360°: Απόψε η πρεμιέρα της Σοφίας Παπαϊάννου

Πάντα με επίκεντρο τις μικρές και μεγάλες ανθρώπινες ιστορίες, οι «360ο» φωτίζουν τα μεγάλα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά θέματα της χώρας μας. Με ιδιαίτερο ύφος και αγάπη στην Ιστορία.
Η εκπομπή ξεχωρίζει από την επικαιρότητα τα θέματα εκείνα που αξίζει να σταθεί κανείς παραπάνω και να τα γνωρίσει σε βάθος, κάνοντας έναν κύκλο έρευνας 360ο και λέγοντας τελικά μία ιστορία.

Τι είναι αυτό που κάνει νέους από την Ελλάδα να αφήνουν την ασφάλεια του σπιτιού τους, να πιάνουν το όπλο και να πηγαίνουν να πολεμήσουν τους φανατικούς του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία;
Οι «360ο», με τη Σοφία Παπαϊωάννου, αποκαλύπτουν τις ιστορίες των Ελλήνων που πήραν μέρος σε μάχες κατά των Τζιχαντιστών και μιλάνε με την μητέρα του Κώστα, που έπεσε νεκρός από τα πυρά του ISIS.

Πριν από λίγους μήνες, ο Γρηγόρης άρχισε να ανησυχεί ότι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους μπορεί να έχουν έρθει στην Ελλάδα με σκοπό να τον εντοπίσουν και να του επιτεθούν. Αφορμή είχε σταθεί μία πληροφορία για εντοπισμό Τζιχαντιστή, ο οποίος είχε εντολή να δολοφονήσει «Έλληνα από τη Θεσσαλονίκη που έχει πολεμήσει κατά του ISIS».
Ο Γρηγόρης είχε ταξιδέψει στις αρχές του 2015 από την Ελλάδα στη Βόρεια Συρία όπου είχε καταταγεί ως εθελοντής στον στρατό του YPG, της Κουρδικής στρατιωτικής οργάνωσης που πολεμά κατά των Τζιχαντιστών. Κατά τη θητεία του εκεί, όπως αποκάλυψε στη συνέντευξη που παραχώρησε στις «360ο», πήρε μέρος σε πολλές αιματηρές μάχες για την ανακατάληψη χωριών και πόλεων από το ISIS. Εκεί, γνώρισε και τον Κώστα που είχε ταξιδέψει από την Αγγλία για να ενισχύσει τις δυνάμεις των Κούρδων μαχητών. Ο Κώστας, λίγες εβδομάδες μετά, έπεσε νεκρός έπειτα από επίθεση Τζιχαντιστών με ρουκέτες, ενώ προσπαθούσε να προστατεύσει αμάχους και να μεταφέρει τραυματίες.

Η μητέρα του Κώστα αφηγείται στην κάμερα της εκπομπής την ιστορία του γιου της, του πρώτου Έλληνα νεκρού στον πόλεμο κατά του ISIS, και εξομολογείται τους εφιάλτες της:
«Ο φόβος μου σαν μητέρα ήταν ότι θα τον έπιαναν οι Τζιχαντιστές – φαντάσου να βλέπεις το παιδί σου να το καίνε ζωντανό ή να το αποκεφαλίζουν. Ήταν κάποια ανάπαυση από τον φόβο όταν έμαθα ότι πέθανε γρήγορα και γενναία», λέει η ίδια.

«Μετάνιωσα που δεν έκανα κάποιον από αυτούς να πληρώσει για αυτά που έκαναν στους δικούς μας, στους στρατιώτες που ήταν μαζί μας και σκοτώθηκαν», καταλήγει ο Γρηγόρης για τον χαμό του φίλου του.