτυχημένη καριέρα, μια πολύ καλή οικονομική κατάσταση και ό,τι άλλο ‘φτιάχνει’ την τέλεια εικόνα, εγώ ένιωθα ότι κάτι λείπει. Δεν ένιωθα ολοκληρωμένη. Ήμουν παρατηρητής αυτής της ιδανικής ζωής μου. Προσπαθούσα τόσο πολύ να είναι όλα ‘όπως πρέπει’ και κυρίως εγώ να είμαι ‘όπως πρέπει’. Και φοβόμουν. Αν τα έχανα όλα, ποια θα ήμουν;

Έτσι άρχισα να με αναζητώ. Να μαθαίνω τον εαυτό μου. Να τον ανακαλύπτω. Να ξαφνιάζομαι από τις συνειδητοποιήσεις που έκανα. Από το έξω, να συγκεντρώνομαι στο μέσα, να βρίσκω την εσωτερική μου δύναμη. Αυτήν που δεν χάνεται ποτέ.

Το ταξίδι ήταν μακρύ, δύσκολο αλλά υπέροχο. Και συνεχίζεται… Δεν τελειώνει.

Η ανταμοιβή τού να συνδέεσαι και να συμφιλιώνεσαι με τον εαυτό σου είναι μοναδική.

Και μάλιστα, μια και με ρωτάτε πώς ξεκίνησε, θα σας πω ότι ξεκίνησε από ένα βιβλίο που τυχαία ‘έπεσε’ στα χέρια μου!

Οι άνθρωποι αλλάζουν; Τολμούν να κοιτάξουν μέσα τους και να επαναπροσδιορίσουν τη ζωή τους;

Οι άνθρωποι, αλλάζουμε από την πρώτη στιγμή που γεννιόμαστε καθώς προσαρμοζόμαστε στο περιβάλλον μας φυσικό, οικογενειακό, κοινωνικό, ώστε να επιβιώσουμε κυρίως μέσα από την αποδοχή. Έτσι, ‘ξεχνάμε’ ποιοι πραγματικά είμαστε.

Αυτό λοιπόν που συμβαίνει και μας φαίνεται ‘αλλαγή’, στην ουσία είναι επανασύνδεση, καθώς κάποια στιγμή στη ζωή μας αρχίζουμε να αναζητάμε τον αληθινό μας εαυτό. Αλλά και αυτό που έχουμε γίνει, αληθινό είναι. Έτσι ο συνδυασμός και η αποδοχή του ‘Όλου’ είναι η αυθεντικότητά μας.

Και ναι, τολμάμε να κοιτάξουμε μέσα μας γιατί το έχουμε ανάγκη. Ακόμα κι αν δεν είναι συνειδητή επιλογή, κάποια στιγμή θα ‘αναγκαστούμε’ να κοιτάξουμε μέσα μας και να επαναπροσδιοριστούμε. Αυτό που διαφέρει είναι σε τι βαθμό το πετυχαίνει κανείς!

Σε ποιο σημείο πρέπει να φθάσει ένας άνθρωπος για να δει ότι μπορεί να ξαναγεννηθεί;

Συνήθως όταν φτάσει στο σημείο να πει «Φτάνει πια».

Και αυτό το ΄φτάνει πια΄ μπορεί να αφορά τη βαθιά εσωτερική του ανάγκη να βρει  ουσιαστικές αλήθειες ή να προκληθεί από κάποιο γεγονός ή κατάσταση στη ζωή του που τον κάνει να νιώθει ότι δεν μπορεί  να διαχειριστεί  τα συναισθήματά του ή που δεν αναγνωρίζει  τον εαυτό του πια, που πονά , που αναρωτιέται ‘πώς είναι δυνατόν να μου έχει συμβεί εμένα αυτό’ ή ‘ποιος/α τελικά είμαι… τι κάνω;’.

