Θέατρο: Σεργιάνι με την Θεοδώρα Σιάρκου στη σοφίτα ενώ η Μαρίκα Νίνου ζει λευκές νύχτες

θέατρο

Το θέατρο πρωταγωνιστεί και πάλι εδώ στο zappIT.

Προτάσεις εκλεκτές για το θέατρο έρχομαι να σας παρουσιάσω στην εβδομαδιαία μας ατζέντα, μέσα από το zappIT, οι οποίες και θαρρώ πως θα προσφέρουν τροφή για σκέψη και συζήτηση στην έξοδο σας. Την πρώτη, μάλιστα, έχω την χαρά να την συμπαρουσιάσω με την αγαπημένη φίλη Θεοδώρα Σιάρκου που κατορθώνει να κεντήσει έναν ρόλο ζηλευτό στην παράσταση «Παιχνίδια στη Σοφίτα» της Λίλιαν Χέλμαν που ανεβαίνει στο θέατρο Χυτήριο

Παιχνίδια στη σοφίτα, της Λίλιαν Χέλμαν
Τετάρτη, Σάββατο και Κυριακή στο θέατρο Χυτήριο

«Η ηρωίδα μου είναι η Κάρι που ζει με την μεγαλύτερη αδελφή της, Άννα η οποία, όταν έφυγαν οι γονείς τους, ανέλαβε την επιμέλεια των δύο μικρότερων αδελφών της. Το τρίτο παιδί είναι ο Τζούλιαν, το αγόρι της οικογένειας στο οποίο και οι δυο αδελφές τρέφουν μεγάλη αδυναμία. Η Κάρι, όμως, λίγο μεγαλύτερη γιατί στην πραγματικότητα είναι βαθιά ερωτευμένη μαζί του. Θα μπορούσαμε να πούμε πως έχει αποτυπώσει στο πρόσωπο του όλα τα ζητούμενα της από το ανδρικό φύλο φτάνοντας σε σημείο να γίνεται πολύ καταπιεστική και να έχει μεγάλες απαιτήσεις από εκείνον» μού ομολογεί η Θεοδώρα Σιάρκου για την ηρωίδα που ντύνεται στο ατμοσφαιρικό, ψυχολογικό θρίλερ. «Όλα αυτά τα χρόνια και οι δυο αδελφές δουλεύουν για να μπορούν να συντηρήσουν τους εαυτούς τους και κυρίως τον Τζούλιαν, ο οποίος στο παρελθόν έχει φέρει πολλάκις την οικογένεια σε οικονομικό τέλμα. Έρχεται όμως η στιγμή που παντρεύεται την μικρή κόρη της πλούσιας κυρίας Άλμπερτιν, κάτι που η Κάρι δεν δέχεται καθόλου καλά. Τότε, όταν παντρεύτηκε ο Τζούλιαν, έφυγε από το σπίτι οπότε πλέον δεν είναι κυρίαρχη στη ζωή του και δεν έχει τον έλεγχο. Αυτό την ενοχλεί πάρα πολύ γιατί έχει συνηθίσει μια άλλη πραγματικότητα. Τρέφει αυτή τη νοσηρή αγάπη για τον αδελφό της και αυτό είναι που την βασανίζει στην πραγματικότητα».

Σε ποια στιγμή συναντάμε τόσο την Κάρι όσο και τους υπόλοιπους ήρωες στην αρχή του έργου; «Από την φυγή του Τζούλιαν, η Κάρι και η Άννα διατηρούν μαζί του επαφή μέσω αλληλογραφίας και το έργο ξεκινάει την στιγμή που έχει περίπου δύο εβδομάδες να δώσει σημεία ζωής. Αυτό κυριολεκτικά πνίγει την Κάρι, βιώνει την καθημερινότητα με τη σκέψη πως κάτι του έχει συμβεί ώσπου παίρνει την πρωτοβουλία να σηκώσει χρήματα για να του στείλει δίχως τη σύμφωνη γνώμη της αδελφής της».

