Μαρία Ελένη Λυκουρέζου: «Θυμάμαι την πρώτη μέρα που η μάνα μου με έπιασε με ναρκωτικά… νεύρα, ντροπή, τσαντίλα»

Ιδιαίτερα εξομολογητική ήταν η συνέντευξη που έδωσε η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου στο “Στούντιο 4” το απόγευμα της Παρασκευής (26/12). Μιλώντας για τη βαθιά σύνδεση με τη μητέρα της, την αείμνηστη Ζωή Λάσκαρη, η ίδια παραδέχθηκε πόσο δύσκολο της ήταν να ξεπεράσει τον θάνατό της.

«Έφυγε νέα, αλλά πέρα από αυτό νομίζω όταν χάνεις τη μάνα σου, σε όποια ηλικία και να είσαι, νομίζω διαλύεται ο κόσμος. Εγώ έτσι ένιωσα. Εγώ δεν το ‘χα σκεφτεί ποτέ με τη μάνα μου. Θέλω να πω ότι δεν ήταν και ένας άνθρωπος ο οποίος μίλαγε γι’ αυτό, ποτέ. Δεν μίλαγε ποτέ “αν θα φύγω”, “αν θα πεθάνω”, ποτέ… Ήτανε πάντα ένας ευχάριστος, δυνατός, δεν μιλούσε ποτέ για τέτοια πράγματα. Οπότε δεν είχαμε μπει ποτέ στη διαδικασία, ούτε ήταν ποτέ άρρωστη. Ήτανε μία δυνατή γυναίκα ζωντανή. η μάνα είναι στήριγμα. Δηλαδή μόνο και μόνο ότι υπάρχει η μάνα σου νιώθεις μια ασφάλεια», περιέγραψε η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου.

«Από ‘κει και πέρα όταν χάνεις λοιπόν τη μάνα σου, τουλάχιστον εγώ που την έχασα τη μάνα μου, διαλύθηκε όλος μου ο κόσμος. Δηλαδή πέρασα φάσεις να… σκοτάδι, να ‘ναι όλα κλειστά, να ‘ναι μεσημέρι, να μη θέλω να βγω απ’ το σπίτι, να πνίγομαι… κατάθλιψη, κατάθλιψη. Πόνο, πολύ πόνο. Για μήνες. Αλλά χωρίς να πάρω κάτι. Απλά ήθελα να το βιώσω. Απλά ήθελα να νιώσω τον πόνο. Αυτό που με βοήθησε πάλι και κάθε φορά με βοηθάει να ξαναπάρω μπρος στη ζωή μου είναι το περπάτημα. Πάλι κάτι πολύ απλό. Ούτε ταινία της δεν μπορώ να δω τίποτα ακόμα», εξομολογήθηκε ανοιχτά.

«Η πρώτη ενηλικίωση νομίζω, ήρθε πριν από τα 17 μου, γιατί γενικά η μάνα μου με είχε πολύ ανεξάρτητη και ελεύθερη. Δηλαδή μόνη μου έκανα πολλά πράγματα από πολύ μικρή. Από το να πάω να ψωνίσω κάτι για τον εαυτό μου, θυμάμαι, μόνη μου πήγαινα και το ψώνιζα. Δηλαδή δεν με πήγαινε η μαμά μου. Με είχε μάθει να στρώνω το κρεβάτι. Έκανα πράγματα στην καθημερινότητά μου ως μικρή από μόνη μου.

Δεν έχω μεγαλώσει σε ένα κλασικό μοντέλο οικογένειας, αλλά από την άλλη εμένα ανορθόδοξο τρόπο μου πέρασε πολλά πράγματα η μάνα μου. Και είμαι ευγνώμων που με τον ανορθόδοξο τρόπο που με μεγάλωσε, δεν πήγα με την αγέλη και αυτό με έκανε να σκέφτομαι. Δεν με φλόμωσε, δεν με πήγε όπως πάνε όλοι», συμπλήρωσε η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου.

