Ελένη Φίλιππα: «Έπαθε υπογλυκαιμικό σοκ και σε μερικές ώρες πέθανε»
«Από ό,τι μου ο γιατρός, ο οργανισμός του δεν άντεξε το σοκ του ατυχήματος», είπε η Ελένη Φίλιππα.
Στο περιοδικό «Λοιπόν» και τη Μαρία Σοφιανού έδωσε συνέντευξη η Ελένη Φίλιππα. Η γνωστή ηθοποιός μίλησε, μεταξύ άλλων, και για την απώλεια του συζύγου της.
Είστε μητριά του Πάρη Σκαρτσολιά («Μανωλάκης» από το «Καφέ της Χαράς»), ο οποίος έχει μιλήσει με υπέροχα λόγια για εσάς. Πώς είναι οι σχέσεις σας;
Ναι, γνώρισα τον μπαμπά του το 2002 και λίγο μετά γνώρισα και τον Πάρη. Παντρευτήκαμε το 2006 και δυστυχώς τον Αύγουστο που μας πέρασε, πέθανε. Ο Παρούλης είναι σαν να είναι παιδί μου. Φυσικά έχει τη μαμά του, είναι ένα εξαιρετικό παιδί και η σχέση μας είναι πολύ καλή. Έχουμε ένα πολύ αγαπησιάρικο δέσιμο.
Αισθάνομαι πολύ τυχερή που τον έχω στη ζωή μου και το καταφέραμε όλοι μαζί, εγώ, εκείνος και οι γονείς του. Έλεγα στη μαμά του ότι ευχαριστώ εκείνη και τον μπαμπά του που έχουν κάνει αυτό το παιδί. Είναι δώρο για εμένα, είναι σαν να έχω παιδί.
Παντρευτήκατε από έρωτα;
Εννοείται παντρεύτηκα από έρωτα. Ο άντρας μου είναι ένα είδος ανθρώπου το οποίο δεν το βρίσκεις εύκολα. Έχει φύγει από τη ζωή, αλλά συνεχίζει να είναι δίπλα μου, όπως πάντα. Ευχαριστώ τον Θεό που μου τον έστειλε στη ζωή μου. Ένας άνθρωπος γλυκός, γοητευτικός, με χιούμορ, με εξυπνάδα και φοβερά δοτικός σε όλους. Ήταν ένα σπάνιο πλάσμα. Είμαι πολύ τυχερή που τον είχα στη ζωή μου.
Πώς βιώνετε την απώλειά του;
Δεν περίμενα ότι θα μου συμβεί ποτέ αυτό στη ζωή μου. Θεωρούσα δηλαδή ότι κάποια στιγμή, θα μεγαλώσουμε και θα συμβεί. Θα σου πω αυτό που λέω και στους φίλους μου, εξωτερικά είμαι κανονική, δεν κλείστηκα ποτέ σπίτι μου. Έχω όμως μια βαθιά θλίψη για την απώλεια του συζύγου μου, η οποία με συνοδεύει παντού.
Ήταν τόσο γλυκός άνθρωπος, νιώθω σαν να τον έχω δίπλα μου. Δεν ξέρω πώς να στο περιγράψω. Είναι σαν να είναι εδώ. Το αντιμετωπίζω εντελώς κανονικά. Κλαίω, κάποιες φορές δεν θέλω να βγω έξω και με αφήνω να το βιώσω. Η δουλειά με βοηθάει πάρα πολύ.
«Έφυγε» ξαφνικά;
Το 2019 διαγνώστηκε με καρκίνο στο πάγκρεας. Πάθαμε ένα σοκ, αλλά χειρουργήθηκε και πήγαν όλα καλά. Έκανε τις χημειοθεραπείες του χωρίς καμία φοβερή παρενέργεια, βέβαια ήταν μεγάλος μαχητής, δεν το έβαλε κάτω. Οπότε πέρασε ο καιρός, κάναμε τις εξετάσεις μας, όλα μια χαρά και έρχεται ο Ιούλιος του 2021, όπου σε μια αξονική είδαμε ότι έχει κάνει μετάσταση στο συκώτι, η οποία δεν ήταν χειρουργήσιμη και θα έκανε μόνο χημειοθεραπείες.
Μετά λοιπόν από την πρώτη χημειοθεραπεία, μου είπε να πάμε στην Ανδρίτσαινα να κάνουμε λίγες διακοπές και να κατεβαίνουμε στον Πύργο να κάνουμε μπάνιο στη θάλασσα. Πάμε λοιπόν σε ένα ξενοδοχείο και την επόμενη μέρα μπαίνουμε στο αυτοκίνητο για να πάμε για μπάνιο, όπου τρακάρουμε πλαγιομετωπικά με ένα άλλο αυτοκίνητο και γίνεται συντρίμμια το αμάξι αλλά εμείς δεν πάθαμε τίποτα, εκτός από κάτι κατάγματα στα πλευρά από το τράνταγμα.
Μας πήγαν λοιπόν στο νοσοκομείο Πύργου, όπου και μας κράτησαν μέσα προληπτικά και αφού τους ενημερώσαμε για το θέμα υγείας του άντρα μου. Ξημέρωσε η άλλη μέρα, όλα ήταν καλά και ξαφνικά από το απόγευμα έπαθε ένα υπογλυκαιμικό σοκ και σε μερικές ώρες πέθανε. Από ό,τι μου ο γιατρός, ο οργανισμός του δεν άντεξε το σοκ του ατυχήματος. Το σημαντικό είναι ότι δεν ταλαιπωρήθηκε. Ωστόσο, όλο αυτό έγινε δίπλα μου και αυτό ήταν πολύ βαρύ για εμένα.