Mαρία Καβογιάννη: Φοβήθηκε από τη συνεργασία της με τον J.K. Simmons στην ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη «Ένας Άλλος Κόσμος»;
«Ο κάθε ηθοποιός είναι φυσικό να έχει τις ανασφάλειες και τις φοβίες του...»
Η Μαρία Καβογιάννη μιλάει στο περιοδικό People και τον Γιώργο Πράτανο για τη συνεργασία της με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη και τον J.K.Simmons στην ταινία «Ένας άλλος κόσμος».
Είχες συνεργαστεί με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη πριν από πολλά χρόνια, στο Dolce Vita. Φυσικά τότε δεν θα σου περνούσε από το μυαλό ότι θα σε σκηνοθετούσε σε μια ταινία διεθνών προδιαγραφών.
Ήταν μικρός τότε. Η πρώτη κοινή δουλειά που έχουμε κάνει, όμως, ήταν πιο παλιά, στους Φρουρούς της Αχαΐας. Βέβαια, δεν είχαμε συναντηθεί ποτέ εκεί. Είχαμε πάει πολύς κόσμος, συμμετείχαμε με «γκεστάκια». Ήταν μόλις εμείς είχαμε βγάλει τη σχολή και εκείνος ήταν 16. Μου το είπε ο Χριστόφορος, εγώ δεν το ήξερα. Φυσικά τον γνώριζα και από τον Λάκη, μέσα από το ρόλο του στους Μήτσους. Τον γνώρισα καλύτερα, βέβαια, στο Dolce Vita. Είναι ένα πολύ ταλαντούχο πλάσμα, γενναιόδωρο και σπάνιο.
Πώς ήταν όταν σου τηλεφώνησε για να σου προτείνει το ρόλο;
Ενθουσιάστηκα. Παρακολουθούσα όλες του τις δουλειές και θαύμαζα τον τρόπο που δομούσε τις ιστορίες του και την προσωπική του ματιά σε αυτές, που έχουν μια ποιότητα και μια αισθητική υψηλού επιπέδου. Όλο αυτό το βίωσα σε αυτή τη συνεργασία με τον πιο δημιουργικό τρόπο, διέκρινα την ευαισθησία της γραφής του και όλα τα «υλικά» που χρησιμοποίησε για να μετουσιωθούν σε αυτούς τους ήρωες που είχε πλάσει στην ψυχή του.
Φανταζόσουν ποτέ πως θα έπαιζες δίπλα σε έναν οσκαρικό ηθοποιό;
Όχι. Όταν ο Χριστόφορος συμφώνησε με τον J.KSimmons, εκείνος ήταν υποψήφιος για Όσκαρ. Ένιωσα μεγάλη τιμή που θα έπαιζα δίπλα σε έναν τέτοιου βεληνεκούς ηθοποιό, γιατί δίπλα του το κέρδος είναι ανεκτίμητο. Όταν τον είδα στο Whiplash (σ.σ. ο J.K. Simmons πήρε Όσκαρ Β’ Αντρικού Ρόλου για τη συγκεκριμένη ταινία πέρσι), συνειδητοποίησα για ακόμα μία φορά πόσο σπουδαίος ηθοποιός είναι και πόσο τυχερή ήμουν να παίζω δίπλα του. Και στο Ένας Άλλος Κόσμος φαίνεται πόσο μοναδικά παίζει αυτός ο άνθρωπος.
Πώς λειτούργησε για σένα αυτό το στοιχείο, το να παίζεις δίπλα σε έναν οσκαρικό ηθοποιό;
Ήταν απλός και άμεσος, δεν δημιούργησε ποτέ απόσταση μεταξύ μας, έχει έναν πλούτο εμπειριών κι αυτό είναι ακόμα πιο ελκυστικό στο να συνεργαστεί κάποιος μαζί του. Επίσης, αυτό βοήθησε τόσο στη σχέση και στην επικοινωνία, όσο και στην προσέγγιση. Ένιωθα πολύ οικεία μαζί του και όχι μόνο εγώ, αλλά όλοι οι ηθοποιοί και οι συντελεστές της ταινίας. Στενοχωρηθήκαμε όταν τελείωσαν τα γυρίσματα κι έφυγε. Είναι εξαιρετικός άνθρωπος. Ευαίσθητος και δοτικός. Δούλεψε πολύ το ρόλο του. Και βλέπεις πως οι ξένοι ηθοποιοί, όταν παίρνουν ένα ρόλο, δίνονται σε αυτόν και τον κάνουν «διαμάντι».
Φοβήθηκες μη σε «καταπιεί»;
Η απόλυτη προστασία που μου δημιούργησε ο ίδιος άλλα και ο Χριστόφορος στη σκηνοθεσία, η παντελής έλλειψη ανταγωνισμού, η συναδελφικότητα και το κλίμα ισοτιμίας που ο ίδιος καλλιέργησε δημιούργησαν μια χημεία που συμβαίνει όταν γνωρίζεσαι με τον άλλον για χρόνια.
Είχες ανασφάλεια για τον εαυτό σου;
Ο κάθε ηθοποιός είναι φυσικό να έχει τις ανασφάλειες και τις φοβίες του. Η υποστήριξη που είχα από τον Χριστόφορο ήταν μεγάλη και μου δημιούργησε την ασφάλεια που χρειάζεται για να αφεθώ και να λειτουργήσω.
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο People, που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή, μαζί με το Πρώτο Θέμα.