Julie Massino: «Έχω διαβήτη τύπου 1, ασθένεια από την οποία έχασα και τη μαμά μου»

«Συνολικά έχασα τριάντα κιλά, πήρα πίσω τα τρία, όμως θα τα χάσω! Μου πήρε δύο χρόνια για να το καταφέρω αυτό».

Με ανανεωμένη εμφάνιση μετά τις περιπέτειες της υγείας της, η καθηγήτρια φωνητικής των σταρ και τραγουδίστρια μιλά στο PEOPLE και τον Παύλο Χρίστου, για τις αλλαγές που έφερε στη ζωή της ο διαβήτης τύπου 1 που αντιμετωπίζει με χαμόγελο, εξηγεί πώς έχασε 30 κιλά και αποκαλύπτει το μυστικό της θετικής της ενέργειας.

Πόσα κιλά έχασες; Ήταν περισσότερο ψυχολογική ανάγκη ή για λόγους υγείας;

Και τα δύο. Συνολικά έχασα τριάντα κιλά, πήρα πίσω τα τρία, όμως θα τα χάσω! Μου πήρε δύο χρόνια για να το καταφέρω αυτό. Τους πρώτους οκτώ μήνες έχασα δεκαοκτώ κιλά και μετά σιγά-σιγά, με σταθεροποίηση, τα υπόλοιπα. Τώρα πια ζυγίζω περίπου εβδομήντα κιλά. Όταν βγαίνω έξω, οι άντρες που συναντώ μου λένε ότι με προτιμούν όπως ήμουν πριν, αλλά εγώ νιώθω καλύτερα με τον εαυτό μου τώρα!

Μετά την απώλεια βάρους, συχνά παρατηρείται χαλάρωση στο σώμα. Έκανες και κάποιες αισθητικές επεμβάσεις;

Ακόμη δεν έχω κάνει τίποτα, ούτε καν botox. Αλλά θέλω να κάνω κάποιες επεμβάσεις. Τριάντα κιλά είναι πολλά. Έχω ένα θέμα χαλάρωσης στην κοιλιά και τα μπράτσα, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω επέμβαση για να το φτιάξω λόγω του διαβήτη που έχω. Δεν «μασάω» όμως, ο γιατρός βαθμολογεί –από το ένα ως το δέκα– με «4» το πρόβλημα χαλάρωσής μου και λέει ότι είμαι sexy! (γελάει) Θα κάνω κάποια λέιζερ, τα οποία βοηθούν στο να παγώσει το λίπος και να σφίξει κατά 15-20%. Επίσης, λίγη γυμναστική και πολύ καλή ζωή. Ένα άλλο που θέλω να κάνω είναι βλεφαροπλαστική.

Εδώ και ένα χρόνο έχεις διαβήτη τύπου 1.

Για χρόνια είχα σάκχαρο. Έπαιρνα μισό χάπι κάθε μέρα και το ρύθμιζα. Όταν έχασα τα κιλά, σταμάτησα από μόνη μου το χάπι, διότι έκανα εξετάσεις και ήμουν μια χαρά. Μετά όμως από διάφορες στενοχώριες ήρθαν τα πάνω κάτω. Έκανα εξετάσεις DNA και πριν ένα χρόνο έμαθα ότι έχω διαβήτη τύπου 1, ασθένεια από την οποία έχασα και τη μαμά μου. Ήταν δύσκολο, αλλά ξέρεις κάτι; Πιστεύω πως κάθε εμπόδιο είναι για καλό. Στην περίπτωση του διαβήτη με βοήθησε να βρω μια ισορροπία στη διατροφή μου, τρώγοντας πιο πολλές φορές και πιο υγιεινά. Παλαιότερα ξυπνούσα, έπινα μόνο έναν καφέ, έπαιρνα μεσημεριανό στις 16.00 και το βράδυ έτρωγα σαν ζώο! Τώρα λόγω του διαβήτη τρώω κάθε τρεις ώρες, πέντε γεύματα την ημέρα. Ίσως μου έτυχε αυτό για να αποκτήσω μια πιο υγιεινή ζωή. Το πρόβλημα είναι οι ενέσεις ινσουλίνης, αυτή η καθημερινή ανάγκη σε επηρεάζει ψυχολογικά. Εγώ αυτό με τις ενέσεις προσπαθώ να το βλέπω σαν ένα χέρι βοηθείας από τους γονείς μου που «έφυγαν» από τη ζωή και τον Θεό. Σαν κάτι να μου λέει «μην ανησυχείς, αυτό θα σε βοηθήσει».

Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο People, που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή, μαζί με το Πρώτο Θέμα.