«Έφυγε» ο σκηνογράφος του «Δράκου» και 200 ακόμη ταινιών,Τάσος Ζωγράφος

Ο Τάσος Ζωγράφος νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα σε κρίσιμη κατάσταση στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Νομαρχιακού Νοσοκομείου Καρδίτσας. Γεννήθηκε στη Λιβαδειά το 1926 και ήρθε στην Αθήνα την περίοδο της Κατοχής. Άρχισε την μαθητεία του πλάι στον Γ. Τσαρούχη, ενώ τα χρόνια της εξορίας του στη Μακρόνησο έκανε σκηνογραφίες σε πολλά θεατρικά έργα. Το ΄50 με την επιστροφή του στην Αθήνα, δούλεψε ως ζωγράφος σκηνικών στο Ελεύθερο Θέατρο. Το Εθνικό τον είχε αποκλείσει για τα «κοινωνικά» του φρονήματα.
 
Ως σκηνογράφος καθιερώθηκε το '55 με το το φιλμ του Ν. Κούνδουρου «Ο Δράκος». Η δουλειά του συνδέθηκε με τη «χρυσή εποχή» του ελληνικού κινηματογράφου αλλά και με το σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο, το θέατρο και την τηλεόραση. Έχει στο ενεργητικό του 200 ταινίες, 150 θεατρικά έργα, περισσότερες από 70 τηελοπτικές σειρές και 10 ατομικές εκθέσεις, καθώς και συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Έχει αποσπάσει πέντε βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ένα κρατικό και δύο βραβεία της τηλεόρασης.

Αποσπάσματα από τη βιογραφία του «Σκηνικό ζωής» που επιμελήθηκε ο δημοσιογράφος Χρήστος Σιάφκος αναφέρονται στους σταρ της εποχής. Είπε: 

Για την Αλίκη Βουγιουκλάκη: 

«Στην ταινία “Το κορίτσι με τα παραμύθια” η Αλίκη ήταν ακόμη αυθεντική,δεν είχε πειράξει τη μύτη της. Καστανή και με το σημαδάκι που είχε στο μάγουλο- μετά το στοκάρισε».

Για τον Θανάση Βέγγο: 

«Υπάρχουν πολλά ανέκδοτα με το πάθος του Βέγγου για την καθαριότητα. Κάναμε το “Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ” το 1973. Σε ένα σπίτι στο Μαρούσι έπρεπε να δημιουργήσω ένα σκηνικό με πολλά σκουπίδια. Είχα φτιάξει τον χώρο και είχα ρίξει κουρέλια,εξατμίσεις, σιδερικά,κότες και πάπιες που τριγυρνούσαν,τους είχα βάλει και καλαμπόκι. Την επομένη ο Βέγγος με είχε προλάβει και είχε πάει πιο νωρίς. “Λιγδοτάμπαρε” μου είπε “εγώ μάζεψα τα σκουπίδια, σκούπισα, σφουγγάρισα και τώρα στρώσ΄ τα ξανά”. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι από κάτω το πάτωμα ήταν καθαρό. Και το απίστευτο ήταν ότι τα είχε όλα μαζεμένα και κατά είδος».

Για τον Νίκο Ξανθόπουλο: 

«Με τον Ξανθόπουλο, που έγινε φίρμα από τις πρώτες του ταινίες,ήμασταν υποχρεωμένοι να κάνουμε όλα τα γυρίσματα στο πλατό. Αν βγαίναμε έξω, έπεφταν να τον φάνε, κάτι που μας καθυστερούσε και είχε οικονομικό αντίτιμο». 
 

Η κηδεία του θα είναι πολιτική και θα γίνει την προσεχή Τετάρτη.

Δείτε ένα απόσπασμα από το θρυλικό «Δράκο»: