Δανιέλα Χατζή: «Δεν νιώθω τσιγγάνα, είμαι τσιγγάνα»

Δανιέλα Χατζή

Η μικρή κόρη του Κώστα Χατζή, Δανιέλα Χατζή, που ακολουθεί τα βήματα του πατέρα της μιλά για το μπούλινγκ που έχει δεχτεί".

Η Δανιέλα Χατζή είναι το έκτο παιδί του μοναδικού Κώστα Χατζή από το δεύτερο γάμο του, με την Αντωνία Χατζίδη. Η μελαχρινή καλλονή είναι μόλις είκοσι χρόνων και ασχολείται επαγγελματικά με το τραγούδι. Φέτος θα τραγουδάει μαζί με τον πατέρα της στην Πλάκα, στο μαγαζί «Οδός Λυσίου». Η ίδια, για πρώτη φορά, μιλάει στην «ΟΝ time» και την Σάσα Σταμάτη για το μπούλινγκ που έχει δεχτεί, επειδή είναι Τσιγγάνα, για τα επαγγελματικά σχέδιά της αλλά και για τον πατέρα της.

Από πότε ξεκίνησες το τραγούδι και ποιο είδος ακολουθείς;

Τα τραγούδια που θέλω να λέω δεν είναι ένα συγκεκριμένο είδος, είναι αυτά που όταν τα ακούω, αγγίζουν τα συναισθήματά μου! Οι γονείς μου λένε ότι από μωρό, όταν άκουγα τον πατέρα μου να τραγουδάει, έπιανα την τονικότητα. Μεγαλώνοντας τραγουδούσα συνεχώς μέσα στο σπίτι και από τα δώδεκα χρόνια μου ακολουθούσα τον πατέρα μου σχεδόν σε όλες τις συναυλίες του. Ίσως αυτό να με υποκίνησε να αγαπήσω τόσο πολύ το τραγούδι!

Τι θαυμάζεις στον πατέρα σου; Σου δίνει συμβουλές;

Τον τρόπο σκέψης του και την ταπεινότητά του. Μου δίνει συμβουλές πολλές. Μου λέει να μη χάσω την ανθρωπιά μου. Μια άλλη συμβουλή που μου δίνει είναι να μη με υπηρετήσει το τραγούδι, αλλά να υπηρετώ εγώ το τραγούδι.

Νιώθεις Τσιγγάνα; Έχεις δεχτεί μπούλινγκ;

Δεν είναι ότι νιώθω Τσιγγάνα… είμαι Τσιγγάνα! Και για το γεγονός αυτό έχω υποστεί μπούλινγκ στο σχολείο – και όχι μόνο! Δέχτηκα επίσης και μετά το σχολείο… Μου έλεγαν να μη φανερώνω ότι είμαι Τσιγγάνα, γιατί δεν φαίνομαι. Μου έλεγαν να μην πω στη δουλειά μου ότι είμαι Τσιγγάνα, γιατί δεν θα προχωρήσω μπροστά στο τραγούδι. Όμως, εγώ είμαι Τσιγγάνα, μου αρέσει και είμαι υπερήφανη γι’ αυτό.

Ποια ήταν μέχρι σήμερα η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής σου;

Όπως όλοι οι άνθρωποι, έτσι και σε μένα έρχονται καταστάσεις που μπορεί να είναι δύσκολες. Όπως, για παράδειγμα, μια πολύ δύσκολη στιγμή για εμένα ήταν όταν έμαθα ότι η μητέρα μου πάσχει από μια χρόνια ασθένεια. Δεν θέλω όμως να στέκομαι σε αυτές τις στιγμές. Θέλω να βλέπω πάντα τη θετική πλευρά, να είμαι αισιόδοξη!