Φίλιππος Νικολάου: «Γεννήθηκα σε πολύ φτωχή γειτονιά και πολύ φτωχή οικογένεια»
«Βγήκα στο πεζοδρόμιο πολύ νωρίς, όταν τέλειωσα το δημοτικό. Κουβαλούσα βαλίτσες στο λιμάνι για επιβάτες και μου έδιναν πουρμπουάρ», λέει ο Φίλιππος Νικολάου.
Συνέντευξη στην εκπομπή «Mega Καλημέρα» και τη Χριστίνα Πατσιώκα έδωσε ο Φίλιππος Νικολάου. Ο γνωστός τραγουδιστής μίλησε για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια, τις δουλειές που έκανε μόλις στα 12 του χρόνια, τη γνωριμία του με το Νουρέγιεφ, αλλά και το λόγο που δεν έκανε φίλους από το χώρο του τραγουδιού.
«Ήταν δύσκολος ο δρόμος του τραγουδιού, υπήρχαν καλλιτέχνες που κρατούσαν τα πόστα και τα σκήπτρα. Δεν μπορούσες να υπερβείς έναν Καζαντζίδη. Εγώ, κάθισα και έγραψα τα τραγούδια μου. Ένα καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη, κάναμε μπάνιο στην παραλία, και βλέπω δυο μικρά παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι, κάτω των 10 ετών.
Το αγοράκι προσέφερε ένα τενεκεδάκι στο κορίτσι με ένα βότσαλο, και εκείνη δεν το έπαιρνε. Όταν το πήρα στα χέρια μου, το βότσαλο είχε το σχήμα καρδιάς, και έγραψα το “Μια καρδιά”. Έχω συμβάλει στην πρώτη δουλειά της Άννας Βίσση», είπε αρχικά ο Φίλιππος Νικολάου.
Ο Φίλιππος Νικολάου είπε στη συνέχεια: «Οι γονείς μου έκλαιγαν όταν τους είπα ότι δουλεύω, δεν ήθελαν να δουλεύω 12 χρονών για να φέρνω χρήματα στο σπίτι. Γεννήθηκα σε πολύ φτωχή γειτονιά και πολύ φτωχή οικογένεια, δεν επαρκούσαν τα εισοδήματα από τον πατέρα μου και έπρεπε να βοηθήσω. Βγήκα στο πεζοδρόμιο πολύ νωρίς, όταν τέλειωσα το δημοτικό. Κουβαλούσα βαλίτσες στο λιμάνι για επιβάτες και μου έδιναν πουρμπουάρ».
Κλείνοντας, ο Φίλιππος Νικολάου ανέφερε μεταξύ άλλων: «Στο μαγαζί που τραγουδούσα ήρθε ο Νουρέγιεφ, χόρεψε, έκανε μια κίνηση χαρακτηριστική, και γίναμε και φίλοι. Δεν έκανα φίλους στο χώρο του τραγουδιού, υπάρχει ένας προστατευόμενος ατομισμός των τραγουδιστών που θέλουν να τον διατηρούν. Αυτό ήταν πολύ ανταγωνιστικό και δεν ήταν εύκολο να κάνεις φιλίες. Ήταν συνειδητή επιλογή να μην παντρευτώ. Με τη δουλειά αυτή δεν μπορείς να είσαι απόλυτα σωστός».