Πηνελόπη Αναστασοπούλου: Δεν δηλώνω καλλιτέχνης

σε συνέντευξή της στο περιοδικό «Λοιπόν» και τη Ρενέ Σαραντινού.

– Τα πράγματα άλλαξαν και οι ηθοποιοί στην τηλεόραση πρέπει να στρέφονται και σε κάτι άλλο εκτός από σίριαλ;
«Αυτό είναι προσωπικό, ανάγκη του καθενός να εκφραστεί με τον τρόπο που θέλει. Διαφωνώ με τη λέξη “κριτική”. Κανείς δεν είναι ικανός να κρίνει κανέναν για τις επιλογές και τις ανάγκες κάποιου. Είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι και κάνουμε ό,τι θέλουμε, αρκεί να μην προσβάλλουμε και να μην “καπελώνουμε” κάποιον».

– Τι εννοείς «καπελώνουμε»;
«Να μη “φάω” τη θέση κάποιου με δόλο για να βγω εγώ μπροστά».

– Έχεις τη διάθεση να μην κρύβεσαι και λες αυθόρμητα ό,τι πιστεύεις. Αυτό σε βγάζει από δύσκολες καταστάσεις ή το κάνεις για κάποιον άλλο λόγο;
«Έτσι είμαι εγώ. Τι αποτέλεσμα έχει και τι αντίκτυπο προς τα έξω δεν με αφορά καθόλου. Έχω ενοχληθεί δύο φορές λόγω δημοσιευμάτων, έκανα δύο τηλεφωνήματα και είπα ότι, αν ξαναγίνει, θα υπάρξουν συνέπειες. Εγώ αγριεύω μία φορά».

– Οι γονείς σου είναι άνθρωποι στους οποίους τρέχεις να πεις ό,τι σε απασχολεί;
«Αν δούμε πιο συμπλεκτικά το πράγμα, εσύ τους διαλέγεις τους γονείς σου. Έτσι λένε… κι εγώ πιστεύω σ' αυτά. Φέρεις πάντα πάνω σου εκείνους που σε μεγάλωσαν κι εγώ είμαι μισός χαρακτήρας η μητέρα μου και ο άλλος μισός ο πατέρας μου – με τα ελαττώματα και τα καλά τους. Είμαι εγώ επί δύο. Τώρα δεν τρέχω να τους τα πω πλέον όλα, για να μην τους στεναχωρώ. Ο τρόπος που ζούμε οι άνθρωποι που κάνουμε αυτή τη δουλειά είναι ζόρικος και δεν είμαστε όλοι καλλιτέχνες. Ούτε για μένα ούτε για πολύ κόσμο. Δεν χαρακτηρίζω τον εαυτό μου καλλιτέχνη, γιατί δεν θέλω να λέω βαριές κουβέντες. Αν το πει κάποιος άλλος για μένα,τον ευχαριστώ πάρα πολύ. Εγώ δεν μπορώ να δηλώσω τέτοιο πράγμα για μένα, όχι. Δηλώνν επαγγελματίας, προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου όσο πιο δικιά μου γίνεται, αλλά για να χαρακτηρίσω τον εαυτό μου καλλιτέχνη, θα πρέπει να πάρω την ευθύνη του 100% του αποτελέσματος. Κι αυτό δεν γίνεται».

– Τι θεωρείς επικίνδυνο;
«Υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να γίνουν επικίνδυνοι γιατί πιστεύουν ότι όταν είσαι αναγνωρίσιμο πρόσωπο έχεις ανακαλύψει την πυρίτιδα, ότι είσαι κάτι πολύ σημαντικό. Υπάρχουν άνθρωποι που μας δίνουν περισσότερη σημασία απ' ό,τι χρειάζεται. Επίσης, μπορεί να φας ξύλο επειδή κεράτωσες κάποιον στην τηλεόραση, στα ψέματα. (Γέλια.)».