«Μέσα σε ένα χρόνο έχασα όσα λεφτά είχα βγάλει και κοιμόμουν σε καναπέδες φίλων μου»
«Η σχέση που είχα με κράτησε μακριά από τις ακρότητες.»
Οι δηλώσεις του το τελευταίο διάστημα έχουν απασχολήσει τα media. Ο Άνθιμος Ανανιάδης αυτή τη φορά μιλά στο Down Town Κύπρου και στην Ζέτα Καραγιάννη για τις σχέσεις, τις δυσκολίες, αλλά και τις ανασφάλειες του…
Εξάρτηση από το σεξ είχες ποτέ; Είχα στο Λος Άντζελες, αλλά, εντάξει, δεν πήγα και σε κλινική αποτοξίνωσης! (γελάει).
Έχω την αίσθηση της αυτοσυντήρησης. Όμως το σεξ είναι σαν το νερό κι εκεί είναι η πρωτεύουσα του one night stand. Υπάρχει μια ελευθερία. Αν συμφωνήσουμε σε αυτό που θέλουμε μπορούμε να προχωρήσουμε στο σεξ την ίδια βραδιά, κάτι που στην Ελλάδα για να γίνει κάτι τέτοιο θέλει λίγο παραπάνω χρόνο. Η σχέση όμως που είχα με κράτησε μακριά από τις ακρότητες.
Έχεις ερωτευτεί πραγματικά πάρα πολύ;
Έχω ερωτευτεί. Μου τυχαίνει να ενθουσιάζομαι και να πλάθω μια φαντασία η οποία όμως περνάει μια μέρα και αυτό όλο τελειώνει. Εμένα ο έρωτας μπορεί να μη μου κρατάει πολύ, αλλά σίγουρα οι στιγμές αυτές είναι πολύ σημαντικές για μένα. Ακόμα κι αν κρατήσει λίγο καιρό έχω ερωτεύσιμες στιγμές -δεν κρατάω μόνο το σεξ- είναι η όλη εμπειρία να μάθω, να καταλάβω τις γυναίκες. Και οι γυναίκες στο Los Angeles μου έχουν μάθει πολλά πράγματα.
Τι σου λείπει από τη ζωή σου αλήθεια;
Δεν μου λείπει τίποτα αυτή τη στιγμή, νιώθω πλήρης. Κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα και βρίσκομαι εκεί που θα ήθελα να είμαι. Στην Αμερική είναι αλλιώς, υπάρχει ένα σύστημα, μια βιομηχανία στην οποία αν ταιριάζεις και σε γουστάρουν προχωράς. Και στην Ελλάδα θα έκανα πράγματα. Απλά ήθελα μια άλλη ζωή να εξερευνήσω. Εκεί έβγαλα λεφτά αλλά έχασα κιόλας. Όταν πήγα στην Αμερική μέσα σε ένα χρόνο έχασα όσα λεφτά είχα βγάλει και κοιμόμουν σε καναπέδες φίλων μου. Δεν έκανα και δουλειές του ποδαριού για να επιβιώσω, δεν ζήτησα λεφτά από τους δικούς μου. Όμως τα πράγματα μετά ήρθαν καλά.
Ανασφάλειες έχεις;
Δεν θεωρώ ότι έχω ανασφάλειες, αλλά δαίμονες. Εγώ είμαι από μόνος μου δαίμονας. Και αυτοκαταστροφικός. Σκέψου ότι ήμουν σε ένα πολύ δυνατό σίριαλ και είπα «γεια» για να πάω να «πολεμήσω» στην Αμερική και χωρίς να μιλάω καν τη γλώσσα! Αλλά μέσα από την αυτοκαταστροφή δημιουργείσαι. Δεν είμαι ο ίδιος που έφυγα για την Αμερική. Είμαι πια πολύ διαφορετικά πλασμένος από αυτά που έχω δει! Και τελικά «πολεμάς» τις ανασφάλειες σου όταν χάνεις τη σταθερότητά σου. Τρελαίνομαι όταν ακούω να παντρεύονται στα 19 και να κάνουν την ίδια δουλειά για όλη τους τη ζωή. Μα, η ζωή δεν είναι μόνο αυτό, είναι πολλά πράγματα κι εγώ δεν μπόρεσα ποτέ να μπω σε καλούπι. Μπορεί να ακούγομαι γραφικός αλλά το έχω ζήσει, είναι μέσα από την προσωπική μου εμπειρία. Ακόμα και όταν είχα 3 δολάρια για ενάμισι μήνα και δεν ήξερα τι να κάνω είχα μια θετικότητα και μια επιμονή ότι όλα θα πάνε καλά. Και έτσι πρέπει να κάνεις για να προχωρήσεις.