Αντίνοος Αλμπάνης: «Η τέχνη έβαλε λουκέτο, για εμάς η οικονομική κρίση έχει παρελθόν και βάθος»

Στη Μαρία Ανδρέου και το ένθετο Enjoy που κυκλοφορεί με την κυριακάτικη δημοκρατία έδωσε συνέντευξη ο Αντίνοος Αλμπάνης, ο οποίος μίλησε και για τον κλάδο των καλλιτεχνών που πλήττεται.

Πώς σας φαίνεται που εδώ και σχεδόν έναν χρόνο τα θέατρα είναι κλειστά; Είναι δυνατόν ο πολιτισμός να επαιτεί; Δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν τα θέατρα με αποστάσεις; Κακά τα ψέματα, μεγάλο οικονομικό τσουνάμι έχει πλήξει τους καλλιτέχνες, υπάρχουν άνθρωποι του χώρου σας που είναι άνεργοι χωρίς λεφτά…

Ο κλάδος μου είναι συνηθισμένος στη φτωχοποίηση, στην έλλειψη πόρων, στην έλλειψη επιχορηγήσεων, επιδοτήσεων όλα αυτά τα χρόνια. Για εμάς αυτή η οικονομική κρίση έχει παρελθόν και μεγάλο βάθος. Απλά το έργο για εμάς τους καλλιτέχνες… επαναλαμβάνεται. Ωστόσο τους ανθρώπους της τέχνης μην τους φοβάστε, θα βρούμε τον τρόπο και να επιβιώσουμε και να δημιουργήσουμε. Υπάρχει μια πραγματικότητα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε και πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Η τέχνη παράγεται ως επί το πλείστον σε κλειστούς χώρους και η πανδημία τη χτυπά αλύπητα, την αποδυναμώνει. Η τέχνη έβαλε λουκέτο. Δεν βρέθηκαν λύσεις, αν και οι μάσκες και οι αποστάσεις και τα αδειανά καθίσματα έδρασαν. Και για να μην παρεξηγηθώ. Δεν πιστεύω ότι οι γιατροί, οι επιδημιολόγοι, οι λοιμωξιολόγοι είναι μια κάστα σαδιστών που θέλουν εκδικητικά να αποτελειώσουν τον κλάδο μου. Αντιλαμβάνομαι ότι κάτι πάει στραβά με τους κλειστούς χώρους, τη συνάθροιση και την πανδημία. Αλλά θα σας θέσω ένα ερώτημα. Έχετε σκεφτεί έναν λαό χωρίς την τέχνη στο πλευρό του; Πού θα εναποθέσει τα όνειρά του, τις ανησυχίες του, πώς θα αντισταθεί; Η τέχνη είναι παρηγορητική και δίνει ελπίδα. Και σας τονίζω ότι δεν πιστεύω ότι οι γιατροί σκέφτηκαν πώς να βρουν τον τρόπο να εξαθλιώσουν τους καλλιτέχνες, μουσικούς, τραγουδιστές, ηθοποιούς, χορευτές, σκηνοθέτες, σκηνογράφους, εικαστικούς, το θέαμα και την τέχνη γενικότερα… Έκριναν ότι για την υγεία -και η υγεία είναι πάνω απ’ όλα- ήταν ένα σωστό μέτρο. Ωστόσο το κράτος τι κάνει για την τέχνη; Η τέχνη είναι ανάγκη. Η τέχνη είναι βαριά βιομηχανία για την Ελλάδα. Η τέχνη είναι υπηρεσία. Η τέχνη είναι πολιτισμός. Η τέχνη είναι ιστορία. Αυτό πουλάμε τόσα χρόνια ως Έλληνες, όχι βιομηχανία, άρα τι εναλλακτικές έδωσε η Πολιτεία στον χώρο του θεάματος με τους χιλιάδες εργαζομένους, όταν ένας βασικός τομέας της οικονομίας πλήττεται;