Το Sugar, η σειρά του Apple TV+ με τον Colin Farrell, ξεκινά με τη σιγουριά μιας παραγωγής που ξέρει ακριβώς τι κάνει.
Πατάει πάνω στο κλασικό νουάρ, το αποδομεί με λεπτότητα, και μας συστήνει έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ που μοιάζει να κουβαλάει όλο το παρελθόν του είδους πάνω στη ραχοκοκαλιά του.
Αισθητική, ατμόσφαιρα, ρυθμός και η σειρά έχει από την αρχή κάτι που σε τραβάει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Κι όμως, όσο προχωρά, τόσο απομακρύνεται από εκεί που ξεκίνησε.
Το Sugar ξεκινά σαν κάτι που θα μπορούσε να προβληθεί στη μέση μιας νύχτας, σε ένα arthouse cinema με ασπρόμαυρη αισθητική, jazz υπόκρουση, χαμηλούς φωτισμούς, μοναξιά και μυστήριο.
Ο Colin Farrell προσφέρει μια από τις πιο ώριμες τηλεοπτικές ερμηνείες του αφού ο John Sugar δεν είναι ο «σκληρός τύπος» που συναντάς σε κλασικά νουάρ. Είναι ευάλωτος, παρατηρητικός, μόνος.
Η ερμηνεία του Farrell δίνει στον Sugar μια σπάνια ευθραυστότητα – αλλά και αυτό δεν αρκεί για να συγκρατήσει μια ιστορία που αλλάζει κατεύθυνση αφού κάθε φορά που νομίζεις ότι βλέπεις ένα σύγχρονο νουάρ με σιγουριά και αυτοπεποίθηση, η ιστορία σε προδίδει φέρνοντας μία ανατροπή που αλλάζει όλη τη σειρά.
Από τη μέση περίπου της σεζόν, το Sugar αποφασίζει να μετατραπεί σε κάτι άλλο.
Σε sci-fi; Σε twist που αλλάζει εντελώς τη φύση του πρωταγωνιστή; Σε αφήγηση που δεν έχει δοθεί ούτε ένα μικρό hint για να χτιστεί οργανικά αυτή η μετάβαση; Σίγουρα αδικαιολόγητη αλλαγή που μπερδεύει. Στην πραγματικότητα, η σειρά κάνει μια τολμηρή “genre-flip” κίνηση που θα άρεσε μόνο σε όσους αγαπούν πραγματικά το χάος.
Πολλές σειρές έχουν κάνει την ανατροπή αλλάζοντας είδος κι αυτό δεν είναι κακό, ίσα ίσα μερικές φορές είναι και λαμπρή επιλογή. Το Sugar όμως κάνει το λάθος να μην προετοιμάζει καθόλου τον θεατή για αυτή την αλλαγή καταλήγωντας να ακυρώνει τον ιδιο του τον χαρακτήρα. Λες και άλλαξε συγγραφική ομάδα στο μέσο της σεζόν.
Κι εκεί ακριβώς βρίσκεται το μεγαλύτερο πρόβλημα της σειράς: Δεν έχει αποφασίσει τι θέλει να είναι.
Η αφήγηση: όταν το στιλ δεν φτάνει
Όσο όμορφα κι αν είναι τα κάδρα, όσο δυνατή κι αν είναι η παρουσία του Farrell, η ιστορία του Sugar συχνά χάνει την ισορροπία της γιατί το μυστήριο δεν αναπτύσσεται με συνέπεια, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες δεν αποκτούν βάθος, ο συναισθηματικός πυρήνας της σειράς μένει επιφανειακός και η noir ταυτότητα θυσιάζεται για να υπηρετήσει ένα twist που μοιάζει «δανεικό» από άλλη σειρά.
Το αποτέλεσμα είναι μια εμπειρία που ξεκινά φιλόδοξα, αλλά σύντομα διασπάται σε δύο διαφορετικές σειρές, μία που θα ήθελες να συνεχίσει και μία που δεν διάλεξες.
Παρά τις αδυναμίες, το Sugar έχει όμορφες στιγμές με τον Farrell σε βαθιά, λεπτή, ανθρώπινη ερμηνεία. και η αισθητική είναι κινηματογραφικής ποιότητας, με φροντισμένη σκηνοθεσία.
Θα σου αρέσει αν:
- αγαπάς τη noir αισθητική και ατμόσφαιρα
- θες να δεις τον Colin Farrell σε έναν από τους πιο ενδιαφέροντες ρόλους του
- δεν σε ενοχλεί όταν μια σειρά αλλάζει κατεύθυνση από το πουθενά
Δεν θα σου αρέσει αν:
- θέλεις συνεκτικό, σφιχτά γραμμένο μυστήριο
- σε ενοχλούν οι αφηγηματικές «ακροβασίες»
- δεν αγαπάς το genre-mixing
- θες χαρακτήρες που να χτίζονται καθαρά
Το Sugar είναι μια σειρά που ξεκινά εντυπωσιακά, συνεχίζει ατμοσφαιρικά, αλλά τελικά βυθίζεται στο ίδιο της το twist. Έχει στιγμές, έχει ποιότητα, έχει έναν εξαιρετικό Farrell, αλλά δεν έχει πυξίδα. Το noir που υπόσχεται το πρώτο μισό δεν συναντά το sci-fi που φέρνει το δεύτερο.
Το αποτέλεσμα δεν είναι κακό αλλά άνισο.
Η σειρά είναι διαθέσιμη στο AppleTV+.
credits φωτογραφιών: AppleTV+.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