Μη ρωτήσεις ποτέ το γιατί…

Το 10ο μυθιστόρημα του Στέλιου Δ. Στυλιανού είναι μια συναρπαστική ιστορία πάθους και έρωτα με ανατρεπτικό φινάλε...

Όταν ένας έρωτας γεννιέται ανάμεσα σε δυο ανθρώπους, είναι σαν να γεννιέται ένας Θεός. Τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί κακό ή ανήθικο στον έρωτα και κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει και να καταδικάσει δυο ερωτευμένους. Ο έρωτας είναι μια ανθρώπινη ανάγκη επικοινωνίας. Είναι θεϊκό δώρο. Είναι η ιστορία της ανθρωπότητας. Είναι η δύναμη που σπάει όλα τα τείχη κι όλα τα ανθρώπινα όρια, που φθάνουν ακόμα και στον παραλογισμό, στον φανατισμό και στη συναισθηματική εξουσία του ενός προς τον άλλο. Είναι ακόμα εκείνη η δύναμη που συνθλίβει άτομα, ηθικές αξίες και ζωές. Ποιος αλήθεια, θα μπορούσε να αγνοήσει αυτό το συναίσθημα; Αυτό το συναίσθημα… που δεν μπόρεσαν να αγνοήσουν ο Άρης και η Αφροδίτη όπως και κανένας άλλος άνθρωπος δεν μπορεί να το αγνοήσει. Έτσι μέσα από μια εκρηκτική ατμόσφαιρα πολιτικών και οικονομικών κλυδωνισμών της κοινωνίας, αναπτύχθηκε μεταξύ τους ένας παθιασμένος έρωτας, που σταδιακά έμελλε να αποδειχθεί ολέθριος, αφού μέσα από την ευτυχία τους, χάθηκαν και οι δυο στα βάραθρα της μοίρας, ή της θείας πρόνοιας, χάνοντας τον χρόνο τους στο παρόν, αναμοχλεύοντας και ζώντας στο παρελθόν, καθόσον η ζωή τους ορίστηκε από ένα ανεξέλεγκτο πεπρωμένο κι από το θέλημα ενός άτεγκτου Θεού, όπου μοιραίοι για πάντα, θα προκαλούν τον οίκτο ο ένας στον άλλον, ακολουθώντας όπως όλοι οι άνθρωποι αυτής της χώρας, την απελπισία και την πλήξη των καιρών.

Ο Στέλιος Δ. Στυλιανού γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου. Σπούδασε κινηματογράφο, θέατρο και τηλεόραση. Από το 1975 είναι μόνιμος κάτοικος Αθηνών και εργάζεται ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος και διευθυντής παραγωγής στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση. Από το 1979 είναι μέλος της εταιρίας Ελλήνων σκηνοθετών και παράλληλα ασχολείται με το γράψιμο.

Έργα του ιδίου:
«Περιπλάνηση ανάμεσα στα σκουπίδια», διήγημα, εκδ. Όμβρος, «Τίποτα πιο αληθινό από το ψέμα», διήγημα, εκδ. Δίοδος. Από τις εκδόσεις Μοντέρνοι Καιροί κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα: «Αννέ σημαίνει μάνα», που μεταφράστηκε στα τουρκικά και έχει εκδοθεί στην Τουρκία με τον τίτλο «Mana anne demektir», «Είσαι γυναίκα, είσαι γη», «Για ποιον είναι τα δάκρυα, Σιμόνη», «Ο άνεμος του πάθους», «Το όνειρο της Αννέ» και «Το μυστικό της Αλκυόνης».