Βίκυ Χατζηβασιλείου: «Δεν μπορώ να γυρίσω πίσω και να αδικήσω όλη τη διαδρομή μου»

Βίκυ Χατζηβασιλείου

"Όταν κάνεις λάθος επιλογές, δεν είναι λογικό ο κόσμος να νιώσει αποστροφή για την τηλεόραση;" αναρωτιέται η Βίκυ Χατζηβασιλείου.

Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε η Βίκυ Χατζηβασιλείου στο περιοδικό 7 Μέρες Tv και τον δημοσιογράφο Γιάννη Βίτσα με αφορμή τον κύκλο σεμιναρίων αυτοβελτίωσης που παραδίδει η ίδια. Μεταξύ άλλων, μάλιστα, η δημοσιογράφος και παρουσιάστρια αναφέρθηκε στην απόφαση να μην βρίσκεται στην τηλεόραση καθώς και την απόσταση που διατηρεί η νέα γενιά από την μικρή οθόνη.

Έρχομαι και στα τηλεοπτικά.Διανύουμε μια σεζόν που είναι σχετικά απρόβλεπτη…

Γιατί είναι απρόβλεπτη; Εγώ τα περίμενα όλα αυτά. Όταν κάνεις λάθος επιλογές, δεν είναι λογικό ο κόσμος να νιώσει αποστροφή για την τηλεόραση; Τα παιδιά μου δεν έχουν καν συντονισμένη την τηλεόραση τους στα ελληνικά κανάλια. Έχουν μόνο Netflix, Youtube κλπ. Και έτσι λειτουργεί όλη αυτή η γενιά των νέων ανθρώπων. Ξέρω και πολλούς 30αρηδες και 40αρηδες που δεν βλέπουν τηλεόραση.

Τι πιστεύετε ότι φταίει;

Η τηλεόραση τα έχει πάει καλά στη μυθοπλασία και σε κάποιες ενημερωτικές εκπομπές, αλλά έχει κιτρινίσει πολύ. Όταν ασχολούμαστε με τους άλλους, βγαίνουμε αυτόματα από τη ροή. Ασχολούνται όλοι με τους άλλους. Αντί να ασχοληθούμε με το πως θα γίνουμε ο καθένας μας καλύτερος, ανεβάζοντας έτσι το συλλογικό ενεργιακό πεδίο, έχουμε κατεβάσει το συλλογικό επίπεδο με αυτές τις επιλογές.

Παρόλο που μετά το «Πακέτο» δεχθήκατε πολλές προτάσεις, έχετε αποφασίσει συνειδητά να μην επιστρέψετε στην τηλεόραση. Ποιος είναι ο λόγος;

Όντως, έχω κληθεί και έχω περάσει από όλα τα κανάλια και έχω κάνει συζητήσεις. Πάντα πήγαινα με πρόταση που κυρίαρχο ήταν το να δώσουμε κάτι ουσιαστικό, ποιοτικό και χρήσιμο στον τηλεθεατή. Έχω καταλήξει ότι οι στόχοι οι δικοί μου και αυτοί των ανθρώπων που είναι στο σχεδιασμό των προγραμμάτων δεν συμπίπτουν. Δεν έχουμε συναντίληψη. Για εμένα έχει πολύ μεγάλη σημασία τι θα πάρει ο τηλεθεατής και δεν είναι ντε και καλά προτεραιότητα μου να βγω στην τηλεόραση. Το θέμα είναι να εξελισσόμαστε. Με το «Πακέτο» έκανα κάτι που έδινε στον άνθρωπο που ερχόταν εκεί μια εξέλιξη, ένα αποτέλεσμα, αλλά και τον τηλεθεατή τον συνέδεε με ένα πολύ δυνατό συναίσθημα που το είχε ανάγκη. Εγώ τώρα, για να κάνω τηλεόραση, θα πρέπει να εξελιχθώ και να δώσω κάτι παραπάνω. Δεν μπορώ να γυρίσω πίσω και να αδικήσω όλη τη διαδρομή μου. Επίσης, δεν μπορώ να διαψεύσω και τις προσδοκίες του κόσμου που περιμένει από μένα κάτι καλό και ουσιαστικό