Γρηγόρης Βαλτινός: «Έπεφταν μπουνιές, έφευγαν καρέκλες»
Ο Γρηγόρης Βαλτινός θυμάται στιγμές από τη θεατρική του πορεία με τη Μελίνα Μερκούρη.
Η Μελίνα Μερκούρη «έφυγε» σαν σήμερα το 1994 και ο Γρηγόρης Βαλτινός μιλάει στην κάμερα της ΕΡΤ, ενθυμούμενος τη συνεργασία του μαζί της. Ο σπουδαίος ηθοποιός περιγράφει στιγμές από τις θρυλικές παραστάσεις και το αδιαχώρητο που επικρατούσε στα θέατρα που πρωταγωνιστούσε η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη.
«Ήταν το ξεκίνημά μου η Μελίνα. Είναι κάτι που ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει. Τότε δεν το είχα πιστέψει. Είχαν αρχίσει οι παραστάσεις και νόμιζα ότι δεν συμβαίνει αυτό το πράγμα», ανέφερε αρχικά ο Γρηγόρης Βαλτινός.
«Η Μελίνα ήταν και του λιμανιού και του σαλονιού αλλά με έναν περίεργο τρόπο. Όταν ήταν του λιμανιού, ας πούμε, και συμπεριφερόταν σαν φίλη, σαν παιδί στην παρέα, αυτό ταυτόχρονα είχε και ένα μεγαλείο», τονίζει.
«Παίζαμε κάθε μέρα με 150% πληρότητα. Είχε κάθε μέρα απ’ έξω πυροσβεστική και αστυνομία. Τα περιπολικά ήταν εκεί, γιατί γινόταν ένας πανικός στο θέατρο κάθε βράδυ. Έβαζαν καρέκλες στους διαδρόμους και στον εξώστη», σημειώνει ο Γρηγόρης Βαλτινός και περιγράφει ένα χαρακτηριστικό περιστατικό.
«Θυμάμαι μια φορά γινόταν χαμός. Πλακωνόντουσαν κάτω, είχαν σηκωθεί καρέκλες, έπεφταν μπουνιές, όχι εγώ μπήκα πρώτος… και λέει κάποια στιγμή η Μελίνα: εκεί πέρα υπάρχει μία άδεια καρέκλα, λέτε να μείνει έτσι; Την πείραζε που υπήρχε μία άδεια καρέκλα. Και της λέει ο αείμνηστος Μοσχίδης: Μελίνα μου, θα είναι στην τουαλέτα ο άνθρωπος», αφηγείται ο ηθοποιός.
«Υποφέραμε όλοι με τα τσιγάρα. Κάθε φορά η Μελίνα μου έλεγε: πήγαινε κλέψε ένα τσιγάρο. Τα έκανα όλα αυτά αλλά ένιωθα πολύ άσχημα, γιατί δεν έπρεπε να καπνίζει η Μελίνα. Από την άλλη μεριά, δεν μπορούσα να μην της κάνω το χατίρι», θυμάται στη συνέχεια ο Γρηγόρης Βαλτινός.