Έβελυν Καζαντζόγλου: «Πίστεψα σε ένα επάγγελμα που τότε το αποκαλούσαν χόμπι, σήμερα ζω από αυτό»

Έβελυν Καζαντζόγλου

"Αποφάσισα να αφήσω τη σταθερότητα του γραφείου και να γίνω αφεντικό του εαυτού μου", δηλώνει η γνωστή Influencer.

Για την απόφασή της να ασχοληθεί με το κομμάτι των social media και τη δημιουργία περιεχομένου σε αυτά μίλησε η Έβελυν Καζαντζόγλου. Η γνωστή content creator ανοίγει τα χαρτιά της στο περιοδικό InStyle και τη δημοσιογράφο Ειρήνη Ζουρνατζή, αναφερόμενη στην αμφισβήτηση που βίωσε στο ξεκίνημα της επαγγελματικής της πορείας από μεγάλη μερίδα ανθρώπων.

Ξεκίνησες να ασχολείσαι με το blogging/influencing πριν από μερικά χρόνια. Πλέον, εύλογα θεωρείσαι μία από τις καλύτερες δημιουργούς περιεχομένου της χώρας μας. Τι απαντάς σε όσους χαρακτηρίζουν χόμπι αυτό το αντικείμενο;

Θα απαντούσα ότι αυτή η ερώτηση είναι «παλιά» για όποιον ακόμα έχει απορία. Τώρα πια η πληροφορία για αυτό το επάγγελμα είναι εκεί έξω, δεν είναι κάτι άγνωστο. Στα πανεπιστήμια διδάσκουν social media, κολοσσοί συνεργάζονται με creators και influencers και καλώς ή κακώς οι ευθύνες είναι τεράστιες, μιας και εκτιθέμεθα σε τόσο πολλές πλατφόρμες με φοβερές ταχύτητες.

Είναι πια μια δουλειά σαν όλες τις άλλες, που έχει το άγχος, τις ευθύνες, τη διαχείριση, το ρίσκο και την επένδυση. Εγώ ως creator φροντίζω να δίνω κάθε μέρα, κάθε ώρα τον καλύτερό μου εαυτό και να εξελίσσομαι.

Αλήθεια, με ποια αφορμή ξεκίνησες να βλέπεις πιο σοβαρά τον χώρο αυτό;

Πριν από 5 χρόνια, με 15 χρόνια ήδη στο μόντελινγκ και άλλα 11 στον κόσμο των media – τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδες, περιοδικά – ένιωσα την ανάγκη να εκφραστώ μέσα από μία δική μου πλατφόρμα όπως εγώ ήθελα, χωρίς όρια και περιορισμούς. Ως μοντέλο εκτελούσα και εκτελώ πάντα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το όραμα κάποιων άλλων ανθρώπων. Μου δόθηκε η ευκαιρία να εκφράσω το δικό μου όραμα.

Στην αρχή το είδα έτσι, αργότερα αποφάσισα να αφήσω τη σταθερότητα και τη σιγουριά του γραφείου όπου εργαζόμουν τότε και να γίνω αφεντικό του εαυτού μου. Πίστεψα σε ένα επάγγελμα που τότε το αποκαλούσαν «χόμπι» και σήμερα ζω από αυτό και κάνω αυτό που αγαπώ περισσότερο.