Τέμπη: «Ήθελαν να μας πουν ότι όσοι ήμασταν εκεί θα μας μιλούσαν για διαμελισμένες σορούς»
"Όταν πήγα στον χώρο για να παραλάβω τη σορό του αδελφού μου, ήρθαν κάποιοι αστυνομικοί οι οποίοι έκλαιγαν για μένα".
Η Κατερίνα Βουτσινά έχασε τον αδελφό της στο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Σε τηλεφωνική της επικοινωνία με το Πρωινό, θέλησε να περιγράψει δύο στιγμές που βίωσε ενώ περίμενε να ενημερωθεί για την τύχη του αδελφού της.
«Στο δεύτερο «επεισόδιο» μάζωξης στο αμφιθέατρο είχαν έρθει και εθελοντικά ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί για να βοηθήσουν εμάς. Ο λόγος που η δεύτερη μάζωξη και η ενημέρωση είχε να κάνει με το ότι οι αρτιμελείς σοροί είχαν φύγει και όσοι είμαστε μέσα στο αμφιθέατρο αναφερόμαστε για διαμελισμένα πτώματα.
Φόραγα ένα καπέλο. Όταν μας είπαν ότι όλοι εμείς οι άνθρωποι στο αμφιθέατρο αναφερόμαστε για διαμελισμό των δικών μας ανθρώπων, το μόνο που έκανα ήταν να χαμηλώσω το καπέλο και χωρίς να φωνάξω, να εξωτερικεύσω αυτά που αισθανόμουν, ήρθε μια κοπέλα δίπλα μου της οποία το κλάμα και οι λυγμοί ακούστηκαν σε όλο το αμφιθέατρο. Αυτούς τους ανθρώπους που είχαν έρθει για να μας βοηθήσουν, δεν τους είχαν ενημερώσει τι ακριβώς θα ακούσουμε εμείς.
Όταν πήγα στον χώρο για να παραλάβω τη σορό του αδελφού μου, ήρθαν κάποιοι αστυνομικοί οι οποίοι έκλαιγαν για μένα, γιατί απλά δεν εξωτερίκευσα τίποτα, παρά ένα χαμηλωμένο καπέλο», εξομολογήθηκε.