Η Δώρα Τσαμπάζη εξομολογείται: «Μετά την απώλεια του συζύγου μου έπαθα νοσοφοβία»
«Τα μαύρα ρούχα καταπιέζουν περισσότερο τις γυναίκες. Αποφάσισα να πορευτώ πλέον με χρώματα».
Συνέντευξη στην κάμερα της εκπομπής Fay’s Time παραχώρησε η Δώρα Τσαμπάζη. Η τελευταία σύζυγος του Αλέξανδρου Νικολαΐδη μίλησε για την επόμενη μέρα μετά τον θάνατο του αείμνηστου ασημένιου Ολυμπιονίκη, τις προσπάθειες που έκανε να επανέλθει ψυχολογικά αλλά και τη στήριξη που δίνει και παίρνει από τα παιδιά της.
«Το ότι ήρθα στην Αθήνα ήταν θέμα επιβίωσης και ανάγκης για αλλαγή. Δεν υπάρχει κάτι για εμένα πλέον δύσκολο. Με όσα έχουν συμβεί στην οικογένεια μου πλέον θεωρώ ότι το μόνο δύσκολο είναι το κομμάτι της υγείας», δηλώνει η Δώρα Τσαμπάζη.
«Έχει αλλάξει η ζωή μου μετά την απώλεια του συζύγου μου, λυπάμαι που έπρεπε να συμβεί κάτι τόσο συγκλονιστικό για να αλλάξω κάποια πράγματα. Ήμουν πιο γκρινιάρα, έβαζα εμπόδια στον εαυτό μου. Για εμένα πλέον κάθε μέρα που ξυπνάω και ανοίγω τα μάτια είναι άλλη μια μέρα κοντά στα παιδιά μου», εξομολογείται αμέσως μετά στην κάμερα του ΣΚΑΪ.
«Τα μαύρα ρούχα καταπιέζουν περισσότερο τις γυναίκες και δεν ήθελα να γίνω γρανάζι σε ένα σύστημα καταπίεσης για την γυναίκα και έτσι έσπασα τα στερεότυπα με τα μαύρα ρούχα. Αποφάσισα να πορευτώ πλέον με χρώματα», τονίζει σε άλλο σημείο η Δώρα Τσαμπάζη.
Σε ερώτηση για την απώλεια του συζύγου της, η ίδια παραδέχεται:
«Όταν φεύγεις από το «γιατί σε εμένα;», ο πόνος γίνεται δύναμη. Έπειτα πας στην ερώτηση: τώρα τι κάνω; Στην αρχή της ασθένειας του συζύγου μου έκανα ψυχοθεραπεία. Ποτέ δεν είσαι έτοιμος για την απώλεια, προτιμώ που είχα χρόνο να το διαχειριστώ.
Στα παιδιά μου λέω πάντα την αλήθεια. Όταν θέλουν να μιλήσουν για τον πατέρα τους, δεν αλλάζω κουβέντα επειδή με στεναχωρεί, είναι ο τρόπος του παιδιού να το εκφράσει».
«Κάνω δυο δουλειές αυτή τη στιγμή, θα κάνω την νύχτα μέρα για να ανταπεξέλθω στην καθημερινότητα. Με ενοχλεί όταν μου λένε να ξαναφτιάξω τη ζωή μου, εννοούν ότι πρέπει να γνωρίσω ή να παντρευτώ, αυτό είναι στερεότυπο. Δεν θα επιτρέψω να με λυπηθεί κανείς και πρώτα στον εαυτό μου. Είμαι κοντά σε οικογένειες καρκινοπαθών.
Με την ψυχοθεραπεία πρόλαβα την κατάθλιψη και δεν με άφησαν και τα παιδιά μου να φτάσω εκεί. Η απόφαση για την δημοπράτηση των μεταλλίων ήταν του συζύγου μου. Μετά την απώλεια του συζύγου μου έπαθα νοσοφοβία. Στα παιδιά μου είμαι ψύχραιμη, για εμένα έχω τον φόβο για να μην πάθω κάτι για εκείνα», καταλήγει η Δώρα Τσαμπάζη.