Χρήστος Ζαμπούνης: «Είναι γλυκιά η κοκαΐνη, ύπουλη, δεν τη σταματάς εύκολα»

Χρήστος Ζαμπούνης

"Γιατί να γράψω ότι, όταν έχασα την κόρη μου, έκανα για δύο χρόνια χρήση ναρκωτικών; Γιατί έστω και ένας χρήστης να διαβάσει ότι κάποιος έκοψε την κοκαΐνη, ίσως μπορέσει να την κόψει κι εκείνος", εξομολογείται ο Χρήστος Ζαμπούνης.

Στον καναπέ του Στούντιο 4 κάθισε το απόγευμα της Τρίτης ο Χρήστος Ζαμπούνης. Ο γνωστός δημοσιογράφος μίλησε στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο, όπου μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην περίοδο της ζωής του που έκανε χρήση ναρκωτικών ουσιών.

«Όταν κατέρρευσαν όλα, άρχισα τη συγγραφή του βιβλίου «Ιστορίες ενός παιδήλικα». Αυτή ήταν η ψυχοθεραπεία που έκανα, η ενδοσκόπηση. Κάθισα να γράψω τα απομνημονεύματά μου και μετάνιωσα που τα εξέδωσα, γιατί αυτά ήταν για μένα, για να θεραπεύσω τη δυσκολία και την πίεση», εξομολογείται ο Χρήστος Ζαμπούνης.

«Για ποιον λόγο τώρα εγώ να κάτσω και να γράψω ότι, όταν έχασα την κόρη μου, έκανα για δύο χρόνια χρήση ναρκωτικών; Μετά το έκανα συνειδητά, λέγοντας ότι έστω και ένας νεαρός χρήστης αν διαβάσει ότι υπάρχει άνθρωπος που σταμάτησε την κοκαΐνη, ίσως μπορεί να τη σταματήσει και κάποιος άλλος», συμπληρώνει.

«Δεν σταματάει εύκολο αυτό, είναι τόσο γλυκό ναρκωτικό η κοκαΐνη, τόσο ύπουλο», τονίζει ο δημοσιογράφος.

«Στα Πρόσωπα είχαν μία σελίδα που έλεγε για τα ναρκωτικά: όλοι μου έλεγαν πόσο θα με ανεβάσει, κανένας δεν μου είπε πόσο θα με κατεβάσει. Το έγραφα χρόνια εκείνο το βιβλίο και πιστεύω ότι θα βοήθησε κόσμο που αντιμετώπιζε δυσκολίες», ανέφερε στη συνέχεια ο Χρήστος Ζαμπούνης.

«Είναι άλλες τόσες σελίδες που είναι σε θυρίδα. Υπάρχουν τόσες πολλές ιστορίες αλλά δεν είναι σωστό να εκθέτουμε κόσμο. Δεν ξέρω αν θα δημοσιευτούν ποτέ. Τα είχα γράψει γιατί είχα την εσωτερική ανάγκη να τα θυμηθώ και να τα εξηγήσω», καταλήγει.