O Κώστας Κάππας παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην εφημερίδα On Time και τη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου αυτή την εβδομάδα. Ανάμεσα σε άλλα, μάλιστα, ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε στις δύσκολες περιόδους που κλήθηκε να διαχειριστεί καθώς και στους δρόμους που ακολούθησε προκειμένου να τις αφήσει πίσω του.
Υπήρξε κάποια περίοδος στη ζωή σου που δεν ήσουν καλά ψυχολογικά και χρειάστηκε να κάνεις ψυχοθεραπεία;
Όχι, δεν έχω κάνει ψυχοθεραπεία, αν και πιστεύω ότι όλος ο κόσμος θα έπρεπε να έχει κάνει. Πιστεύω ότι ανατράπηκαν λίγο τα δεδομένα μου όταν βρέθηκα να έχω χρήματα, να πηγαίνω πολύ καλά στη δουλειά μου, να είμαι σε ένα πολύ ωραίο, ειδυλλιακό μέρος, με φίλους, να βλέπω μπροστά μου τη θάλασσα κι εγώ στην ουσία μέσα μου να μην αισθάνομαι καλά, ενώ όλα έδειχναν ότι έπρεπε να είμαι καλά.
Αλλά στην ψυχή δεν υπάρχει «πρέπει». Εκεί συνειδητοποίησα ότι το να έχεις μελαγχολία ή κατάθλιψη, τα αίτια είναι βαθύτερα και γενικότερα δεν εξαρτάται από τα χρήματα, ούτε από τίποτα υλικό. Κι εκεί ταρακουνήθηκα και είπα: «Τι μου συμβαίνει τώρα;». Κι αυτό είναι το πιο δύσκολο. Να σου συμβαίνει όταν δεν υπάρχει λόγος – σωστότερα, για την κοινωνία δεν υπάρχει λόγος. Εκεί είναι ένα σημείο της ζωής όπου πρέπει να τα βάλεις κάτω και να πεις: «Γιατί μου συμβαίνει αυτό;».
Και τα κατάφερες να βρεις μόνος σου το «γιατί» και να το διορθώσεις;
Μου συνέβη για λίγο διάστημα, αλλά κατάφερα να βρω τι μου είχε συμβεί και ένιωθα έτσι. Γιατί το μυαλό σού παίζει συνεχώς… παιχνίδια. Πρέπει να φροντίζεις πολύ τον εαυτό σου και να προλαβαίνεις καταστάσεις για να μη βρεθείς προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Το βρήκα σχετικά εύκολα τι μου συνέβαινε τότε, αλλά… ο φόβος φυλάει τα έρμα, που λένε. Μετά πάντα προσπαθείς να χαίρεσαι το καθετί γιατί είναι περίεργη η ζωή. Δεν είναι όπως την περιμένουμε πάντα και ούτε έρχονται τα πράγματα όπως τα θέλουμε.
Και δεν ξέρεις και το μυαλό σου, συνεχίζεις να το μαθαίνεις μέχρι να πεθάνεις. Οπότε είναι ένας αγώνας αυτός, όπου το θέατρο, επειδή έχει να κάνει και με το χωροχρόνο πολύ, σε ξεγελάει σε σχέση με αυτό. Δηλαδή, είσαι σε μια περιδίνηση, που δεν υπάρχει χρόνος να σκεφτείς. Όταν είσαι στη σκηνή είναι κάτι άχρονο, οπότε είναι λίγο λυτρωτικό αυτό.
Πηγή εικόνας: NDP Photo