Ποια χρώματα διακρίνουν την Κάρι σου, αγαπητή Θεοδώρα; «Φαίνεται ευάλωτη, ευαίσθητη, ήσυχη χωρίς να έχει το κύρος της Άννας. Όσο όμως εξελίσσεται η ιστορία και οι σχέσεις αναπτύσσονται μεταξύ των αδελφών και της νεαρής συζύγου του Τζούλιαν, ο θεατής αντιλαμβάνεται όπως και εσύ είδες ότι η Κάρι είναι αυτή που υποδορίως κινεί τα νήματα στο σπίτι και ουσιαστικά είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού. Σε σχέση με τον Τζούλιαν φοράει βεβαίως παρωπίδες και όλη η νοσηρή της αγάπη την οδηγεί σε λάθος κινήσεις με αποτέλεσμα να φέρει την καταστροφή τόσο για την ίδια όσο και για τα αγαπημένα της πρόσωπα».

«Η Λίλιαν Χέλμαν στήνει αντιήρωες με τρόπο τέτοιο ώστε να μη δίνει λύσεις στα έργα της. Το ίδιο κάνει και στο δικό μας, στα Παιχνίδια στη Σοφίτα. Αφήνει δηλαδή τον θεατή να επιλέξει τα κομμάτια που τον «συμφέρουν» για να φτιάξει το δικό του παζλ. Κάπως έτσι είναι στημένη η παράσταση μας» διευκρινίζει η ηθοποιός. «Προσωπικά με γοητεύει το εξής στοιχείο που υπάρχει στο έργο. Όταν αφήνουμε στη ζωή πράγματα άλυτα, κρύβοντας τα απλώς κάτω από το χαλί δίχως να ερχόμαστε αντιμέτωποι με την πραγματικότητα, κάποια στιγμή αυτά θα παρουσιαστούν μπροστά μας και με έναν τρόπο θα μας εκδικηθούν ζητώντας το τίμημα τους. Αυτό ακριβώς παθαίνει, άλλωστε, η Κάρι στην εξέλιξη της ιστορίας».

Τον κόσμο της Χέλμαν μέσα από την ματιά του Αλέξανδρου Κοέν πως τον γνώρισες και πόσο μακριά σου βρίσκεται η Κάρι; «Δεν έχω κοινά στοιχεία είναι η αλήθεια μαζί της και για μένα αυτή ήταν η μεγάλη πρόκληση. Πραγματικά την ερωτεύτηκα γιατί έψαξα να βρω τις ρωγμές του χαρακτήρα της, να την φορέσω όσο καλύτερα μπορώ, να την υπερασπιστώ, να την δικαιολογήσω. Ο Αλέξανδρος Κοέν μάς δούλεψε πολύ ομαδικά και πιστεύω πως τα χαρακτηριστικά του κάθε ρόλου φωτίζονται από τα χαρακτηριστικά του απέναντι. Αυτό έχει ερμηνευτικό ενδιαφέρον και νομίζω πως έτσι πρέπει να γίνεται η δουλειά στο θέατρο. Τίποτα στη σκηνή δεν γίνεται τυχαία, ότι συμβαίνει από τον κάθε ηθοποιό που υποστηρίζει τον ρόλο του καθρεφτίζεται στην αντίδραση και τα χαρακτηριστικά του άλλου ρόλου».

