Συνέντευξη στη Rosa Progressive και τον δημοσιογράφο, Χρήστο Τζίφα, έδωσε η Νατάσα Εξηνταβελώνη.
Η νεαρή ηθοποιός μίλησε για το #metoo, τις αλλαγές που αυτό έχει φέρει στον χώρο του Θεάτρου αλλά και τον θαυμασμό που τρέφει για τον τρόπο με τον οποίο κάποιοι συνάδελφοί της τοποθετούνται δημόσια για μείζονα κοινωνικά θέματα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Νομίζω ότι το #MeToo έχει κάνει δουλίτσα. Έχω υπάρξει αρκετά τυχερή να έχω μεγαλώσει με έναν μπαμπά σούπερ από κάθε άποψη. Στο σπίτι μου δεν έπαιζε να συζητάμε με ρατσιστικό τρόπο, δεν έπαιζε να συζητάμε υπό το πρίσμα διακρίσεων. Δεν νομίζω ότι έζησα εγώ ποτέ ως κορίτσι, ότι τα κορίτσια πρέπει να κάνουμε περισσότερο πίσω. Κάθε άλλο. Πολύ δυναμικά το βίωσα», αφηγείται η Νατάσα Εξηνταβελώνη.
«Μετά, βέβαια, βγαίνοντας στον κανονικό κόσμο, έβλεπα ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Ότι ο κόσμος είναι περισσότερο σεξιστικός από ότι εγώ έχω μάθει να ζω τη ζωή μου. Αυτά είναι βιώματα. Είναι μερικά τραυματάκια που χτίζονται σιγά-σιγά. Μέσα στη δουλειά άρχισα λίγο να καταλαβαίνω, γιατί εγώ αμείβομαι χειρότερα από έναν συνάδελφό μου. Μαζί τελειώσαμε τη σχολή, την ίδια εμπειρία έχουμε. Έπαιρνα μικρές τζούρες από αυτό, αλλά ο δυναμισμός μου δεν μου επέτρεπε να κάνω πίσω. Οπότε έχω συγκρουστεί πολύ.
Έχω κατοχυρώσει πράγματα με τη σύγκρουση. Δεν θα ήθελα να έχει γίνει αυτό. Γιατί και από αυτή τη σκληρότητα πια έχω κουραστεί. Θέλω λίγο απλώς να χαλαρώσω και να με πάρει κάποιος από το χέρι και να μου πει «θα ζεις από εδώ και πέρα σε έναν κόσμο που τα πράγματα θα είναι γλυκά, δίκαια και δεν θα χρειάζεται να παλεύεις για τίποτα». Το θέλω αυτό», παραδέχεται στη συνέχεια.
«Η πρώτη μου δουλειά κατέληξε στα δικαστήρια. Η πρώτη μου δουλειά ever. Τι άλλο να σου πω; Ήμουν πολύ μικρή, ήμουν 21 στην πρώτη μου δουλειά. Και έλεγα, «λες τώρα να μην ξαναβρώ ποτέ δουλειά;». Τελικά είδα ότι αυτό δεν ισχύει.
Πέρα από τους παραγωγούς, που πιστεύω ότι καμιά φορά οι συγκρούσεις όντως μπορούν να προβούν σε δύσκολα πράγματα και όντως μπορεί να πρέπει να φτάσεις και στα δικαστήρια για να διεκδικήσεις τα δεδουλευμένα σου. Και έχουμε ζήσει τέτοια. Όμως οι άνθρωποι που δουλεύουμε, που κάνουμε αυτή τη δουλειά, εν τέλει, άμα θέλουμε να ξαναδουλέψουμε δεν θα μας εμποδίσουν τώρα δυσκολίες τέτοιου τύπου», εξομολογείται η Νατάσα Εξηνταβελώνη.
«Έχω νιώσει πολύ, πολύ συλλογικά. Έχω βρει τεράστια αγκαλιά. Έχω βρει τους ανθρώπους μου. Νομίζω ότι είναι ένας από τους λόγους που αγαπώ τόσο πολύ αυτή τη δουλειά. Βρίσκω συχνά τους ανθρώπους μου μέσα σε αυτή. Νομίζω ότι και οι κατακτήσεις στα εργασιακά που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια είναι μεγάλες. Και σε επίπεδο κοινών αγώνων είναι πολύ μεγάλες οι κατακτήσεις. Έχω θαυμάσει πολύ τους συναδέλφους μου, πολλούς συναδέλφους μου, για το πώς τοποθετούνται μέσα σε όσα συμβαίνουν», σημειώνει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