Χριστιάνα Μούζουρα: Η πιο άβολη στιγμή που βίωσε στα Δίδυμα Φεγγάρια

Χριστιάνα Μούζουρα

« Το μοναδικό άγχος που είχα ήταν το ότι...»

Tο κορίτσι με τον διπλό ρόλο στην καθημερινή σειρά του ΑΝΤ1 «Δίδυμα Φεγγάρια» μιλά στο DownTown Κύπρου και στον Παντελή Παναγιώτου.

Άλλαξες συνήθειες από τότε που έγινες αναγνωρίσιμη; «Ως άτομο είμαι πάρα πολύ αυθόρμητη. Επομένως, αν έμπαινα στη διαδικασία να αλλάξω συνήθειες από την καθημερινότητά μου ή στοιχεία του χαρακτήρα μου, δεν θα ήμουν ο εαυτός μου.»

Πώς είναι να δουλεύεις δίπλα από ονόματα, όπως ο Γρηγόρης Βαλτινός και η Χριστίνα Παυλίδου; «Το να βρίσκεται δίπλα από καταξιωμένους ηθοποιούς που σε εμπιστεύονται και σε συμβουλεύουν συνεχώς είναι το καλύτερο σχολείο γνώσεων και εμπειριών. Οπότε, με αυτά τα δεδομένα, νομίζω πως δεν γινόταν να μην πετύχει η συνταγή!»

Αισθάνθηκες ποτέ την αμφιβολία του «δεν μπορώ, δεν θα τα καταφέρω»; «Οι αμφιβολίες για το αν θα πάει καλά μια δουλειά, πάντοτε υπάρχουν. Ωστόσο, δεν ήταν κάτι που με φόβισε ιδιαίτερα. Το μοναδικό άγχος που είχα ήταν το ότι θα έπρεπε να δουλέψω περισσότερο και όχι ότι δεν θα τα καταφέρω. Βέβαια, η πολύτιμη βοήθεια και στήριξη των συντελεστών, της σκηνοθετικής ομάδας αλλά και του Ανδρέα Γεωργίου, αποδείχτηκε ιδιαίτερα ενθαρρυντική ώστε να εγκλιματιστώ πιο εύκολα και να φέρω εις πέρας έναν τόσο απαιτητικό ρόλο.»

Υποδύεσαι δυο ρόλους στην ίδια σειρά. Αυτό ήταν κάτι που αύξησε τον βαθμό δυσκολίας; «Όχι, ιδιαίτερα. Αν και όταν βρέθηκα στο δοκιμαστικό, δεν γνώριζα καθόλου περί τίνος πρόκειται και δεν ήξερα ούτε την υπόθεση, δεν ένιωσα ότι θα ήταν κάτι ακατόρθωτο. Το αντιμετώπισα φυσιολογικά και ψύχραιμα.»

Τι σε δυσκόλεψε περισσότερο στη διάρκεια των γυρισμάτων; «Δεν θα ξεχάσω την πιο άβολη στιγμή που βίωσα όταν βρέθηκα στο πρώτο μας γύρισμα. Βρισκόμουν σε ένα άγνωστο μέρος, με δεκάδες ηθοποιούς και άτομα του συνεργείου. Εκτός του ότι δεν γνώριζα κανένα, εκείνη τη μέρα έπρεπε να γυρίσω την πρώτη μου ερωτική σκηνή, πράγμα που δυσκόλευε ακόμα περισσότερο την κατάσταση μιας και το άγχος που είχα ήταν απερίγραπτο. Ευτυχώς, ύστερα από μερικές προσπάθειες, τα καταφέραμε.»