«Πούλησα τη βίλα μου στη Μύκονο κι έχω νοικιάσει σπίτι από τον καθηγητή Γιώργο Βέλτσο»

Νίκος Μακρόπουλος

«Δεν την πούλησα για ένα εκατομμύριο ευρώ, ο κόσμος λέει ότι θέλει».

Συνέντευξη στο περιοδικό “Λοιπόν” και τη Ρενέ Σαραντινού παραχώρησε ο Μάκης Τσέλιος που μίλησε μεταξύ άλλων για τους λόγους που πούλησε τη βίλα του στη Μύκονο.

tselios

Πρόσφατα πούλησες τη βίλα που είχες στη Μύκονο.

Είχε κλείσει ο κύκλος του σπιτιού αυτού. Ναι, την πούλησα, ήθελε μια ανακαίνιση κι εγώ δεν ήθελα αυτή τη στιγμή να ανακατευτώ με μαστόρους. Βρήκα ένα άλλο σπίτι, το έχω συμφωνημένο και προχωράει να γίνει, είναι μικρότερο, πιο ήσυχο και πιο κοντά στην πόλη. Αυτή τη στιγμή ζω σ’ ένα σπίτι που νοίκιασα στην πόλη, για δύο χρόνια, μέχρι να τελειώσει το δικό μου σπίτι. Γιατί εκείνο θέλει πολλή δουλειά ακόμα και δεν βιάζομαι. Ζω σ’ ένα σπίτι με καταπληκτική θέα, το οποίο έχω νοικιάσει από τον καθηγητή Γιώργο Βέλτσο.

Πόσα χρόνια είχες ζήσει σε αυτή τη βίλα;

Πολλά… 40 χρόνια. Τις αναμνήσεις τις πήρα μαζί μου, δεν τις άφησα στο σπίτι. Αισθάνθηκα ότι έχει κλείσει ο κύκλος αυτού του σπιτιού, δεν αισθάνομαι καθόλου λύπη που το έχω δώσει, έχω κάνει πιο εύκολη τη ζωή μου. Ένα σπίτι στο νησί έχει πάρα πολύ δουλειά και πάρα πολλά έξοδα. Δεν ήταν πολύ μεγάλο, αλλά ήθελε δουλειά. Οι καινούργιοι ιδιοκτήτες που το πήραν έδωσαν πάρα πολλά χρήματα για ανακαίνιση.

Δεν μπορούσες να αντεπεξέλθεις οικονομικά;

Δεν ήθελα να τοποθετήσω χρήματα εκεί, ήθελα ένα σπίτι πιο κοντά στην πόλη, πιο μικρό. Έρχονται τα χρόνια που, όταν περνάει ο καιρός, θέλεις και κάτι άλλο.

Είναι αλήθεια ότι το πούλησες πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ;

Ο κόσμος λέει ό,τι θέλει, 1 εκατομμύριο ευρώ… Καλά, χαιρετίσματα! Αυτά είναι τα νούμερα που φαντάζεται ο καθένας, εκείνα που φτιάχνουν οι μεσίτες.

Άρα, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα;

Όχι, στο σπίτι δεν είχα ούτε πισίνες, τίποτα. Ήταν απλό, αλλά βρισκόταν σε πάρα πολύ ωραίο μέρος, πάνω από την πόλη με ανεπανάληπτη θέα. Το καινούργιο είναι λιγότερα τετραγωνικά, μικρότερο, αλλά δεν έχουν προχωρήσει οι εργασίες, γιατί υπάρχουν δυο κληρονόμοι. Περιμένω να μου τελειώσουν τα χαρτιά. Είναι ψιλογιαπί κι έχω σκεφτεί να το πάρει και να το κάνει ένας εργολάβος να μην ανακατευτώ καθόλου. Εγώ ζω στο νησί, δεν είμαι ένα3 άνθρω-πο5 που θα πάω για να βγω στο κλαμπ το βράδυ, θα βγω να φάω και να πιω ένα ποτό έξω, κάποια στιγμή. Πάω το πρωί στον καφενέ, να μιλήσω με τους ανθρώπους του νησιού, να πάρω τα φρέσκα ψάρια, τα ζαρζαβατικά από το γιαλό, ζω σαν να είμαι νησιώτης. Έχω καλούς φίλους και βέβαια είναι γνωστή η μπιρίμπα που παίζουμε. Με κάποιους φίλους παίζουμε… εγκληματικά, πόλεμος, για 5 ευρώ γίνεται η μεγάλη πλάκα. Όταν κερδίσει κάποιος, βασανίζει αυτόν που έχασε, δείχνει τα 5 ευρώ στον άλλο και λέει: «Αυτά κέρδισα από σένα». Φτιάχνουμε και φοβερούς μεζέδες. Πολλές φορές πηγαίνω στην Τήνο το πρωί, ψωνίζω και το μεσημέρι γυρίζω πίσω και όσοι κοιμούνται δεν έχουν καταλάβει ότι πήγα. Τώρα φιλοξενώ 1-2 άτομα στο σπίτι, πρώτα ήταν λίγα παραπάνω.