Βαγγέλης Κονιτόπουλος: «Εκεί άρχιζε η άσχημη πλευρά, αυτά με πλήγωσαν πάρα πολύ και είπα στον αδελφό μου ότι δεν συνεχίζω»
"Εγώ τα έβλεπα με τον πατέρα μου ακόμα, γίνονταν έκτροπα με βρισιές και τα λοιπά".
Στον καναπέ της εκπομπής «Πρωίαν σε Είδον» κάθισαν νωρίτερα σήμερα (3/9) ο Βαγγέλης Κονιτόπουλος και η ανιψιά του, Στέλλα. Με αφορμή την επόμενη μεγάλη τους συναυλία στο Θέατρο Άλσος στις 15/9, ο γνωστός ερμηνευτής περιέγραψε τις αναμνήσεις του από τα μεγάλα πανηγύρια και τα γλέντια στα οποία έχει εμφανιστεί, αποκαλύπτοντας και τις αρνητικές πτυχές σε ορισμένες καταστάσεις.
«Ήμουν 15 ετών και γινόταν ένας γάμος στην Αλυκή της Πάρου. Η ορχήστρα ήμουν εγώ, ο αδελφός μου ο Γιώργος, ο συγχωρεμένος, και ένας μουσικός από την Πάρο, ο Νίκος Βιτζιλαίος, που έπαιζε κλαρίνο. Κρατήσαμε το πρόγραμμα για 60 ώρες, κάναμε όμως διάλειμμα για φαγητό και καφεδάκι, για ύπνο όμως όχι», θυμάται ο Βαγγέλης Κονιτόπουλος.
«Στο τέλος, επειδή εγώ έπαιζα λαούτο-κιθάρα και για ώρες δεν σταμάταγα, τα δύο μου δάχτυλα τα είχα δέσει με λευκοπλάστ. Είχαν λιώσει από τον ιδρώτα και το παίξιμο», αποκαλύπτει ο τραγουδιστής.
«Στο γλέντι παλιά ο χορός γινόταν με σειρά προτεραιότητα, κάθε παρέα έπαιρνε σειρά με ένα νούμερο. Το ανακοινώναμε εμείς ότι όποια παρέα θέλει να χορέψει να έρθει να πάρει νούμερο. Το πρόγραμμα το κανόνιζε η παρέα που χόρευε. Αυτό όμως έφερνε πολλά πράγματα», περιγράφει αμέσως μετά ο Βαγγέλης Κονιτόπουλος στην κάμερα της ΕΡΤ1.
«Όταν κάποιος είχε πιει, δεν μπορούσε να περιμένει τη σειρά του ή υπήρχαν παρέες που δεν κατέβαιναν κάτω, ήθελαν να κάνουν φιγούρα. Είχαν λεφτά και τα πετούσαν κάτω κι εκεί άρχιζε η άσχημη πλευρά. Εγώ τα έβλεπα με τον πατέρα μου ακόμα, γίνονταν έκτροπα με βρισιές και τα λοιπά. Αυτά με πλήγωσαν πάρα πολύ και είπα στον αδελφό μου το 1975 ότι δεν συνεχίζω έτσι πια», εξομολογήθηκε ο Βαγγέλης Κονιτόπουλος.