Άννα Βαγενά: «Έχω αποδεχτεί ότι θα είμαι λυπημένη, λείπει ο Λουκιανός»
«Δεν είμαι δυστυχισμένη, είμαι λυπημένη γιατί δεν είναι εδώ ζωντανός. Είναι όμως δίπλα μας συνέχεια», λέει η Άννα Βαγενά.
Η Άννα Βαγενά έδωσε συνέντευξη στην εκπομπή «Mega Καλημέρα» και αναφέρθηκε στην οικογένειά της, την καριέρα της, αλλά και την απώλεια του Λουκιανού Κηλαηδόνη.
«Μου λείπει το σανίδι. Για μένα το θέατρο ήταν πάντα μια μορφή πολιτικής έκφρασης. Επειδή ήμουν πολιτικοποιημένη από πολύ μικρή ακόμα και η δημιουργία του Θεσσαλικού Θεάτρου ήταν πολιτική πράξη. Στα 8 είπα στο δημοτικό στη Λάρισα ένα ποίημα και εκείνη τη στιγμή κατάλαβα τι θέλω να κάνω», είπε αρχικά η Άννα Βαγενά.
Για την οικογένειά της, η Άννα Βαγενά είπε: «Έχασα τον πατέρα μου πολύ μικρή. Η απουσία του μας έδεσε με την αδερφή μου και τη μαμά μου. Η μαμά μου δεν είχε προκαταλήψεις απέναντι στην τέχνη. Η αγωνία της ήταν ο βιοπορισμός, το μέλλον το δικό μου, πώς θα ζήσω. Όταν με είδε στην πρώτη μου παράσταση ήταν περήφανη».
«Έκανα εκπτώσεις για να έχω δουλειά. Υπήρχαν εποχές που χρειαζόμασταν χρήματα με τον Λουκιανό. Είχαμε τα παιδιά, το σπίτι. Δεν ήταν εύκολα όλα. Ό,τι κάναμε το κάναμε μόνοι μας και με σκληρή δουλειά. Ο Λουκιανός ήρθε στη ζωή μου το 1972. Τον είδα σε ένα δίσκο και θέλησα να τον γνωρίσω. Ήταν κεραυνοβόλος έρωτας. Ζήσαμε 44 χρόνια μαζί, υπέροχα χρόνια, συντροφικά», είπε η Άννα Βαγενά.
Στη συνέχεια, η Άννα Βαγενά μίλησε για την απώλεια του Λουκιανού: «Έχω αποδεχτεί ότι θα είμαι λυπημένη. Θα μας λείπει. Δεν είμαι δυστυχισμένη, είμαι λυπημένη γιατί δεν είναι εδώ ζωντανός. Είναι όμως δίπλα μας συνέχεια. Στο σπίτι το υπνοδωμάτιο είναι όπως ήταν όσο ζούσε. Και το στούντιο επίσης. Λυπάμαι που δεν βλέπει τα εγγόνια του. Δεν μου λείπει γιατί είναι σα να μην έφυγε».