Χάρης Ρώμας: Η ηρωική επανάσταση απέναντι στον πατέρα του…

Στο Down Town Κύπρου και τον Αλέξανδρο Πρίφτη έδωσε συνέντευξη ο Χάρης Ρώμας, ο οποίος μίλησε και για την… ηρωική του επανάσταση. «Όταν ήμουν μικρός, δεν ήμουν ούτε ήσυχος, ούτε φρόνιμος, ούτε και χαμηλών τόνων. Ήμουν ένα ατίθασο παιδί, που ήθελε να κάνει το δικό του και είχε την έπαρση, την άγνοια κινδύνου των πραγμάτων. Πίστευα ότι μπορούσα να τα κάνω όλα! Να κατακτήσω όλο τον κόσμο!

Κι από την άλλη, είχα πολλά θέματα μαζί μέσα στο μυαλό μου… Είχα έντονα συναισθήματα. Είχα μία δύναμη μέσα μου που δεν ήξερα πως να την κατευθύνω. Εκεί που ήθελα να κατακτήσω τα πάντα, εκεί μπορούσε να με πάρει από κάτω αυτό το πάθος και να αυτοκαταστραφώ. Μεγαλώνοντας το κοντρόλαρα. Διοχέτευσα το πάθος μου σε αυτό που πραγματικά ήθελα.

Ήταν αναπόφευκτο το να γίνω ηθοποιός και, στην εποχή που το έκανα, πήγα κόντρα στο σπίτι μου. Μπήκα στην Ιατρική μεν, γιατί ο πατέρας μου ήθελε να με κάνει γιατρό, αλλά εγώ είχα άλλα σχέδια. Η ιστορία είναι γνωστή. Συγκρουστήκαμε, άλλαξα το όνομά μου, βγήκα στο θέατρο με το όνομα “Ρώμας” -είναι το επίθετο της μητέρας μου- και όχι “Ρασιάς”, όπως έλεγαν τον πατέρα μου.

Ήταν μία ηρωική επανάσταση αυτό για μένα, γιατί έπεισα τον ευκατάστατο πατέρα μου, ότι δεν είχα ανάγκη τα λεφτά του και πορεύτηκα μόνος μου. Σαν ταινία ήταν όλο αυτό. Ήμουν νέος, ωραίος, ξεκίνησα ως bartender, χωρίς να ξέρω τη δουλειά, ήμουν φοιτητής Ιατρικής και, παράλληλα, μπήκα στο θέατρο. Είχα μεγάλη ενέργεια και δίψα για να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα. Ήθελα να ξεφύγω κιόλας από το σπίτι. Δεν είχα πάντα ωραίες εικόνες από την παιδική μου ηλικία, με την έννοια ότι υπήρχαν μεγάλες συγκρούσεις.

Οι δικοί μου ήταν δύο άνθρωποι που δεν ταίριαζαν σε κανένα επίπεδο. Ούτε κοινωνικά, ούτε ταξικά, ούτε ιδεολογικά. Υπήρχε αγάπη και πάθος στην αρχή – και γι’ αυτό έκαναν και τρία παιδιά. Ωστόσο, δεν ταίριαζαν. Ο καθένας τους ήταν αξιόλογος άνθρωπος. Ο πατέρας μου ήταν εξόριστος στην Μακρόνησο και η μητέρα μου ήταν στην αντίθετη παράταξη. Υπήρχαν έντονες πολιτικές διαφωνίες. Μεγάλωσα με ταξικές διαμάχες, όπως επίσης και με την πικρή γεύση της οικογένειας που δεν μπορούσε να μείνει ενωμένη. Αυτό υπάρχει και στα έργα μου και το διακωμωδώ», είπε μεταξύ άλλων ο Χάρης Ρώμας.