«Έφτασα πολύ κοντά στον θάνατο! Όταν μου ανακοίνωσαν ότι πάσχω από τη “Νόσο των Σταυροφόρων”…»

Σταύρος Κυπριανού

«Η πρώτη σκέψη στο άκουσμα μιας θανατηφόρας ασθένειας είναι ο θάνατος. Βρέθηκα, για πρώτη φορά στη ζωή μου, αντιμέτωπος με την πικρή αλήθεια»

Ο Σταύρος Κυπριανού, δημοσιογράφος και παρουσιαστής της πρωινής ενημερωτικής ζώνης του ΡΙΚ, «Πρώτη Ενημέρωση», μίλησε στο περιοδικό “TV Mania” και τον Κωνσταντίνο Χάμπαλη για τον δικό του Γολγοθά και Ανάσταση, αλλά και για τον άνθρωπο που του χάρισε μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.

Ποια ήταν η πρώτη σκέψη όταν σου ανακοινώθηκε ότι πάσχεις από τη «νόσο των Σταυροφόρων»;

Η πρώτη σκέψη στο άκουσμα μιας θανατηφόρας ασθένειας είναι ο θάνατος. Βλέπεις τη ζωή σου να τίθεται σε αβέβαιη προοπτική και έρχεσαι αντιμέτωπος με τη ματαιότητα της επίγειας και πρόσκαιρης ζωής. Βρέθηκα, για πρώτη φορά στη ζωή μου, αντιμέτωπος με την πικρή αλήθεια. Την ανακοίνωση ενός αποτελέσματος που δεν θέλεις να ακούσεις ποτέ. Όμως, δεν είχα άλλη επιλογή. Έπρεπε να σταθώ στα πόδια μου και να πολεμήσω.

Φλέρταρες με την κατάθλιψη ή δεν άφησες τον εαυτό σου να πέσει;

Είμαι κατά της θλίψης και ευτυχώς δεν άφησα αυτή την κατάσταση να με πλησιάσει! Όμως, ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται! Είναι στιγμές που κάποια πράγματα κινούνται σε λεπτές ισορροπίες. Κανένας δεν είναι άτρωτος συναισθηματικά και όλοι πρέπει να είμαστε υποψιασμένοι απέναντι σε αυτή την ύπουλη ασθένεια της εποχής.

Από πού αντλείς τη δύναμη σου;

Είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος άνθρωπος. Έτσι η δύναμή μου πηγάζει από την πίστη και την ελπίδα που γεννά ένα καλύτερο αύριο! Η πίστη είναι ο ισχυρότερος αμυντικός μηχανισμός απέναντι στο κακό. Είναι το πιο δυνατό εχέγγυο για να κερδίσουμε μια δύσκολη μάχη. Επίσης, πηγή δύναμης για τον άνθρωπο είναι και η προσευχή, η οποία επιδρά καταπραϋντικά στην αγωνία της ψυχής.

Σταύρος Κυπριανού

Στον καθρέφτη σου έβλεπες έναν άλλο άνθρωπο από αυτόν που ήσουν στην πραγματικότητα;

Στον καθρέφτη μου έβλεπα πάντα τον ίδιο άνθρωπο σε διαφορετική έκδοση. Άλλοτε κουρασμένο κι άλλοτε ευδιάθετο και έτοιμο για δράση.

Φοβήθηκες τον θάνατο μέσα από όλες αυτές τις δοκιμασίες;

