Δώρα Τσαμπάζη: «Ο Αλέξανδρος βοήθησε εφτά ιδρύματα, τα οποία πήραν από ένα πενταψήφιο ποσό»
«Ήθελα η επιθυμία του να εκπληρωθεί στο μέγιστο βαθμό. Τελικά όλα πήγαν καταπληκτικά», είπε η Δώρα Τσαμπάζη.
Συνέντευξη στην εκπομπή «Πρωινό Σου Σου» και την Ελένη Τσολάκη έδωσε η Δώρα Τσαμπάζη. Η δημοσιογράφος μίλησε, μεταξύ άλλων, για την απώλεια του Αλέξανδρου Νικολαϊδη, αλλά και τη δημοπρασία των μεταλλίων του.
«Το κεφάλαιο του αθλητικού ραδιοφώνου για μένα έκλεισε όταν ήμουν έτοιμη να γεννήσω την Ελεάννα, τη μεγάλη μας κόρη. Ήταν κάποια πράγματα που είχαν αρχίσει πλέον να με ενοχλούν στα αθλητικά ραδιόφωνα… Όταν έφυγα για να γεννήσω τον Μάιο, είχα πάρει μια απόφαση, ότι δε θα ξαναγυρίσω σε αθλητικό ραδιόφωνο της Θεσσαλονίκης.
Με το που γεννήθηκε η Ελεάννα, είχα αποφασίσει ότι θα αποσυρθώ για λίγο καιρό, ήθελα να είμαι μητέρα, να θηλάσω, να ζήσω τη μητρότητα, ήμουν και λίγο ψυχαναγκαστική, να τα κάνω όλα τέλεια. Έμεινα για αρκετό καιρό εκτός, κράτησα για λίγο μόνο τη συνεργασία που είχα με το Dot τότε και μετά ήρθε και ο γιος μας στη ζωή. Είμαι full time μαμά, έχω βυθιστεί στη μητρότητα για τα καλά», είπε αρχικά η Δώρα Τσαμπάζη.
Στη συνέχεια, η Δώρα Τσαμπάζη αναφέρθηκε στον περίοδο μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου Νικολαΐδη: «Γυρνώντας πίσω τον χρόνο για να σκεφτώ τι έγινε τον προηγούμενο 1,5 χρόνο, νομίζω ότι βλέπω τον εαυτό μου να παίζει σε μια ταινία, που απλώς το άτομο που παίζει μου μοιάζει, δεν είμαι εγώ. Τα πράγματα γινόντουσαν καθημερινά… Μέρα με τη μέρα, συνειδητοποιώντας ότι εγώ είμαι η απόλυτη υπεύθυνη αυτού του σπιτιού, άρχισα να ανακτώ και την αυτοπεποίθησή μου…
Τον Ιούνιο άρχισα να σκέφτομαι ότι μια καλή ευκαιρία επαγγελματική ίσως τελικά να μου δοθεί μόνο στην Αθήνα. Στα μέσα του καλοκαιριού αποφάσισα να μετακομίσουμε. Δεν είχα καθόλου χρόνο να πενθήσω τον άνθρωπό μου. Και ίσως καλύτερα. Δε με έπαιρνε να ακολουθήσω διαφορετικό δρόμο από αυτόν που πήρα… Νομίζω ότι τα πήγα εξαιρετικά. Και δεν είναι κακό καμιά φορά να το λέμε στον εαυτό μας».
Η Δώρα Τσαμπάζη είπε στη συνέχεια: «Ήταν πολύ μεγάλη η αγωνία μου όταν γινόντουσαν οι δημοπρασίες των μεταλλίων. Είχα αγωνία να συγκεντρωθεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσό. Ήθελα η επιθυμία του να εκπληρωθεί στο μέγιστο βαθμό. Τελικά όλα πήγαν καταπληκτικά. Ο Αλέξανδρος βοήθησε εφτά ιδρύματα, τα οποία πήραν από ένα πενταψήφιο ποσό».
Κλείνοντας, η Δώρα Τσαμπάζη ανέφερε: «Όταν μπήκα στο σπίτι μας στη Θεσσαλονίκη για να συζήσω με τον άνθρωπό μου, προφανώς δεν ονειρευόμουν μια τέτοια τροπή. Στη ζωή όμως, ποτέ δε πρέπει να λες ποτέ… Μπορεί κάτι που θεωρείς δεδομένο, να το χάσεις. Φεύγοντας από τη Θεσσαλονίκη για την Αθήνα, υπήρχε μεγάλη συγκίνηση και μεγάλη προσμονή για το καινούργιο που ξεδιπλώνεται μπροστά μας. Φόβο δεν είχε, γιατί έχω καταλάβει στη ζωή πλέον για ποια πράγματα αξίζει να φοβηθείς».