Νέα συγκλονιστική μαρτυρία από φοιτητή για τα βασανιστήρια που δεχόταν ο Βαγγέλης Γιακουμάκης

«Τον χτυπούσαν στο δωμάτιο, τον κλείδωναν στην τουαλέτα, τον πετούσαν πάνω στην ντουλάπα».

Μια νέα συγκλονιστική μαρτυρία, που αποδεικνύει τα βασανιστήρια που δεχόταν ο Βαγγέλης Γιακουμάκης, αποκαλύφθηκε στην εκπομπή «Φως στο Τούνελ», καθώς ένας συμφοιτητής του άτυχου 20χρονου περιέγραψε τι συνέβαινε στα δωμάτια των Κρητικών. Αναφέρθηκε, μάλιστα, και στις ζημιές που είχαν προκαλέσει τα συγκεκριμένα άτομα και τόνισε χαρακτηριστικά πως τους αποκαλούσαν «Cosa».

«Όταν ήμουν εγώ δεύτερο έτος, το παιδί ήταν στο πρώτο. Ήμουν στον δεύτερο όροφο, εκεί που ήταν και οι Κρητικοί. Το παιδί το χτυπούσαν, πολλά του κάνανε. Καθαρίσαμε ένα δωμάτιο που το είχαμε για αποθήκη για να πάει να μείνει εκεί ο Βαγγέλης, αλλά δεν ήθελε γιατί πίστευε ότι θα δημιουργηθεί πρόβλημα. Παράδειγμα, αν φύγω από το δωμάτιό σου, θα έχεις πρόβλημα γιατί θα αναρωτηθείς για ποιο λόγο έφυγα. Γι' αυτό δεν ήθελε να αλλάξει δωμάτιο. Μετά άλλαξε, πήγε στον κάτω όροφο.

Τον κλείδωναν στην τουαλέτα, τον έβρεχαν με νερό εκεί μέσα. Τον χτυπούσαν γενικά στο δωμάτιο. Αυτό το πράγμα το είχαν αναφέρει νομίζω και στους καθηγητές, ότι τον είχαν πετάξει πάνω στη ντουλάπα, γιατί ακούστηκε το μπαμ και έκανε τρύπα η ντουλάπα. Άμα μπαίνατε στο δωμάτιο των Κρητικών, θα βλέπατε τρύπες στα ντουλάπια. Πολλές φορές είχε μελανιές στα χέρια, αυτές τις είχα δει και εγώ. Δεν αντιδρούσε καθόλου.

Εμείς είπαμε τα πάντα στους καθηγητές, όλα τα ήξεραν. Γι' αυτό και αποφάσισαν τελευταία να του αλλάξουν δωμάτιο. Το παιδί από μόνο του δεν ήθελε να αλλάξει, με το ζόρι τον πήγαμε.

Είχαν κάνει αρκετές υλικές ζημιές . Έσπαγαν νιπτήρες, πόρτες, είχαν ξηλώσει ως και δέντρα του Δήμου. Είναι το στυλ των Κρητικών. Εμείς τους λέγαμε “Cosa” αυτούς. Είχε γίνει άλλη μία φασαρία με τους Κρητικούς. Είχαν ορμήσει δύο Κρητικοί σε ένα παιδί και τους είχε διώξει από τις εστίες, όχι από τη σχολή. Μετά όμως τους ξαναπήρε στην εστία.

Γενικά ήταν πεσμένος ο Βαγγέλης, σαν να είχε κατάθλιψη. Χαρούμενο τον είδαμε μόνο τους τρεις, τέσσερις πρώτους μήνες».