Ρένος Χαραλαμπίδης: «Η πραγματική ιστορία μου είναι πολύ…»

Ειναι άνθρωπος χαμηλών τόνων και στο σχολείο ήταν ένα ντροπαλό παιδί που απελευθερώθηκε μέσα από την υποκριτική και βρήκε στο δρόμο του. «Στο σχολείο ήμουν ένα ντροπαλό παιδί, μέχρι το Λύκειο δε με ήξερε κανείς. Απελευθερώθηκα μέσα από την υποκριτική και το θέατρο που μου ταίριαζε πάρα πολύ, εκεί βρήκα το δρόμο μου» λέει στο περιοδικό Λοιπόν και στην Ρενέ Σαραντινού.

Πόσα χρόνια είσαι στο χώρο;
Είμαι 25 χρόνια ηθοποιός. Καμιά φορά τα 25 χρόνια σε οδηγούν σε ευκολίες, σε κάνουν να βασίζεσαι σε κολπάκια σου και να μην τα δίνεις κάθε βράδυ όλα στη σκηνή. Στο Θέατρο «Αθηνά» κάθε βράδυ έχουμε ένα προσωπικό στοίχημα: να είμαστε εξαιρετικοί. Η πραγματική ιστορία μου είναι πολύ κλισέ, ξεκίνησα φτωχός καλλιτέχνης που ζούσα σε μία σοφίτα. Νομίζω ότι οι περισσότεροι ηθοποιοί έτσι ξεκίνησαν . Οι γονείς μου αντέδρασαν για την απόφαση μου να γίνω ηθοποιός, όπως θα αντιδράσουν όλοι οι γονείς αν τους πει κάτι τέτοιο το παιδί τους, με πραγματική αγωνία και αμφιβολία όπως οι δικοί μου.

Έχεις αλλάξει πολλές δουλειές στο παρελθόν;
Η πιο δύσκολη δουλειά που είχα κάνει είναι όταν είχα δουλέψει σε ένα εργοστάσιο με υαλοβάμβακα, το «ΜΟΝΥΑΛ». Έχω ένσημα βαρέα ανθυγιεινά, ήμουν πολύ μικρός τότε.Μόλις είχα τελειώσει το σχολείο και ήταν η πιο σκληρή δουλειά που έχω κάνει. Τότε κατάλαβα ότι η εργασία έχει πολύ βάσανο, ψυχικό και σωματικό. Έχω κάνει πολλές δουλειές. Έχω δουλέψει σερβιτόρος… Γεννήθηκα στην περιοχή του Ζωγράφου, που ήταν κοντά στο νεκροταφείο, και ως παιδιά κάναμε διάφορες δουλειές στο νεκροταφείο, έχω δουλέψει κι εκεί.