Όλοι φοβόμαστε τον θάνατο. Άλλοι λιγότερο κι άλλοι περισσότερο. Φοβόμαστε επειδή γνωρίζουμε ότι όλοι ανεξαίρετα θα βαδίσουμε από αυτόν τον δρόμο. Φοβήθηκα, λοιπόν, τον θάνατο στο άκουσμα της ανακοίνωση του αποτελέσματος της γενετικής εξέτασης. Και ποιος δεν φοβάται όταν του ανακοινώνουν πως πάσχει από μια ασθένεια που οδηγεί στο τέλος. Επίσης, φοβήθηκα το ενδεχόμενο να φύγω στο χειρουργείο, αφού η μεταμόσχευση ήπατος στο μυαλό μου έμοιαζε σαν ένα θεόρατο βουνό. Είχα φτάσει πολύ κοντά στον θάνατο μετά από σοβαρή μετεγχειρητική επιπλοκή κι η αυτή μου η εμπειρία με βοήθησε να συμβιβαστώ κάπως με την ιδέα του. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος δεν πρέπει να μας φοβίζει, γιατί όταν θα έρθει εμείς θα έχουμε ήδη φύγει.

Ήρθες πιο κοντά στον θεό, μετά από αυτή τη δοκιμασία;

Η ιστορία με την υγεία μου μπορώ να πω ότι με βοήθησε να έρθω κοντά στην εκκλησία. Ο πιο πολύς κόσμος τη στροφή του στην εκκλησία την οφείλει σε κάποια δοκιμασία. Είναι αμέτρητες οι ιστορίες ανθρώπων ανά τους αιώνες σε όλα τα σημεία της γης που δεν είχαν γιατρειά και ελπίδα, όμως, στάθηκαν ξανά στα πόδια τους και βγήκαν νικητές με την προσευχή και την απόλυτη πίστη στον θεό.

Υπάρχουν άγγελοι;

Όσο υπάρχουν δότες θα υπάρχουν άγγελοι. Όσο υπάρχουν άνθρωποι που θα δηλώνουν την επιθυμία τους να εγγραφούν στο αρχείο δυνητικών δοτών οργάνων, η ελπίδα θα παραμένει αθάνατη. Γιατί, πολύ απλά, όσο υπάρχουν δότες η ζωή θα συνεχίζεται.

Ποιο είναι ο δικός σου άγγελος;

Ο δικός μου άγγελος είναι ο άνθρωπος που μου έσωσε τη ζωή. Ενώ βρισκόταν στη ζωή είχε δηλώσει την επιθυμία του να καταστεί μεταθανάτιος δότης οργάνων και έκανε δήλωση αυτοθυσίας. Γιατί είναι αυτοθυσία να σώζεις άλλους ανθρώπους όταν γνωρίζεις ότι εσύ δεν σώζεσαι. Υπάρχουν, όμως, και οι επίγειοι άγγελοι που είναι έτοιμοι την ώρα της δοκιμασίας να σηκώσουν λίγο από το βάρος μας και να μας ελαφρύνουν το φορτίο του πόνου, όπως είναι η οικογένεια και οι φίλοι μας.

Θεωρείς ότι με το πρώτο σου βιβλίο κατάφερες να ευαισθητοποιήσεις κάποιους ανθρώπους;

Νιώθω τυχερός και ευλογημένος που βγήκα νικητής μέσα από μια δύσκολη ιστορία. Μέσα από το βιβλίο μου θέλω να συμβάλω στη διάδοση της σπουδαιότητας του μηνύματος της δωρεάς οργάνων. Μετά τη μεταμόσχευση νιώθω υπεύθυνος απέναντι στους ανθρώπους που αναμένουν στις λίστες αναμονής. Κάποιοι από αυτούς είναι καταδικασμένοι σε θάνατο λόγω της έλλειψης μοσχευμάτων. Η αύξηση της μεταθανάτιας δωρεάς θα επέλθει μόνο αν επενδύσουμε στη σωστή και διαχρονική ενημέρωση. Με τη συγγραφική μου δράση ευελπιστώ να συμβάλω προς αυτή την κατεύθυνση.

Μέχρι πού είσαι διατεθειμένος να φτάσεις;

Είμαι διατεθειμένος να συνεχίσω αυτή την προσπάθεια, γιατί αυτός ο αγώνας είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Στο άκουσμα της δωρεάς οργάνων πάντοτε βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση του δότη, ποτέ στη θέση του λήπτη. Οι στατιστικές, όμως, λένε ακριβώς το αντίθετο. Η δωρεά οργάνων είναι ένα θέμα που μας αφορά όλους. Έτσι, θα συνεχίσω αυτή τη σταυροφορία ενημέρωσης του κόσμου και το επόμενο βήμα θα είναι η παραγωγή ενός ντοκιμαντέρ.

