Άβα Γαλανοπούλου: «Τί θα πει lifestyle; Δεν ξέρω»

Διαβάστε τη συνέντευξή της

Ενώ στη συνέντευξή της στο περιοδικό «Λοιπόν» και τη Ρενέ Σαραντινού, αναφέρθηκε ακόμα, πάντα με το πηγαίο της και αυτοσαρκαστικό χιούμορ στο «τσαλάκωμα» που επιβάλλουν οι ρόλοι που υποδύεται.

– Είστε μια σοβαρή και διακριτική ηθοποιός. Αυτά είναι χαρακτηριστικά παλιάς εποχής, ενώ σήμερα κυριαρχεί το lifestyle.
«Τι θα πει “lifestyle”, δεν ξέρω. Εγώ είμαι υπέρ του όσο περισσότερο δουλεύεις και όσο λιγότερο μιλάς, τόσο καλύτερο είναι. Η προβολή δεν χρειάζεται. Προβάλλεσαι μέσα από τη δουλειά σου. Δουλεύεις εφόσον σε ζητάνε ή επιλέγεις εσύ να πας. Εκεί χάνεται ο καλλιτέχνης μέσα από πράγματα περιττά. Μπορεί να ζω σε άλλο κόσμο και να μην το έχω καταλάβει. Καριέρα είναι η διάρκεια και να σε θυμούνται από δυο-τρία πράγματα».

– Δεν σας ενδιέφεραν ποτέ τα εξώφυλλα των περιοδικών;
«Δεν έχει νόημα, εξώφυλλα κάνουν τα μοντέλα. Αναλώνεσαι, σκορπίζεσαι και παίρνουν τα μυαλά σου αέρα. Το έχουμε δει αυτό από σταρ μέχρι σταρλετίτσες. Η ζωή προηγείται των πάντων. Σταρ είναι αυτός που έχει παγκόσμια φήμη, αναγνωρίσιμη και αποδεκτή. Παλιά είχαμε σταρ, για παράδειγμα η Βουγιουκλάκη, η Καρέζη, η Μερκούρη…Τρέχανε όλοι να δούνε στον κινηματογράφο τους αγαπημένους τους ηθοποιούς. Σήμερα βάλε τηλεόραση για μια μέρα και δες πόσοι ηθοποιοί θα “περάσουν”. Το θέμα είναι ποιος έχει διάρκεια. Ξεγελάστηκαν τα νέα παιδιά, γιατί νόμιζαν ότι το να γίνεις ηθοποιός σημαίνει αναγνωρισιμότητα, χρήμα, δόξα… Δεν είναι έτσι. Φέτος “κλαίνε”, λόγω ριάλιτι, που τα σιχαίνομαι. Από την άλλη, είμαστε μικρή χώρα, “ψωροκώσταινα”, δεν μπορούσαμε να έχουμε 40 σίριαλ!».

Τηλεοπτικά ξαναρχίζει το «50-50».
«Άλλη “καψούρα”. Έχω μεγάλη χαρά. Πλησιάζει ο καιρός και το περιμένω πώς και πώς. Τηλεόραση και θέατρο είναι κουραστικό, αλλά εγώ το έχω για παιχνίδι. Όχι ότι δεν έχω και τις δύσκολες μέρες μου, την κούραση… Τα ξεχνάω όμως όλα την ώρα που παίζω. Ξεχαρμανιάζω!».

– Βάσει του χαρακτήρα σας δεν σας ενοχλεί να «τσαλακώνεστε» στους ρόλους σας;
«Δεν είμαι και η Λέχου, που είναι μια πολύ ωραία γυναίκα. Δεν σου λέω ότι είμαι άσχημη… Αισθάνομαι μια χαρά με αυτό που είμαι και γενικά είμαι κατά των επεμβάσεων. Βέβαια, θα ήθελα να αλλάξω δυο-τρία πραγματάκια, να ήμουν ψηλή, ξανθιά, Σουηδέζα… (Γέλια.) Δεν έχω “κολλήματα” με τους ρόλους… Και τη μαμά έκανα πολύ νωρίς, για να μη θυμηθούμε ότι έγινα και γιαγιά στο “50-50”. Τι με νοιάζει; Ρόλος είναι, και τι έγινε;».