Πυγμαλίων Δαδακαρίδης: «Η μόνη πολυτέλεια που απολαμβάνω είναι η μηχανή μου και τα ταξίδια»
«Όταν χώρισαν οι γονείς μου, ήμουν 4 ετών και σε εκείνη την ηλικία δεν μπορείς να επιλέξεις ο ίδιος».
Δεκαέξι χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Μάντσεστερ βρίσκεται η πόλη Μπόλτον, γνωστή για τα κλωστήριά της, που την έκαναν διάσημη στα χρόνια της βιομηχανικής επανάστασης. Σε αυτή τη μικρή πόλη γεννήθηκε ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης και έζησε εκεί μέχρι τα 4 του, όταν ο Έλληνας πατέρας του πήρε διαζύγιο από την Αγγλίδα μητέρα του και το δρόμο της επιστροφής στην πατρίδα μαζί με τους δύο γιους του. Και όπως είναι φυσικό, θυμάται πολύ λίγα από εκείνη την εποχή. Την απουσία της μητέρας του τη δικαιολόγησε κάποια χρόνια αργότερα. Ο ηθοποιός εξομολογείται στο People και την Χριστίνα Ζάχου…
«Έτυχε να μεγαλώσω με τον μπαμπά μου. Όταν χώρισαν οι γονείς μου, ήμουν 4 ετών και σε εκείνη την ηλικία δεν μπορείς να επιλέξεις ο ίδιος. Όταν ήμουν μικρός, μου έλειπαν όλα, όπως συμβαίνει σε όλα τα παιδιά. Στην πορεία καταλαβαίνεις τις ανθρώπινες σχέσεις. Οπότε πιστεύω πως έκαναν το πιο σωστό πράγμα και οι δυο τους». Η πρώτη του επαφή με το θέατρο ήταν στο νηπιαγωγείο, όπου συμμετείχε σε μια παιδική παράσταση. Θα το συναντήσει ξανά μετά την ενηλικίωσή του, όταν επιστρέφει στην Αγγλία για σπουδές. «Όταν τελείωσα το σχολείο, αποφάσισα να πάω στη δεύτερη πατρίδα μου για σπουδές, καθώς είμαι δίγλωσσος και έχω βρετανική υπηκοότητα. Εκεί, μια μαγική διαδρομή έφερε ξανά το θέατρο στη ζωή μου, για να μου ορίσει το τι θέλω πραγματικά να κάνω. Μέσα από το θέατρο βρίσκω τη γαλήνη που έχω ως άνθρωπος».
Τα πρώτα χρόνια μετά το τέλος των σπουδών έχουν δυσκολίες. «Ακόμα και τώρα είναι δύσκολα» λέει και εξηγεί: «Ποτέ δεν στρώνουν τα πράγματα. Αν αισθανθώ πως στρώνουν, θα αλλάξω επάγγελμα. Είμαι σαφώς καλύτερα σε σχέση με τα παιδιά που ξεκινάνε τώρα, αλλά ποτέ δεν είναι εύκολα. Αισθάνομαι σαν να είμαι 19 ετών. Πάντως είμαι πολύ ικανοποιημένος με τη μέχρι τώρα πορεία μου. Μπορεί να έχω επιλέξει δυο-τρεις φορές λάθος, αλλά και μέσα από τα λάθη μαθαίνεις. Ίσως τελικά να μην ήταν λάθος οι τότε επιλογές. Είμαι τυχερός, γιατί έχω συνεργαστεί με ανθρώπους που θαυμάζω και έχω στο βιογραφικό μου ωραίες θεατρικές και τηλεοπτικές συνεργασίες».
Αν και έγινε γρήγορα γνωστός μέσα από τηλεοπτικά σίριαλ, εντούτοις το τελευταίο διάστημα απέχει από τη μικρή οθόνη. «Δεν βρέθηκε η κατάλληλη δομή χρόνου. Επίσης, η τηλεόραση τα τελευταία τρία χρόνια περίπου έχει φάει ένα τεράστιο χαστούκι. Προσωπικά, είμαι πολύ προσεκτικός στις επιλογές μου. Φέτος θα βρίσκομαι στο συγκρότημα Άγαμοι Θύται, έχω και το θέατρο, οπότε δεν έχω καθόλου χρόνο. Χρειάζεται να βάζουμε σε όλα μέτρο. Όμως, αν τύχει μια καλή πρόταση, ευχαρίστως θα κάνω τηλεόραση» λέει.
Μπορεί, όμως, να βιοπορίζεται με την αμοιβή από το θέατρο; «Εξαρτάται από τα όρια που έχεις στη ζωή σου. Για παράδειγμα, αν ήθελα ένα ελικόπτερο, δεν θα μπορούσα να το αποκτήσω με τα λεφτά του θεάτρου. Αν έχω ένα πιάτο φαγητό, αγάπη, την οικογένειά μου και τους φίλους μου, μπορώ να ζω. Η μόνη πολυτέλεια που απολαμβάνω είναι η μηχανή μου και τα ταξίδια. Για μένα η ζωή μου είναι οι άνθρωποί μου, η δουλειά μου και οι σκέψεις μου. Δεν με ενδιαφέρει να έχω υλικά αγαθά. Είμαι ευτυχισμένος με όσα έχω και ολιγαρκής. Πραγματικά νιώθω πολύ ευτυχισμένος! Η ζωή μού μαθαίνει πάντα κάτι καινούριο, είτε θετικό είτε αρνητικό» δηλώνει.
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο People, που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή, μαζί με το Πρώτο Θέμα.