Ποια η σημασία της Ανάστασης για σένα;

Η Ανάσταση του Χριστού είναι μήνυμα ελπίδας και ζωής. Πέραν, όμως, από το θρησκευτικό και ιστορικό γεγονός της Ανάστασης είναι και το ευρύτερο μήνυμά σε ολόκληρη την ανθρωπότητα που αφορά τον κάθε ένα από εμάς. Είναι, δηλαδή, ένα προσκλητήριο από τον δημιουργό για να αλλάξουμε, να αναστήσουμε τον καλό μας εαυτό και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.

Πόσο σε άλλαξε αυτή η εμπειρία; Έχεις γίνει πιο συνειδητοποιημένος;

Ήταν ένα βιωματικό ταξίδι που με βοήθησε να γνωρίσω καλύτερα τον Σταύρο. Ένα ταξίδι που όπως φαίνεται είχε σκοπό να με εμπνεύσει, να με δυναμώσει ψυχικά και να με καθοδηγήσει να ορίσω τον αληθινό σκοπό της ζωής μου.

Αναθεώρησες πράγματα για τη ζωή σου;

Πολλά! Τώρα πια δεν είμαι διατεθειμένος να ξοδεύω ανούσια τον χρόνο μου. Σήμερα, αρκετός κόσμος ζει παθητικά τη ζωή του αφήνοντας τα ηνία της στους άλλους. Ο χρόνος είναι αδυσώπητος. Αυτό που ζούμε σήμερα δεν θα το ζήσουμε στο μέλλον. Οι στιγμές φεύγουν, περνούν και δεν γυρνάνε πίσω. Πλέον, δεν αφήνω τον χρόνο να με προσπερνά. Βάζω στόχους και αγωνίζομαι για την πραγματοποίησή τους.

Γνωρίζεις τα στοιχεία του ανθρώπου που σου χάρισε ζωή;

Το μόνο που γνωρίζω είναι πως ήταν ένα άντρας κοντά στα 50, ο οποίος έφυγε μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο.

Θα ήθελες κάποια στιγμή να συναντήσεις κάποιον από την οικογένειά του;

Αυτή θα είναι και η επόμενή μου κίνηση. Παρά το γεγονός ότι η νομοθεσία απαγορεύει τη γνωριμία μεταξύ του λήπτη και της οικογένειας του δότη, θα προσπαθήσω να έρθω σε επαφή με την οικογένεια. Σε κάποιες περιπτώσεις η επιθυμία της γνωριμίας είναι τόσο έντονη και από τις δυο πλευρές, που προσπερνά ακόμα και την ίδια τη νομοθεσία.

Αν καταφέρεις, τελικά, να τους συναντήσεις τι θα ήθελες να τους πεις;

Τα λόγια είναι πολύ φτωχά για να πεις ευχαριστώ. Τι μπορείς να πεις για να ευχαριστήσεις την οικογένεια του ανθρώπου που σώζει τη ζωή σου. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να υποκλιθείς στο μεγαλείο της ψυχής του και να ζήσεις τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής σου ακολουθώντας το δικό του παράδειγμα.

Όλο αυτό που συνέβη πιστεύεις ότι είναι μια η δεύτερη ευκαιρία στη ζωή;

Σαφώς και είναι μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Αν δεν έβρισκα δότη, θα πέθαινα φρικτά, αργά και βασανιστικά. Από την ώρα της διάγνωσης της συγκεκριμένης ασθένειας, ο ασθενής μοιάζει με αναμμένο κερί που λιώνει σιγά-σιγά.

Διαβάστε εδώ όλα τα νέα από την τηλεόραση και όχι μόνο!