«Θα σου ομολογήσω, Αλέξανδρε, πως είχα αποφασίσει αυτή τη σεζόν να μην κάνω θέατρο εξαιτίας του κορονοϊού μιας και ήταν για όλους μας άγνωστο πως θα εξελιχθεί ο χειμώνας. Ωστόσο χαιρόμουν που έβλεπα άλλους συναδέλφους να τολμούν και νιώθω πως το είχαμε όλοι τεράστια ανάγκη. Τόσο εμείς οι ηθοποιοί για να αισθανθούμε ξανά παραγωγικοί όσο και οι θεατές. Ήταν τόσο γοητευτικό το τηλεφώνημα του Αλέξανδρου Κοέν, αφενός γιατί ήθελα μια συνεργασία μαζί του και αφετέρου με ενδιέφεραν το έργο και ο ρόλος, που αποφάσισα να ρισκάρω και τελικά καλώς το έκανα. Εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται μια σοφή απόφαση» επισημαίνει με ειλικρινή ενθουσιασμό η Θεοδώρα Σιάρκου για να προσθέσει πως «είμαι πραγματικά χαρούμενη και για τη συνάντηση με την Τζούλη Σούμα, τον Σόλωνα Τσούνη, την Γεωργία Μαυρογεώργη και την Μαριάννα Κιμούλη. Συνάδελφοι με τους οποίους επικοινωνούμε όμορφα στη σκηνή χωρίς να έχουμε συνεργαστεί ποτέ ξανά στο παρελθόν».

«Να έρθει ο θεατής στο θέατρο Χυτήριο αφενός για να παρακολουθήσει το αποτέλεσμα της δουλειάς μας, να απολαύσει μια ωραία παράσταση με καλά δουλεμένους ρόλους και αφετέρου γιατί το έργο της Λίλιαν Χέλμαν αφήνει ένα πολύ σύγχρονο μήνυμα. Όταν κρύβουμε πράγματα κάτω από το χαλί, κάποια στιγμή αυτά έρχονται και μας χτυπούν την πόρτα ζητώντας το τίμημα τους» μου επαναλαμβάνει, τέλος, η Θεοδώρα Σιάρκου με χαμόγελο για να έρθω να υπερτονίσω ακριβώς όσα μου αναφέρει και να σας προτρέψω με χαρά, φίλοι, να προγραμματίσετε σύντομα αυτή την ξεχωριστή σκηνική στιγμή – της ηθοποιού και του συνόλου – στην ατζέντα σας!

Λευκές νύχτες, του Φίοντορ Ντοστογιέφσκι
Τετάρτη, Πέμπτη, Σάββατο και Κυριακή στο θέατρο Μικρό Άνεσις

Την ρομαντική ρώσικη νουβέλα επιλέγει ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης να φέρει στη σκηνή, διασκευασμένη για το θέατρο, έχοντας σπουδαία συνοδοιπόρο την Αλεξάνδρα Αϊδίνη. Μια εκλεκτή ηθοποιός που σαν αερίκο έρχεται να εκφράσει τον υπέροχο λόγο του Ντοστογιέφσκι. Μια σπουδή πάνω στην συνύπαρξη και το αληθινό συναίσθημα.

Με την σκηνική τους χημεία, το λιτό πλην λειτουργικό σκηνικό δια χειρός Ζωής Μόλυβδα Φαμέλη και εφόδιο την αλήθεια τους, οι δυο ερμηνευτές έρχονται να πλέξουν ένα έργο εγκώμιο στη φιλία και την αγάπη με φόντο τις ονειρικές Λευκές Νύχτες της Αγίας Πετρούπολης.

Πάνω από τα νερά του ποταμού Νέβα, σε μια προκυμαία, δύο μοναχικοί νέοι άγνωστοι ως χθες θα ζήσουν μία ιστορία απρόσμενης ενηλικίωσης. Συναντιούνται, γνωρίζονται και ανταλλάσσουν τα ανείπωτα ως τώρα μυστικά τους, τις αγωνίες και τα όνειρά τους. Μια επαφή πολύτιμη, από εκείνες που συμβαίνουν σπάνια και είναι αρκετή για να καθορίσει το υπόλοιπο της ζωής μας. Το πρωί που ακολουθεί τις νύχτες τις λευκές, οι δυο ήρωες θα αναρωτηθούν και μεις σαν θεατές μαζί τους προς τον συγγραφέα… «μια ολόκληρη στιγμή απόλυτης ευτυχίας. Είναι μήπως λίγο αυτό, έστω και για ολόκληρη τη ζωή ενός ανθρώπου;»

Μια πολύ γλυκιά ομολογουμένως παράσταση που έρχεται για να κερδίσει και να… αφυπνίσει ίσως την ρομαντική σας πλευρά, μέσα από τις ερμηνείες της Αλεξάνδρας Αϊδίνη και του Κωνσταντίνου Ασπιώτη, την μουσική που υπογράφει ο Στάμος Σέμσης και τα κοστούμια της Ηλένιας Δουλαδίρη στο ζεστό και φιλόξενο θέατρο Μικρό Άνεσις.

