Συνέντευξη στη Σταματίνα Τσιμτσιλή και το Happy Day έδωσε ο Στέφανος Ντούσκος. Σε ένα διάλειμμα από τις απαιτητικές του προπονήσεις, ο ολυμπιονίκης της κωπηλασίας μίλησε για το δύσκολο έργο που καλείται να φέρει καθημερινά εις πέρας, τις ελλείψεις στις υποδομές και τις θυσίες που αναγκάζεται να κάνει, προκειμένου να πετύχει τους στόχους του.
«Να σηκώνεις την Ελλάδα στις πλάτες σου σε μια τόσο σημαντική διοργάνωση είναι κάτι μοναδικό, κάτι που δεν πίστευα ότι θα μπορέσω να το καταφέρω. Επειδή ήμουνα outsider, δεν είχα ποτέ κερδίσει κάτι αντίστοιχο. Πήγα εκεί (σ.σ στους Ολυμπιακούς του Παρισιού) και έλεγα “εντάξει, θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ”.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το χρυσό μετάλλιο είναι κάτι μοναδικό, το να ακούς τον Εθνικό ύμνο… είναι σπουδαίο. Νιώθω ότι πρέπει για την Ελλάδα να τα δώσεις όλα, γιατί φοράς το εθνόσημο και όλοι οι Έλληνες σε παρακολουθούν, οπότε σου δίνουν δύναμη», εξομολογείται ο Στέφανος Ντούσκος.
«Το άθλημα της Kοπλασίας απαιτεί οκτάωρη προπόνηση με την εθνική ομάδα καθημερινά. Γύρω στις 300 μέρες είμαστε κλεισμένοι εδώ στο Ολυμπιακό κωπλατοδρόμιο του Σχοινιά. Οπότε φανταστείτε, είμαστε απομονωμένοι απ’ τον κόσμο, σηκωνόμαστε το πρωί, κάνουμε προπόνηση, τρώμε, κοιμόμαστε. Σηκωνόμαστε, κάνουμε προπόνηση ξανά, τρώμε, κοιμόμαστε και έτσι περνάνε οι 300 μέρες του χρόνου. Δηλαδή, όλη μας η ζωή είναι μόνο προπόνηση, φαγητό, ύπνος, προπόνηση, φαγητό, ύπνος. Τα ρεπό μας είναι μόνο Πέμπτη απόγευμα, Κυριακή απόγευμα, πολύ μετρημένα», περιγράφει στην πρωινή εκπομπή του Alpha.
«Ακόμη και με πυρετό, ήμουν παρών στην προπόνηση. Το “μικρόβιο” της κωπηλασίας μπήκε στα 15 μου χρόνια. Οι γονείς μου πάντα με στήριζαν, μου έλεγαν να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπάω», ανέφερε σε άλλο σημείο ο Στέφανος Ντούσκος.
«Στους Ολυμπιακούς του Ρίο το 2016, έπρεπε να διατηρήσω το βάρος μου στα 70 κιλά. Ζοριζόμουν πολύ, είχα 3% λίπος, δεν μπορούσα να χάσω κάτι άλλο, ούτε να πιω νερό μπορούσα. Έτρωγα μία μπάρα την ημέρα. Για να ξεγελάσω την πείνα μου, έτρωγα παγάκια», παραδέχεται ο Στέφανος Ντούσκος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