«Δεν είχα πού να μείνω, για έξι μήνες κοιμόμουν έξω από το θέατρο Ρεξ, άστεγος»
«Αυτό ήταν το μεγάλο δράμα για εμένα, καθώς όταν ήρθα, σε ηλικία 14 ετών, έζησα δύο τραγικά χρόνια».
Στην εφημερίδα Espresso και τον Βαγγέλη Καράλη έδωσε συνέντευξη ο Τάκης Σαγιώρ, ο οποίος μίλησε και για τα πρώτα χρόνια του στην Αθήνα, όταν πήρε την απόφαση να φύγει από την Κέρκυρα.
Πώς ήταν τα πρώτα χρόνια στην Αθήνα;
Αυτό ήταν το μεγάλο δράμα για εμένα, καθώς όταν ήρθα, σε ηλικία 14 ετών, έζησα δύο τραγικά χρόνια. Δεν είχα πού να μείνω και κοιμόμουν για έξι μήνες έξω από το θέατρο του Ρεξ, άστεγος. Είχα πάει να βρω τη Ρένα Βλαχοπούλου, καθώς ήταν και αυτή από την Κέρκυρα, και της ζήτησα δουλειά. Τότε, με έβαλε σε έναν θίασο, πίσω πίσω στο μπαλέτο, και ξεκίνησα να παίρνω ένα μεροκάματο. Ετσι ξεκίνησα με τα πρώτα μου χρήματα και γράφτηκα στη σχολή χορού της Ελλης Ζουρούδη, που με βοήθησε πολύ στα πρώτα μου βήματα.
Πώς καταφέρατε να ξεχωρίσετε και να γίνετε ένας από τους κορυφαίους χορευτές και χορογράφους του ελληνικού κινηματογράφου και θεάτρου;
Δεν νιώθω κορυφαίος. Ημουν απλώς επαγγελματίας και προσπαθούσα να κάνω σωστά τη δουλειά μου. Μέσα από την εμπειρία μου πλέον βλέπω ότι για να γίνεις «όνομα» χρειάζονται δυο τρία βασικά στοιχεία. Το πρώτο είναι να έχεις προσωπικότητα, να ξεχωρίζεις δηλαδή από τους άλλους. Να έχεις τύχη, είναι πολύ σημαντικό, και πολλή δουλειά κάθε μέρα. Αν τα έχεις αυτά τα τρία, μπορείς να προχωρήσεις.