Μαρίκα Νίνου – Σαν άστρο, της Μαριάννας Κάλμπαρη
Τετάρτη με Κυριακή στο θέατρο Τέχνης

Η αρμένικης καταγωγής Μαρίκα Νίνου γεννήθηκε εκατό χρόνια πριν, το 1922, πάνω σε ένα καράβι με το οποίο φυγαδεύτηκαν πρόσφυγες από την καιόμενη Σμύρνη και πέθανε μόλις το 1957. Μετά τον Εμφύλιο, σε μια Ελλάδα που αναζητούσε ταυτότητα αλλά και εκτόνωση, η τραγουδίστρια υπήρξε μια από τις λίγες γυναίκες που διεκδίκησαν και κατέκτησαν τη θέση τους στο ανδροκρατούμενο ρεμπέτικο πάλκο. Μέσα στα επτά χρόνια της καριέρας της ως λαϊκής τραγουδίστριας, η Μαρίκα Νίνου πρόλαβε όχι μόνο να συνεργαστεί με σπουδαίους συνθέτες και να πει αξέχαστα τραγούδια αλλά να δημιουργήσει και έναν ολόκληρο μύθο γύρω από την ερμηνευτική ικανότητα και τη μνημειώδη σκηνική της παρουσία.

Στη σκηνή του θεάτρου Τέχνης έρχεται να απλωθεί μια παράσταση με ζωντανά ρεμπέτικα τραγούδια καθώς και χορό που συναντά την ακροβασία, μέσα από τα οποία ξετυλίγεται το νήμα της σύντομης και πολυτάραχης ζωής της ακροβάτισσας που έγινε μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια. Σαν να ζωντανεύει μέσα σε δυο ώρες μια εποχή που χάθηκε μαζί με τα ήθη και τους πρωταγωνιστές της, όλος ο κόσμος που συνηθίζουμε να αποκαλούμε ρεμπέτικο.

«Η Μαρίκα Νίνου, με την περιπετειώδη της ζωή, τους εραστές της, με τις βαθιές, προσωπικές καταστροφές της, σηματοδοτεί τη μετάβαση της ελληνικής λαϊκής μουσικής σε μια νέα φάση. Ατμοσφαιρική, μυθώδης, ερωτική, ερμηνεύτρια τραγουδιών που σημαδεύουν για πάντα τη νεοελληνική εποποιΐα, στην ταβέρνα του Τζίμυ, δεκαετίες πριν, διαμορφώνει ένα ολόκληρο μουσικό ρεύμα που αργότερα θα αναγνωριστεί ως μια συνιστώσα της γνήσιας, σχεδόν καταφατικής φύσης που χαρακτηρίζει αυτόν τον μεσογειακό, ανατολίτικο κόσμο» είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μάνος Χατζιδάκις και εύκολα ο θεατής μπορεί να απολαύσει όλα όσα ο σπουδαίος Έλληνας είχε υπογραμμίσει.

Η δημιουργία των Μαριάννα Κάλμπαρη και Γιάννου Περλέγκα ανασύρει μνήμες και φέρνει συναισθήματα όμορφα στον θεατή έχοντας μια εκλεκτή ομάδα ηθοποιών στο δυναμικό τους. Ο λόγος για την Ευγενία Αποστόλου, τον Δημήτρη Μαγγίνα, τον Γιάννο Περλέγκα, τον Μάνο Στεφανάκη, την Χριστίνα Σουγιουλτζή και βεβαίως την απαστράπτουσα ταλέντου Βερόνικα Δαβάκη που «ντύνεται» την Μαρίκα Νίνου.