Φωτεινή Ντεμίρη: «Την εποχή του Καφέ της Χαράς δεν τολμούσα να μπω σε φούρνο»
«Πέρασε, περνάει και θα περνάει κρίση η σχέση μου με τον άντρα μου, τον Χάρη Γρηγορόπουλο», είπε η Φωτεινή Ντεμίρη.
Η Φωτεινή Ντεμίρη έδωσε συνέντευξη στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» και τον Αλέξη Μίχα. Η ηθοποιός μίλησε για τη συμμετοχή της στην σειρά του MEGA, «Μαίρη Μαίρη Μαίρη» για την σχέση της με τον άνδρα της και για τον χώρο της υποκριτικής.
«Στα γυρίσματα του “Μαίρη, Μαίρη, Μαίρη” προσπαθούμε να μην γελάμε πολύ για να συγκεντρωνόμαστε. Μου αρέσει ο ρόλος της πεθεράς και της συμπεθέρας. Ποτέ δεν μου άρεσαν οι ρόλοι της μοιραίας γυναίκας. Στο Καφέ της Χαράς ήμουν κάκια. Θυμάμαι το Χάρη Ρώμα από το πρώτο γύρισμα να μου λέει “πιο κάκια Φωφώ, πιο κάκια” και έπρεπε να είμαι μαντρόσκυλο. Θυμάμαι σε έναν μεγάλο καβγά με τους συμπέθερους στο Καφέ, τον Κώστα Φλωκατούλα να μου πέτα χορτόπιτες με μανία. Την εποχή του Καφέ δεν τολμούσα να μπω σε φούρνο. Όλοι μου έλεγαν “θα πάρετε από εμάς”; Δεν φτιάχνετε δίκες σας τυρόπιτες;», είπε αρχικά η Φωτεινή Ντεμίρη.
Η Φωτεινή Ντεμίρη είπε στη συνέχεια: «Πέρασε, περνάει και θα περνάει κρίση η σχέση μου με τον άντρα μου, τον Χάρη Γρηγορόπουλο. Πάντα όμως περνάει. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου με έναν άνθρωπο που δεν είναι στον χώρο. Κάλο είναι που είμαστε και οι δυο ηθοποιοί. Η δουλειά μου είναι η ίδια μου η ύπαρξη. Θα ήταν δύσκολο να είμαι με έναν άνθρωπο που δεν το καταλαβαίνει αυτό. Στους καβγάδες με τον Χάρη κάποτε υποχωρούσε εκείνος πρώτος. Τώρα υποχωρούμε και οι δυο. Ξέρουμε ότι δεν έχει νόημα».
Για την στάση ζωής που κρατάει η Φωτεινή Ντεμίρη υπογράμμισε πως: «δεν κρατάω κακίες σαν άνθρωπος, ξεχνάω πολύ εύκολα. Όλα τα αφήνω πίσω μου, το μότο μου είναι “προχώρα μπροστά”. Με τα παιδιά μου υπήρξα υπερπροστατευτική. Τώρα προσπαθώ να μην είμαι. Αυτό αλλάζει με το ζόρι».
Κλείνοντας, η Φωτεινή Ντεμίρη είπε: «Η δουλειά του ηθοποιού έχει ανασφάλεια. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Δεν είναι μόνο το οικονομικό. Κρίνεσαι ανά πάσα στιγμή για όλα. Μαθαίνεις να ζεις με αυτό. Στα δύσκολα η λογική μου δεν με έχει προδώσει ποτέ. Δεν με πειράζει που γερνάω. Κάθε ηλικία έχει την ομορφιά της. Όμως φοβάμαι το θάνατο. Στην παράσταση «Άκρως συμπαντικό» δέσαμε όλοι μεταξύ μας από την πρώτη στιγμή. δίνουμε όλοι τον καλύτερο μας εαυτό».