Όποιο κι αν είναι αυτό το σημείο, αυτό το ‘Φτάνει πια’ του, σε λίγο καιρό θα ευχαριστεί  που υπήρξε, όσο κι αν πόνεσε, όσο σκληρό ή δύσκολο κι αν ήταν, γιατί αυτό τον έκανε να στραφεί στην αναζήτηση του αληθινού νοήματος.

Και να ξεκινήσει τη Διαδρομή του. Πάνω εδώ στηρίζεται και η μέθοδός μου ‘The ROUTE’.

Μιλήστε μας για το Route και το δικό σας σύστημα, το DoEVI.

Το ‘Route’, η ‘ΔΙΑΔΡΟΜΗ’, ξεκινά με ένα διήμερο βιωματικό διαδραστικό Σεμινάριο που αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων.

Είναι ένας μεθοδικός τρόπος όπου μέσα από την καθοδήγησή μου ο καθένας ξεχωριστά ακολουθεί την Διαδρομή του και βρίσκει το προσωπικό του μονοπάτι προς την αγάπη, τη χαρά, την αφθονία, την ολοκλήρωση, την ελευθερία, την αστείρευτη δύναμή του.

Το ‘DoEVI’, το “Κάνω EVI”, είναι ένα σύστημα που έχω δημιουργήσει και ακολουθώ. Το EVI μπορεί να φαίνεται ότι είναι το όνομά μου, αλλά κατά βάση είναι τα αρχικά του Emotional Validity Integration, δηλαδή της ολοκλήρωσης που βιώνουμε μέσα από το να εγκρίνουμε στον εαυτό μας να νιώθει αυτό που νιώθει και να μην αντιστέκεται. Ξέρετε, αυτό που μας αποδυναμώνει είναι η αντίσταση.

Το βιβλίο σας «Σκέψεις και συναισθήματα» πώς ξεκίνησε και τι πραγματεύεται;

Μου αρέσει να γράφω και πάντα ήθελα να γράψω ένα βιβλίο, κάτι όμως με συγκρατούσε. Τον τελευταίο καιρό, αυτό μού είχε γίνει επιτακτική ανάγκη. Άρχισα να γράφω μέσα από την σύνδεσή μου με την ανώτερη εσωτερική μου γνώση. Κι έτσι αφέθηκα. Δεν υπήρχε κανένα εμπόδιο. Η γραφή είχε ροή. Κατέγραψα σημαντικές αλήθειες που μας καθοδηγούν και μας βοηθούν να εμπιστευτούμε την εσωτερική μας γνώση και δύναμη. Το βιβλίο αυτό μπορεί να διαβαστεί και να ξαναδιαβαστεί αμέτρητες φορές. Κάθε φορά αποκτά καινούργιο νόημα γιατί εμείς κάθε φορά είμαστε σε διαφορετική στιγμή. Δίπλα σε κάθε κείμενο έχει χώρο να αποτυπώσει κανείς τις δικές του σκέψεις και τα δικά του συναισθήματα. Με αυτό τον τρόπο γίνεται για τον καθένα μας «το δικό του βιβλίο».

Μέσα σε όλη αυτήν την ασύλληπτη κατάσταση που ζούμε, πώς μπορούμε να αντιδράσουμε και να «γυρίσουμε» το παιχνίδι;

Δεν χρειάζεται αντίδραση. Χρειάζεται δράση. Κι η δράση που γίνεται μέσα από τη συνειδητοποίηση ότι όλοι είμαστε ένα και το ένα είμαστε όλοι, γίνεται επίδραση. Είναι πολύ σημαντικό να επιδρούμε στις καταστάσεις, παρά να αντιδρούμε. Έχουμε τη δύναμη να φτιάξουμε τον Κόσμο μας!

Γιατί ο κόσμος στρέφεται τα τελευταία κυρίως χρόνια στις εναλλακτικές προσεγγίσεις;

Γιατί έχει διευρυνθεί η Συνειδητότητά μας, η αντίληψη που έχουμε για τον εαυτό μας και τον κόσμο μας. Γιατί πλέον συνειδητοποιούμε ότι η δύναμη είναι εσωτερική. Η γνώση είναι πηγαία και η ζωή ωραία!