Η περιπέτεια με τα ναρκωτικά και πώς το ανακάλυψαν οι γονείς της

«Τότε είχε βρει ναρκωτικά. Θυμάμαι όλη τη φάση αυτή, εκείνη την ημέρα, δε θα την ξεχάσω ποτέ. Θυμάμαι τον τσακωμό, την ένταση… Νεύρα, ντροπή, τσαντίλα, γιατί το άφησα και δεν το πήρα… Όλα αυτά που σκέφτεται ένα παιδί. Δεν ξέρω, μπορεί να έλεγα να ήμουνα λίγο πιο ήρεμη. Αλλά και πάλι, δεν ξέρω. Ζήσαμε πολύ έντονες στιγμές με τη μάνα μου. Και, και όμορφες αλλά και τσακωμούς.

Ο μπαμπάς εργαζότανε πάρα πολλές ώρες. Η μάνα ήταν εκεί στην καθημερινότητα. Διότι ο μπαμπάς ήτανε απών. Απ’ το πρωί και πολύ πρωί και γυρνούσε πολύ αργά το βράδυ. Αυτό δεν του το είχε πει καν η μητέρα μου για να μην τον αγχώσει ακριβώς επειδή δεν ξέρει από αυτά τα πράγματα, για να μην το αντιμετωπίσει λάθος απέναντί μου», είπε η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου.

«Μιλάγαμε πάρα πολύ. Μιλάγαμε ατελείωτα. Αναλύαμε πάρα πολλά πράγματα. Κάναμε ταξίδια, είχαμε φύγει, γυρίσαμε μετά από τέσσερις μήνες», είπε ακόμα για την σχέση τους.

«Δηλαδή κάποια στιγμή κοίταξα κάποια πράγματα αλλά δεν μπορώ παραπάνω να ασχοληθώ παραπάνω. Με πιάνει μια θλίψη. Και φωτογραφίες που έχω, είχα βάλει κάποιες στο δωμάτιό μου σ’ ένα χώρο που έχω, μετά τις έβγαλα όλες, λέω δεν θέλω να ‘χω… Έχω αφήσει μόνο μία, δύο… Δεν ξέρω, ακόμα δεν μπορώ», είπε, αναφέροντας ότι δεν αντέχει να βλέπει τα πράγματα της μητέρας της αλλά ούτε και ταινίες της.

«Ακόμα δεν μπορώ να δω ταινία που μ’ αρέσουν οι ταινίες της πάρα πολύ. Που τις έβλεπα πάρα πολύ. Δεν μπορώ να τις ξαναδώ. Τουλάχιστον ακόμα», πρόσθεσε..

«Ξεπέρασα την απώλεια της μητέρας μου μόνη μου γενικότερα. Γιατί πιστεύω ότι κανένας δεν μπορεί να σε βοηθήσει, είτε βγαίνεις από ναρκωτικά, είτε έχεις κάποια απώλεια, στην ουσία μόνοι μας ξεπερνάμε ό,τι είναι να ξεπεράσουμε», είπε ακόμα.

«Μια μάνα ενώνει μια οικογένεια. Η μάνα είναι που κρατάει μια οικογένεια. Χωρίς τη μάνα δεν υπάρχει τίποτα. Εκεί είναι όλη η δύναμη. Η οικογένειά μας είναι η βάση μας, είναι η αρχή μας. Έτσι ξεκινάμε όλοι απ’ την οικογένειά μας. Μεγαλώνουμε. Ακόμα και με τους γονείς σου μπορεί να μην τα βρεις, να μην συμφωνήσεις σε κάποια πράγματα. Δεν σημαίνει ότι δεν τους αγαπάς. Σημαίνει ότι ο καθένας παίρνει τον δρόμο του όμως», ανέφερε στην ίδια συνέντευξη η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου.

«Δεν μεγάλωσα ποτέ με κουτσομπολιό, με τσιγκουνιά, με μιζέρια, με σοβαροφάνεια. Μεγάλωσα με σοβαρότητα, με πολύ γέλιο, με χιούμορ που ‘ναι ευφυΐα, με αξιοπρέπεια, αξίες… Άσχετα αν υπήρχε τρέλα και υπήρχε όμως… υπήρχαν αξίες, υπήρχε αξιοπρέπεια, υπήρχε σεβασμός. Δηλαδή η μάνα μου σεβόταν, το έβλεπες, δεν είχε όριο», πρόσθεσε η κόρη της Ζωής Λάσκαρη.